Alle inzendingen over altijd

De dag is al lang begonnen als ik op blote voeten de badkamer in vlucht. Peinzend kijk ik om mij heen en slaak een diepe zucht. De buurvrouw klopt alweer haar kleedjes, op zoek naar wat denkbeeldig stof. Ze doet haar best maar, al doet ze maar alsof. Ik moet me nu toch haasten in het steeds helder wordend licht. Ik zoek op blote voeten…

Zeg me, dat ik je nooit zal kwijtraken, en zeg me, dat je altijd een steun voor me zult zijn. Beloof me, dat onze vriendschap voorbij de dood gaat, en beloof me, dat ik altijd in jouw ogen mag thuiskomen.…

O lief elke letter geeft een onbekende taal, geen bibliotheek waar ik je boek vinden kan 33 becijfert gefronst de Delfts blauwe schaal, liggend in de tekening geen betere talisman O hartje een naderende datum als het cijfer, de gedachte even angstig als het eerste thuis Je diamanten ziel versnelt naar moordende ijver, een oude onschuld betraand…

Een prachtmeid is ze onze Monique, ze schrijft als de beste, omdat ik haar af en toe " gebruik" als columniste van de lokale omroep, is ze nooit te beroerd om JA te zeggen. Als " dank" wilde ze een kreetje voor me schrijven, de tijd ontbrak net als de inspiratie, maar ik ben toevallig van juist DIE natie, dat het idee alleen me al ontroerde…

Doe hufterig en geef een grote bek en dreig en bluf en lieg, laat ieder zweten Schoffeer steeds alle vrouwtjes, prijs proleten Noem alles nepnieuws: helemaal niet gek… Zeg altijd wat IK denk en heb gezegd Geloof in Mij en God: het komt terecht!…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

De dood heeft het kind in zijn greep, we willen hem niet loslaten, tot de kleine zegt; hallo opa, ik kom.... de dood pakt het kind, een zucht, een glimlach we laten los, dood heeft gewonnen. Dag jongen, opa past wel op je.…

Positieve gedachtes Onzichtbaar, doch zo krachtig Sterk van wil en geest In een lichaam onbevreesd Trachten ruimte en de tijd In heerlijkheid te proeven... Enkel maar het willen leven Flatteert het woord “onsterfelijkheid”…

'k Zit hier in mijn eentje 'k zit hier gans alleen maar heb met mij geen meelij 'k ben wel wat gewend. want al zit in in mijn eentje en zit ik gans alleen ik hoef me maar te bewegen en heb de wereld om me heen. 'k zit hier in mijn eentje maar dat zijn er vast meer en weet je, in je eentje doet alles minder zeer..... Dus voel je jezelf…

Wij zijn, de oude getrouwen niet te vewarren met: de oude getrouwDen! Wij zijn de oude getrouwen van gedichten.nl of zijn we er wel mee gehuwd? Dan zijn we de oude getrouwden van deze geweldige site, die net als de verhalen-site een verbintenis inhoudt! Een huwelijk zonder ring, zonder boekje eveneens zelfs geen uitbundig huwelijksfeesr…

Ik zou willen, dat ik zou willen om van jou te kunnen houden zó ik kon houden van je. Voor altijd in jouw nabijheid te mogen drinken en verdrinken in die warme, lieve, rustige en vooral tedere energie van jou. Te zijn, te willen, te blijven rondom die lieve lieve liefde, voortdurend bij je. Mocht ik iets wensen of verlangen... heel graag…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

je zult het weldra niet meer weten wat je mij vroeger hebt aangedaan maar ik zal het nooit vergeten het orgelpunt van je bestaan verslaving is een harde drug het voorwerp lijdt en speelt geen rol het karakter dwaalt, valt van de brug je hoofd is leeg en klinkt als hol wat kan een mens toch stom gaan doen als de duivel heerst over…

Just the sky is the limit Ze rijken niet tot aan de hemel maar steken boven de wolken uit. De statige kantoorgebouwen. Ze zijn verheven. Het moet hoog zijn. De kracht en sterkte van hoogte moet erin schuilen. Ze staan daar trots van vervoering In al hun glorie. Ze moeten kunnen trots zijn, op hun eerzuchtig gebouw, dat oprijst in pure vervoering…

Ik was een stil en eenzaam kind, Eenzaam als geen - Gij zong voorbij als een stem in de wind: Nu ben ik alleen, alleen. Gij streek voorbij als een schone schijn - Vanwaar? Waarheen? Wat kan ik zonder u beter zijn Dan alleen, alleen? Alleen met de zee die ebt en vloedt Op haar gezetten tijd, Met de maan die krimpt, met de zon die gloedt…

Waarom koestert de ene ziel een bepaalde droom, maar een ander mens, een andere ziel gelooft in een heel andere droom... Waarschijnlijk is dat zo, om de schepping heel te maken.…

Als iemand een kar moet trekken, laat mij dat dan maar zijn, heb slechts een verzoek, laat het niet een al te zware zijn!…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

De wetenschap dat leven kort is benauwd me, de illusie dat ik onsterfelijk ben is verdwenen. De zekerheid dat ook ik mijn laatste adem uit zal blazen is aan de ene kant angst, aan de andere kant opluchting. Met aan zekerheid grenzende wetenschap heb ik de langste tijd op aarde nu echt wel gehad!…

Jouw naam klonk in mijn oren fijn Je woonde in Utrecht aan een plein. Voor mij was jij de liefde van mijn leven Maar het was ons beide niet lang gegeven. Immers vrouwen horen niet bij elkaar Twee vrouwen zijn geen paar. Vrouwen houden niet van vrouwen Vrouwen horen met een man te trouwen. Samen hebben wij genoten van elk moment En raakten…

Ik dans in cirkels met mijn ogen gesloten. Armen zweven op het ritme van het leven. Het hoofd hou ik lichtjes gebogen. Om elk geluid aan het lichaam door te geven. Rook om me heen moet alle pijn verbergen. Ik voel intens de kosmos, ik voel intens het streven. Om voor eeuwig zo door te willen gaan. Kleine geluksmomenten, fijn dat die nog altijd…

Al maanden is hij aan het hemelen spreekt Joyce en Proust en Nabokov en Brecht de and’re grote meesters zogezegd Waarover hemelheren zemelen? Gevijven zijn ze hardop aan ’t verlangen om dáár dan de Nobelprijs te ontvangen…

nog altijd zoek je bij de zee vertroosting van de wind naar de reddende geur van de bruisende branding om weer te zijn als het ongekunstelde kind dat karrensporen volgt het vertrouwde in het zand van de jutter die in de harde kern een zachtheid blootlegt in het strelen van schatten zijn vondst op het strand * blijvend vorsen bij…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

Mijn liefde voor jou bracht me dichterbij mezelf, begeleidde me op mijn weg liet me inzien hield me op het pad weerhield me ervan op zoek te gaan naar het zwarte gat. Mijn liefde voor jou liet me een positief licht zien weer, telkens als ik jou zag keer op keer.…

Voorbij gevlogen aan mijn zijde de gevoelens verborgen het woelen voorbij de gedachten zo aan het eind van mijn krachten voorbij het samenzijn wat scheelt in een leven het bijzonder vele, blijkt maar klein voorbij het delen van lief en leed de tijd zal helen als ik een nieuwe stroming weet.…