De waarheid
Geuren van de warme nacht
Slingeren langs de bomen
Bloeiers genieten van de eerste zonnestralen
Het bos ontwaakt uit zijn slaap
Gespannen wandelt hij in trage pas
Met een waas van onzekerheid om zich heen
Door zijn hoofd gieren duizend en een gedachten
Hij vertraagt zijn pas
Zelfs een prille lentezon
Kan de gemoedsrust niet stillen
Gelijk een verscholen vogel
Met zijn prachtigste lied
Dat langs de waterkant voorbijschiet
De plek die hij heeft afgesproken
Is nog stil en verlaten
Zittend kijkt hij om zich heen
De oogkleppen onverwacht verdwenen
Louter is de natuur
Dan kruisen blikken elkaar
Zij versnelt haar pas
Bij het treffen tussen het gras
Stopt het lied
Een vogel kijkt geïnteresseerd naar beneden
Moeilijk zijn de eerste woorden van de waarheid
Geplaatst in de categorie: vriendschap