Alle inzendingen over binnenwegen

in het binnenland, daar slingeren de wegen nog dwalend naar diepte van binnenbestemmingen naar verweesde bermen pas op, maaien ik dacht als kind dat daar maden waren maar dan casual gespeld zoals bloemen in 't veld nee, radarcontrole onafwendbaar geld om brood te kopen en jouw gang te gaan pas je wel op, voor overstekend…

Al slenterend op de Oude Binnenweg kom ik een groep leuke meiden tegen waarvan er een spontaan tegen me roept: "He, ouwe rukker" m'n zintuigen zijn een moment verstard de waarheid is soms bikkelhard ik laat een traantje…

Ze liggen er zo verleidelijk zo aantrekkelijk zo bekoorlijk bij loop of rijd er maar eens op koppig een en al kasseien je rijdt er je banden op kapot zweten zwijgen op je tanden bijten wilgen langs de weg binnenweg holleweg kijk eens daarboven is de hemel je bent al ongeveer halfweg…

het warme oranje van de ondergaande zon en de azuurblauwe zee bij Heraklion het frisse groen van een beukenheg en gele paardenbloemen langs een binnenweg rode klaprozen in het graan het indigo van een pauwehaan en het diepe violet van lavendel ja, ik besef het nu toch wonderwel dit alles valt mij nu te beurt dat kleurenspel, een lust…

Jong geroezemoes prikkelt in de ogen, vermengde glorie aan de Nieuwe Binnenweg waar alle dagen veel bijeen te vergapen valt..…

Wat is werkelijk de vrijheid in ons land zijn het de talrijke hoofd en binnenwegen een oprechte mond in zachtere fluisterstand, waarmee wij ons in onze voertuigen begeven. Zijn wij tevreden met ieder uur genieten we van vogels die zich vrij bewegen of klagen we dagelijks tegen mening muur, over de diversiteit zonder verzet er tegen.…

en schiet als verlammend door m'n lichaam Het is best rustig hier, maar ‘k deel de weg met een aantal anderen die dezelfde kant op gaan als ik alsof ze me begeleiden als een groep trekvogels links en rechts van me voor en achter me allemaal anoniem allemaal onverschillig maar allemaal de zelfde kant op… Alleen zij besloot om een binnenweg…

terwijl het bij binnenkomst zo druk was In een versleten jas van 2 jaar geleden een nieuw biljet van 100 euro vinden samen met jouw kind op het verse ijs de allerkleinste schaatsjes onderbinden Op een tropisch strand liggend op jouw rug urenlang starend naar een sterrenregen een enorme file lachend ontwijken door te stoeien met allerlei binnenwegen…

danst op het golvend lied van een windbazuin die haar lichaam streelt tot een moszachte tuin hoe een storm haar bekken beukt tot zij het schip met gescheurde zeilen en woordflarden loodst naar een kust waar zij met verwarde krullen rust je bloedt, zegt zij, de maan strooit scherven, kom hier, ik ben je vampier en uit dichtslibbende binnenwegen…