Alle inzendingen over Vliegje dood

'k Voel dat iemand naar me gluurt, kijk in de rondte niets valt me op, tot ik zie op de grote muur, het is een vlieg die naar me tuurt. Ik haat die beesten, zitten overal op, oei hij vliegt weg, richting m'n kop. Dat moe'k niet hebben, mepper gereed, want beest er is een ding wat ik zeker weet. Vandaag pleeg ik een moord, eerlijk…

vader rekte zich uit en zei: 'ach, vliegje, wat doe jíj hier...' en sloeg het dood. -------------------------- uit: 'Raafvogels', 2006.…

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

een dansend vliegje bezoek voor het buurmeisje bessen in de zon…

de zon scheen zonet en nu hagelt het sneeuw een vliegje danst -…

versteende honing beschermt een piepklein vliegje de oertijd ontvlucht…

zoete zonnedauw ontvangt het fruitig vliegje vol van levenslust…

De zon ging onder in het oosten, De zon ging per ongeluk onder in het oosten En een droeve dood manifesteerde zich. Het was de droeve dood op haar droefst. Ze steeg op uit de akkers, Steeg op uit de wouden, Dreef op de zeeën.…

Verwonderd keek het vliegje toe Een lichtje schoot vlak voor hem uit Met drievoudige Salchow tot besluit Genoot hij van de performance, en hoe!…

ietsje pietje vliegje vlucht als een diefje de meppers staan klaar sla je vleugels maar vlucht naar boorden veiligheidsoorden waar niemand jou nog ziet bespaart je veel verdriet…

Doelloos mikken op het vliegje. Het stil gespetter op koud glazuur. De geur van diesel en urine doen elk gesprek verstommen. Een stille knik ter begroeting. Een knik ter bevestiging van gemeenschappelijke hoge nood.…

Daar loopt hij dus buiten, een vliegje zit op zijn tong en hij spuugt het uit, kijkt of het leeft, laat het drogen op zich, hij raakt met zijn stok al de gele bladeren van de moerbeiboom een voor een aan, ze vallen voor zijn voeten. En de kraai verlaat hem niet.…

Een mugje hier een vliegje daar pas op..hier komt de moordenaar De vliegenklap ferm in de hand is die er niet de ochtendkrant Ik ben op jacht van hot naar haar pas op..hier komt de moordenaar Daar is er een die plet ik snel plaveid `m de weg naar de vliegenhel Want muggenziften helpt niet...waar?!…

Dat worstelen tegen iets wat je niet aankunt ook als je maar een piepklein vliegje bent gaat mijn gevoel te boven. Ik plukte voorzichtig het webdraadje, waar ze in vast zat en kreeg het los, ineens zat ze op m’n nagel, nu was ik de klos nog steeds niet bevrijd van dat plakspul liet ik haar bijkomen.…

Ken je het gevoel van soms een vliegje te willen zijn? Uit pure nieuwsgierigheid? Ken je het verlangen, van een verlengd oor te hebben? Omdat je graag alles horen wilt? Ken je het gevoel van onbehagen, om nutteloos langs de kant te staan? Dat nare, lege gevoel? Ken je de oplossing voor dit fenomeen?…

Een slip zijn op jouw bil De warmte in jouw bed Een vliegje in jouw net Een wolkje in jouw lucht De ticket van jouw vlucht Geketend zijn aan jou Een knoopje in jouw touw Een stoel op jouw terras De pin zijn van jouw pas Jouw vingers door mijn haar En dat graag jaar na jaar…

ik tel, een, twee, drie, stoeptegels hallo buuf ja, ook goeiemiddag opnieuw ik tel, een, twee drie tot de brug een vliegje in mijn oog ik moet terug ik tel, een, twee, drie stoeptegel ligt dwars ik struikel over vier vijf hechtingen in mijn knie ik tel, een, twee, drie pillen heel secuur het moet zegt mijn natuur…

Wat wordt verlicht; een kast van glas, harde platen die rechthoeken vormen; de bedompte lucht en een enkel vliegje gevangen in een kijkdoos; de blik die er van buiten naar binnen, van binnen naar buiten doorheen dwaalt; de leegte wellicht, wachtend op vervulling, verlangend naar het beeld dat kwam en weer ging?…

het zilverglanzende web fluistert met een teer ruisen in de wind, tooit zich met parelende druppels als heldere diamantjes en lokt en verleidt elk onervaren vliegje, de kruisspin glanst en flonkert, als een robijn, in briljant gezet, haar fijne zilverdraden verkleven de zwarte lijfjes, vleugels, pootjes, met afgrijzen moet ik toezien hoe…

Een lichtvleugelig vliegje landt op je perfecte borst verjaagd door jouw lome handen. Bevende handen vertellen woordeloze verhalen, te angstig, te onzeker, te verlegen: Liefje, Liefje, maak me los!…

Verwonderd keek het vliegje toe Een lichtje schoot vlak voor hem uit Met drievoudige Salchow tot besluit Genoot hij van de performance, en hoe!…

die spitterspatter het wateroppervlak uiteen laten springen in flonkerende druppels een boerenzwaluw scheert voorbij de rode roos klapt voor het koor der blauwe bloemen madeliefjes lachen in de wind omarmd door grassen en bloemen botergeel zwartpootsoldaatjes bevrijen elkaar en het koninginnekruid een kruisspin maakt een vliegje…

Een vliegje zweeft geruisloos langs Een vogel fluit zijn lied De koeien grazen in het land Enkel pracht wat je hier ziet De kleuren van de herfst zijn warm In rood en bruin en groen Gouden muren van bladeren zo mooi Alsof de zon zich met hen verzoent De bergen steken af aan het licht Ze beschermen dit prachtige beeld Alsof ze laten beseffen…

Geen enkel vliegje zal dit weefgetouw kunnen vangen, nu de zon er in is gevaren en er een ijsbaan in weerkaatst. Met zijn honderdduizenden komen zij, en voeren een vliegendans uit, vroeg in mei. Maar geen enkele zakt door dit ijs.…

Even niet weten wat je nu weet Even de wereld vergeten Weer even onbekommerd spelen Verbaasd zijn over een vliegje Staren naar buitelende vlinder Zomaar lekker buiten geen vader, geen moeder Lekker onbekommerd spelen Rennen, klimmen in een plas water spelen Niet nadenken, gewoon samen met je ikje Heerlijk lijkt me dat Terug naar het onbekommerd…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

zei de Dood…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…