Alle inzendingen over armando

daar stonden wij samen op een Amsterdams perron te wachten op de stoptrein naar Amersfoort hij dichter/schilder/violist een vanouds bekende ik de dichter/machinist de nog immer onbekende niet de moed hem aan te spreken want ik herinnerde mij tijdig dat C.Buddingh' ooit eens schreef: "goden stoor je niet" en misschien is het…

Armando, ho! Bespieder gesignaleerd. Een dier is mechanisch. Ik, gecalculeerd in liever kijken. Rikketik, bis! fluistert mijn hart. -------------------------------------------------- Uit: 'Goed volk', 2004.…

niemand weet wie ik zal zijn wie ik was u overschat mij ik ben radeloos ik was een ander geef mij touwen bind mij vast dood mij niet ik ben onschuldig ik ben de vijand ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…

waarom zouden we wat we gedaan hebben om vergeving vragen waarom hebben we gedaan wat we moesten doen we deden wat we konden om niet te weten dat we leefden ------------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…

vierkant. in rijen. nummers vierkant. volgorde. hees vierkant. getallen angst. nummers tucht. dood vierkant. orde. ------------------ uit: Tucht (1980)…

u begrijpt mij niet wij vochten tegen een vijand een vijand begrijp mij toch ons werd verteld dat er een vijand was ja we hadden een vijand nodig u begrijpt mij niet u begrijpt niet dat er oorlog was ik was degene van toen ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…

hij zegt: jij. hoe. gewapend staan, gehoorzaam. tucht. zichtbaar. versteende leegte grijs en ijzer. tucht. ---------------------- uit: 'Tucht', 1980.…

Ze liepen voorzichtig, en lieten het landschap binnenkomen, ze merkten dat hun tred bewonderd werd. Heel voorzichtig gingen ze door de deuren, langs het lusteloze strand, bezichtigden de bomen, ze dachten dat de struiken ontvlambaar waren en de hemel onder handbereik. Zie, ze houden zich voorzichtig vast.…

'Heer, herken ik u? Zijn wij niet dezelfde van weleer?' 'Wie riep mij dan? Zijn uw wapens niet de mijne?' 'Ik wacht op woorden, Heer.' 'Ik was Dader, u het Offer. De medemens is leeg.' 'Sterven Daders niet.' 'Neen. Zij kunnen niet. Zij verwoorden.' 'Heeft u ginds gesproken, Heer?' 'De dagen zijn beschreven.' 'Heeft de Tijd nog…

Terwijl het licht zich probeert te ontvouwen, is de stad opstandig, de verschrikking heeft zichzelf overleefd, het einde nadert de onderdanen, nadert de onontkoombaarheid. Het grillige licht wil bezitten wil veinzen, maar het licht is machteloos, het licht is ontmanteld. ------------------------------- uit: 'Gedichten 2009', 2009.…

Is de haat vergeten? Als sneeuw voor de hevige regen? Vraag de haat wanneer hij kwam, hoe de haat ontstaan is, aan welke grens de haat geduldig wachtte om ongestoord naar binnen te komen. Vraag de haat hoe lang hij duurt, hoe breedsprakig hij wil zijn, op welke hoogte haatgevoelens kunnen leven. O haat, doornige haat. ------------…

Hier, op deze plek, op deze plek waar struiken zachtjes zingen en de straat verandert in een schreeuw. Op deze plek is een gesprek begraven, en het ontstoken gebied werd verboden. Was een overwinning mogelijk? ---------------------------------- Uit: 'Stemmen', 2013.…

De herinnering van geluiden, van geuren, van bezinning op het betoverde bestel en het bestaan van rode bloemen. De geur van mos, van denkende moerassen. Allicht de kleuren van het geschut, naar hartelust de geur en geuren van het verlaten plein. De klaagzang van de takken omarmd door de gebeurtenis, die zelfs een geur verspreidt.…

Onmiskenbaar woedt de groei, vandaar het streven naar de oorsprong. Is de verbazing belangrijk? De toewijding? Nee, bezieling heeft een masker nodig, benadert de harde kalmte. ------------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk. Was het een offer op verlaten altaren? Het bleek een halsstarrig ademen. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Gedichten schrijven tegen de kou in paniek brieven sturen, een regel op het strijdbare papier, letters met een stramme hand. Gulzig naar berichten, afwezig bij de ontvangst. Bij gebrek aan voedsel komt het steeds dichterbij. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Hier, op deze plek, op deze plek waar de struiken zachtjes zingen en de straat verandert in een schreeuw. Op deze plek is een gesprek begraven, en het ontstoken gebied werd verboden. Was een overwinning mogelijk? ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Het kwam omdat de vleugels zijn getroffen. Het kwam omdat de oogopslag achterwege bleef. Omdat het voorover viel en nooit werd opgeraapt. ------------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Het is er nog, het feest van dwaze elfen, de klopjacht op het evenbeeld, een zitplaats voor de haat. Het is er nog, de hardgekookte hongersnood, een zijweg aan de overkant, de hang naar het verraad. Het is er nu nog steeds, het werd een metgezel. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

De mond zei dat de mond gesproken had. Snel de laatste regel geschreven, bleker dan een doodsklok. Er werd op de driftige deur gebonsd. Hier zijn de benen, hier zijn de armen, ze worden weggebracht. ------------------------ uit: 'Stemmen', 2013.…

Iemand is op de stalen tafel gaan staan, heeft ongeduldig gesproken, gepraat gepraat en opnieuw gesproken. Iemand zwaaide met een vlag. De kelen hebben gezongen. Er werd gezocht naar de noodzaak van een leus, die de duisternis beschrijft. De opstand zal klagend onderweg zijn. ------------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

‘t Is bijna lente, de knoppen zijn al weerloos, de takken steken hun armen uit en de groei heeft de bloei ontdekt. Het blijft voorlopig lente, omdat het gretig groen is. Het was de luidruchtige lente, die even heeft geglimlacht. ----------------------------- uit: 'Liever niet', 2017.…

Wee het veel te smalle bospad, het stramme struikgewas, wee de gaten in de bodem. De jaren zijn in de boeien geslagen, langs de straten slapen de vochtige lichamen, stapels op een hoop verzameld. Hier heeft iets plaatsgevonden dat op de vage waarheid lijkt. ----------------------------- uit: 'Liever niet', 2017.…

'Hand van God' Als Caravaggio, onbe- heersbaar, wild tegelijk groots ontsnappend aan gestrek- te benen met noppen bereid te attaqueren Maradona op het veld Caravaggio daarente- gen voor eeuwig op het doek op de proppen kwamen zij; één met bal, andere kwast Argentijnse en I- taliaanse kunstenaars grootheden tot in lengte van jaren…

De tijden van weleer Heidezegge en Kleine schorseneer Je hebt ze zien groeien en bloeien Een landschap mocht boeien Het droge schrale grasland Het heidepad met zand De relaties die je legt Zoals Armando het schilderend heeft vastgelegd Braamsveldje Je hebt er Heideblauwtjes geteld Het uitzicht inzichtelijk gemaakt De Veluwe die je raakt…

Toen Diego aankwam gaf Hij hem een hand, God zei: "We hebben heel wat te bespreken, Die warming-up, die goals die we bekeken, Vooral die ene tegen Engeland. Maar er is één ding dat me dwars zit, kleine: Het was je éigen hand en niét de Mijne!…

Ik zat op een studentenkamer Verslond de filosoof met de hamer Maar spannender vond ik films van Brando En de duivelskunstenaar Armando Ik woonde daar met een gek En zoals in "On the Road" van Kerouac Stelde hij voor dat we met ons beiden Naar Turkije gingen rijden Liftend zouden we vertrekken Want we moesten op de kleintjes letten Met…

' zei Lucebert met Gerrit Kouwenaar Armando Campert Vroman en Lodeizen Het boekenweekgedicht heeft één omissie tenzij u dat niet erg bezwaarlijk vindt het heeft geen titel nodig want het is zo helder als kristal - zeker gewis!…