ontwaken in slowmotion
onder een wollen deken
van zeven tinten grijs
pikzwart wordt langzaam lichter
een dikke mist verdwijnt
waar Avalon verschijnt
gerechtigheid wint altijd
waar ridders rond een tafel
Godinnen eren en begeren
vergeten lijkt de tijd…
Ik zie het land van Avalon.
Onze tuin geurt naar bloemen.
Ik zie je rode appels plukken.
Verdrietig was ons afscheid.
De laatste kus.
Gelukkig bleef ons venster,
dat tijdloos open staat.…
stemmen zingen tover
gezang tussen het lover
in het oude sterrenwoud
schitter kranst mijn aangezicht
het is een magisch onweerlicht
geboren tussen elfenkoren
gezeten op mijn troon vannacht
staar ik onbewogen naar gezichten
die mij smeken met stemmen zacht
en groene ogen die fel oplichten
ik ben de Oberon van Avalon
de elfenkoning zonder…
Weet ons
op het vale zand
van Avalon
want wij waren
reeds geland
en bezig zoute rouw
te weren
van een schimmig strand.
Als het ware
om het tij te keren.…
Leg aan bij de boomgaard
waad door zacht gras
en goudgele appels
naar de vijver middenin
dampend in de avond
Betreed het ronde bekken
glijd het warme water in
en zwem over de bodem
van je oerappelwijze weten
naar de trappen van de toren
Lees vanaf de omloop de wind, de wel
de stroom van de tijd, hun rimpelingen
hun dieptes en de nevelschimmen…
Ik was natuurlijk
door je gestalte
aan de einder al behekst
een vrouwe van Avalon?
Toen ik met jou
een inniger relatie begon
lag er nog sneeuw
in je woorden
Woorden waarop
ik liep als een tapijt
woorden waarop
ik niet uit kon glijden
Nu ben je stiller
als een morgen
met sneeuw
versgevallen sneeuw
Moe van het strijden?…
Met de ongemakken die mij in gezelschap
in verlegenheid zouden brengen
blijf ik zoveel mogelijk thuis
Het is al gebeurd
Ik lach daar maar om
Aantrekkelijk zijn is ook niet alles
Mijn vriendinnen blijven
mij bewonderen, alleen mijn zusje
noemt niet mooi wat niet mooi is
Ze ziet mij
zoals ik mezelf
niet graag zie
Meer dan dit
is er…
Ik ben de Oberon van Avalon,
de elfenkoning zonder weerga...
Ik weef een waan langzaam en bedachtzaam
met het zilveren schijnsel van de maan
mijn trouwe godin zo eenzaam,
en met de resten van de zonnegod
die verloren zwerven door de nacht.
En dan...…