De winterjasmijn
kroop beloftevol omhoog
het wordt een bloeier
de rododendron al vol knoppen
lacht in zijn vuistje
het wordt niet saai dit jaar
er roert wat in mijn tuintje
ik speur het
er komt een taaie winter
het is middagtijd
nu spieden naar een stekje
om te toeven
en te proeven
wat dacht je van
een coq au vin…
ik pluk
vandaag
een beetje geluk
de aarde is schoon
je kan er gewoon
nieuwe bloeiers planten
eigenhandig heb je
het onkruid gewied
het vergaat zoals je ziet
het lelijk groen
van toen, opgelost
als resten compost
jij plukt
vandaag
je eigen geluk
uit vruchtbare grond…
tussen
het groen
van kleurende
bloemen zag ik
ook de door -
zichtigen staan
naast de
roodroestend
ijzeren en op een
wat mindere plaats
de plastic gevallen
een klein perceeltje
voor een select
gezelschap
metalen bloeiers
die al van ver
het zonlicht
weerkaatsend en zo
alle aandacht vragend
overbodig blijkt
het bordje
verboden…
heb de bloemen
al geplukt voor
jou mijn kleine puk
klaproosde margrieten
het wilde bloeien
deed ons zo genieten
in het bos zag jij
de eerste bloeiers staan
ben met je mee gegaan
samen spraken we
kabouters aan ja jij
was meer dan stralend fee
weet op een mooie zonnedag
nemen jij en ik die
bloemen voor elkander mee…
zacht zong
wind de eerste
ochtendgeuren
van de vroege
bloeiers in het gras
dat nat van
dauw zich nog
moeizaam aan
het oprichten was
in de kille ochtendkou
je lachte om de
eigenwijze cirkels
die je voeten altijd
schreven op de
pas geschapen dagen
in je ogen
glinsterden de kleuren
die de eerste zonnestralen
door hun lichtbreking…
zacht vlagen
duizenden druppels
waarin stukjes lente
hun kleuren al dragen
in het regenbooglicht
van voorbije dagen
geurtjes verbloemen
de namen van bloeiers
die al zon hebben
genoten in vroege en
latere uren op de dag
zij lachen mild nat
onttrekken zich
voor even nog
aan het gebeuren
net op en vlak boven
de aard dat al licht
groeiend…
Geuren van de warme nacht
Slingeren langs de bomen
Bloeiers genieten van de eerste zonnestralen
Het bos ontwaakt uit zijn slaap
Gespannen wandelt hij in trage pas
Met een waas van onzekerheid om zich heen
Door zijn hoofd gieren duizend en een gedachten
Hij vertraagt zijn pas
Zelfs een prille lentezon
Kan de gemoedsrust niet stillen
Gelijk…