Alle inzendingen over binnenvetter

Ik wring, ik pers, ik duw, ik zing, ik vecht, ik druk, ik stuw, ik dwing, prestatie aan de darm voorafgaande het billennat, de dreiging van een spetter kleeft verticaal, een poepje, van de binnenvetter…

natuurlijk baalt hij vloekt alles bij elkaar schopt stoelen onderuit beukt met z’n vuisten op de muren natuurlijk is hij blij met die meevaller en houdt hij meer van haar dan hij laat blijken natuurlijk beleeft hij dat allemaal maar hij uit dat slechts met een frons of een lichte glimlach hij kan het moeilijk delen breekt niet door…

Jij binnenvetter, oppotter! Struikelen over je eigen tuit, met je schril gefluit. We lopen nu heen en weer, lauw van stress, dit hok is te klein voor jou, mij, deze stoomfontein en dit waterkokerverkeer.…

Flits witte was ooghoek trekt mondhoek wijst hemels breed Groen verzoekt spiegelt hervonden leven grijp deze halmen bewerk lot wanhoop dooft Oranje binnenvetter je lacht adoratie bid geloof weg zwart o zo heerlijk apocalyptisch Rood opgediept grijns oneindig positief Verjaag gestorven korven grijze cellen herschep…

ik schrijf m'n eigen regels naar de letter boetseer een heilig, openbaar gedicht nee, eer mij niet, ik doe alleen mijn plicht afvalligen behandel ik als ketter ik overweeg slechts zaken van gewicht mijn omvang groeit, ik ben een binnenvetter de spanning tap ik af als gele etter ik druk me uit in Duisternis en Licht dan keert het om, weerkaatst…

In de Theems zwemmen weer vissen in Nagasaki groeien bomen uit radio-actieve deeltjes gespleten tot hoog aan de hemel Op Madagaskar is tachtig procent van de bomen gekapt tweehonderd onbekende soorten kikkers gaan uit biotopen die nu droog staan in de biodiversiteit ook meetellen Nakweken blijft wat de liefhebber mag zegt de club van binnenvetters…

van de bergen taal geraken en slenteren uit het woest kabbelen de beek vult mijn dorst op [kannen] lager dan menig opgehouden hand spetteren druppels om op te gaan terug van waar zij niet komen wilden [hier] op de woorden als wolken wankelen zinnen uiteengereten uit één verregend bed niet opgemaakt zoals verwacht maar doorwoeld…

I Kleur mij in voor het te laat is niet morgen maar gisteren in voltooide tijd als een wolk alleen in ogenclaim ongezien gelanceerd in het ochtendlicht dan spoelen golven de panacee door mij heen op het bijna aanraakbaar terras bij de bron van de liefdesfontein waar kletsmeiers en binnenvetters in opschortende werking soms best weer…