11 resultaten.
Venus-Centraal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
252 Kunstenaars
Toscanen dus bovendien
Michelangelo
en Botticelli: heel jong geleerd…
Waarschijnlijk Gods hand
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
304 Nieuw levensgevoel
Van deze cachet was Botticelli
Een typische representant
Bedekt naakt. Doorzichtig gekleed bloot
Contouren van lijven talentvol
Gepenceeld. Op breed doek mooi neergezet
Vaatjes stijl.…
Een zucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
415 Ooit hoop ik dat een
Eva voor mij naakt,
Venus uit een zucht
van zilte golven
Parelend in
Botticelli's baren
Mijn hart verterend,
God mag mij bewaren,
Mijn ziel verblind
verloren en bedolven
Als zij de slangelust
in mij ontwaakt
Vrouwe Fortuna
engel-wraakgodin,
Berooft zij mij,
een Adam, van mijn zin…
Venus (niet die van Botticelli)
gedicht
3.0 met 13 stemmen
7.926 Plan A; een gat in je gezicht geslagen,
met een voorhamer misschien of desnoods een tennisracket,
je moet begrijpen, het gaat hier om een straf, wij
spreken van rechtvaardigheden. Zinloosheid is
een parelmoeren doosje, een bijouterieënkistje
vol dierbare obsceniteiten, maar niettemin.
Mijn haar vloeit uit, azuur, mijn lijst is afgezet met
knalroze…
villeneuve
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
645 in de hangaar met het harde licht
graait amos met de graaienden
en ziet dan in de drom de vrouw
zo droef en dromerig gebootst
door botticelli
de ogen druppels van de zee
hij loodst het winkelwagentje
langs haar lange haren
en schrikt van het dode kind
van celluloid tegen haar borst
en van de grote glad gesleten
donkerbruine…
Hibernatie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
1.051 voor de koude
teruggetrokken in mijn leger
shutting down
alleen vitale functies opereren
droefwoelig kroelen
houdt mij alert,
de winterslaap laat wachten,
funest zo zal blijken
mijn systeem heeft de slaap nodig
om op te laden,
achter te laten,
herboren tevoorschijn kunnen komen
als de Venus van Botticelli
wereldveroverend…
Villeneuve
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
478 In de hangar van het harde licht
graait Amos met de graaienden
en zie: in de drom een vrouw
door Botticelli zelf zo bleek
en droef gebootst – de ogen
druppels van de glazen zee
Langs haar rode lange haren
loodst hij de wagen ziet
tegen haar borst geklemd
het stilgevallen kind
van celluloid en op de kar
de bolle bruine beer
Naast haar…
Who's afraid of red and green
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
219 Het spervuur is in helder transparant
Wijnrood gemengd - de verftocht van mijn dromen
Zie hoever Botticelli is gekomen...…
HOOGTE......
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
427 Hemel op aarde
Florence in Toscane
Italië bovendien
Deze stad ademt kunst
Echt uit al haar poriën
De Renaissance is
hier destijds ontstaan
Veel verzameld in't UFFIZI
Mooie beelden en schilderijen
Michelangelo en Botticelli
Subiet volledig ontdaan
Dichter Dante groots
en prachtig vereeuwigd
Mooie vergezichten
De PIAZZALE MICHELANGELO…
Het vlietende leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
301 Tussen de winkelenden door
loopt een vrouw door Botticelli zelf zo droef en bleek gebootst. Bij elke stap
dansen haar lokken een dans van kastanje.
Ik laveer mijn wagentje bij haar in de buurt en even zie ik haar ogen: druppels
uit de glazen zee.…
Het stille lied
poëzie
5.0 met 4 stemmen
3.371 Voor de zoveelste maal heb ik Botticelli over het land zien gaan,
die bloemen zaait.
En weer strekken de bomen hun geweldig bottende takken,
levensdrift die de Japannezen begrepen.
De avond weerhoudt zich te vallen, de mensen haasten zich in dit jong getij,
arme schelpvissers met de wilde hoop:
thans zal de vloed hun rijkdom zijn.…