Netgedichten

netgedicht (nr. 51.334):

Venster in de tijd

We zijn een venster in de tijd,
met herinneringen als glas.

Vandaag sta ik voor ons raam.
Ik zie Blagdon Hill weer terug.
Ik zie het land van Avalon.
Onze tuin geurt naar bloemen.

Ik zie je rode appels plukken.
Verdrietig was ons afscheid.
De laatste kus.
Gelukkig bleef ons venster,
dat tijdloos open staat.