Alle inzendingen over Voorbij Lelystad

In de trein op weg naar Assen denderde de sneltrein na station Lelystad door een woestijnlandschap, waar ik nauwelijks weet van had. Na de betonnen hoogbouw van die stad in the middle of nowhere zag ik meen ik graasdieren, die men herten noemt. Verder zag ik her en der dorre bomen, die op cactussen leken.…

Je hebt van mij gewonnen! Voordat ‘k hier kwam, kon ik je niet goed plaatsen maar nu ‘k er jaren woon, moest ik me wel onthaasten: ik zag jouw duist’re hemels, roze zonnen, zoveel in jou gevlogen, mijn leven flink bewogen, driftig gedraafd op dreven, mijn zoon jou afgegeven. In jou…

Een eenzame kikker in Lelystad Trof ‘n prachtige pad in het modderbad Hij beminde haar zeer En kwaakte heel teer: Jij bent mijn liefste, mijn levenspad…

De feestdag die wij donderdag gaan vieren Gedenkt dat Jezus opsteeg naar Zijn Pa Dat is niet niets, ik doe het Hem niet na Zo’n Hemelvaart, dat loopt in de papieren Dit jaar is Zijn vertrekpunt Lelystad Dan heeft dat vliegveld ook eens nut gehad…

Met je blote poten in de modder staan. Vallen, opstaan en weer dóórlopen. Vuile handen maken. Dat is de kern van ons bestaan. Met blije gezichten door de modder gaan. Dat is gezond voor onze geest. Sterker nog. Dat is een feest! Voor toeschouwers is het leerzaam. Voor ons die met schone handen, aan de zijlijn blijven staan.…

aan Hare Majesteit in Lelystad. Haar glimlach heeft hij toen maar opgevat als vrijbrief voor een tête-à-tête voor twee. Zo’n naamsverandering is toch niet niks, want hij heet voortaan Ali Beatrix.…

Je bent een hufter, loser, zak patat Jij hóórt niet op die school in Lelystad!…

Op 4 mei wordt in Lelystad tijdens de dodenherdenking mijn gedicht "Oorlog en Vrede" voorgedragen. Zestig jaar na dood en verschrikking moeten wij schouder aan schouder staan er voor waken dat gestoorde lieden nooit weer onrecht en wreedheden begaan.…

De CO2 gaat even in de kast Want stikstof zorgt nu voor nog meer problemen Door Lelystad zal het flink toe gaan nemen 1,1 procent verwordt tot last Schaamt u zich ook wanneer u wilt gaan vliegen? Ik schaam me dood…maar ik kan heel goed liegen…

Welnee de zwaan vindt altijd weer een plek Zelfs Lelystad is nu opnieuw in trek.…

Op een Meeuw Een meeuw stierf laatst in Lelystad Na het eten van een zak patat Bij de crematie plechtigheid Die minitueus was voorbereid Sprak ter gedachtenis erna Een neefje uit de USA Bij ons kan dit gelukkig niet Wij nuttigen slechts Franse friet Maar komen jullie allen mee Naar Mac Donald voor het diner…

Niewsfeit: Lelystad krijgt een nieuwe middelbare school waar het vak transcendente meditatie (TM) zal worden gegeven...…

Om klachten over herrie te masseren Was er vanavond een belevingsvlucht Die kwam alleen wat later in de lucht Ze moesten er nog iets aan repareren En dat was één, tienduizend is het streven Dan gaan ze op de grond pas wat beleven!…

Je ziet me op het bankje, Op jóuw bankje, met papier en pen In de weer, vraagt wat ik aan het doen ben, Op jóuw vaste woon- en verblijfplaats, Ik zeg dat ik de stad, jóuw stad, In woorden vangen wil, in regels, In zinnen, in een vers - Je ontbloot je half vergane Tanden, en zegt, terwijl je kegel Mij omverblaast: Zoek niet verder, Je…

Een sneltrein spoor van Lelystad naar Amsterdam de duizenden huizen, de bossen, de standen de sportvelden Dat wat nog niet geweest is. Een eekhoorn knaagt een stok. De ruimte werd uitgezogen, zodat na luchtledigheid het metaal knapte. De aardbeving in Christchurch.…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

Lelystad, stad van bruggen en kanalen van ooievaarsnesten in bedradingspalen van koolzaad, balsumpopulieren van meidoorn en je magere vlieren van paardenbloem en kersebloesem van sloten vol met droesem en je zwanen je luchthaven die leeg wacht met je banen het witte riet zo droog de bereklauw zo hoog in de bermen hyacinten en narcissen…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

Vroeger is geweest die is voorgoed voorbij toekomst voor nieuwe dingen voor jou en voor mij. Vroeger is voorbij sta er niet meer bij stil toekomst ligt open ik maak ervan wat ik wil. Vroeger is zwart gekleurd toekomst is licht geef dan je toekomst je eigen gezicht. Vroeger is voor niemand gelijk misschien woede en pijn.…

Het is voorbij Maar ik hou nog van je alleen hou jij niet meer van mij…

soms lig ik wakker naast je in de nacht en luister naar de zachte fluister van je ademhaling huid aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren…

Een gegraven graf omkranst door bloemen een foto, een kaars, een lint, een laatste groet voorbij ... Afscheid in woorden een lied vol emotie een gebed, dat verhaalt het leven is eindig, voor eeuwig ...…

als ik voorbij dit leven ben weet ik wat er allemaal zal zijn dan ben ik voor altijd gelukkig eeuwig verlost van alle pijn eenmaal heb ik mijn lichaam verlaten maar keerde terug helaas werd door een kracht teruggetrokken ze noemden mij een vechtersbaas maar als ik zelf had kunnen kiezen was ik daar dolgraag gebleven in het witte mooie…

Voorbij het elkaar woordeloos horen wij hebben verloren ik jou en jij mij Voorbij…

Je hebt gekozen voor je vrijheid en daarmee niet gekozen voor mij Op de één of andere rare manier lijkt het me zelfs beter voor mij Hopelijk vind ik mezelf weer terug en krijg ik eindelijk weer rust Ondanks dat ik alles aan je mis hoe je lacht, loopt, praat en kust Eindelijk rust in mijn hoofd en lijf daarmee weer rust terug in mijn leven…

Voorbij, die leuke momenten met jou, ik weet niet meer wat ik moet doen. Je reageert nog maar heel erg flauw, het is helaas niet meer zoals toen. Voorbij, jouw warme aanwezigheid, je was er elke morgen weer. Jouw lieve woorden ben ik kwijt, en dat doet me heel erg zeer.…

ik pluk de schimmen van het verleden de zoete geur nu nog zo sterk dringt in mij maar...kan niet blijven langzaam doet de tijd zijn werk…

Wij waren een voorbij aan het herhalen. Het was te mooi om waar te zijn. Blijft de herinnering aan waar je woonde: de achterkant, de huizenrij.…

Terwijl het levenswerk in een ijl tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag spelen op straat de kinderen een glimlach elkaar toe tot later en nog later heel erg moe de moeder binnenwijst. Met de verdieping onder zich vandaan geruimd spelen zij binnen verder uur hun schaduw is een vogel op de muur hun leven wordt een langzaam stil gaan staan…

het stel schoenen staat klaar voor het boenen een veter achteloos los denkt toevallig andersom de kamer vol met specerij speelt het kale kader voor een drama zonder weerga als de veter start met domineren treft hem de gladheid bij languit de zwoele omhelzing korstig bruin gevlekte getuige als een eiland in de ruimte die nog geurt naar…