Alle inzendingen over buddingh

op dfc-reünies hoor je altijd veel sterke verhalen maar zelden zo sterk en frappant als dit jaar van leo van bruggen hij (leo) zat op het gymnasium toen zijn leraar nederlands over moderne poëzie kwam te praten en een aantal namen noemde waaronder ook de naam 'buddingh' 'buddingh', zei leo, die ken ik wel: die zit altijd elke…

De biograaf van Buddingh’ was in Dordt ‘k Zag Jörgen Happs, de gringergoriaan en Krips O’Kraps zo oergezellig staan Ze aten bozbezbozzel van een bord De blauwbilgorgel riep geheel verbijst Is er geen knezidon of rimmelrijst?…

Ik wil Cees Buddingh’ niet bekritiseren maar andersom is dom om te proberen.…

hérschept wat dichters verzinnen in gedachten, luidop als ooit Cees Buddingh’ nooit versagend gaat ze door én door met penselen van haar versjes waarvan André Hazes post mortem een stijve krijgt…

Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

Ze waren een hecht tussenneusenlippenberenpaar Steeds waren ze in de zomer bij elkaar Ze bedreven de liefde tussen neus en lippen door Die beide beren waren zogeheten smoor Hij droeg zijn snor graag tussen neus en lippen in Tot groot ongenoegen van zijn tussenneusenlippenberin Dus op een dag ging hij plots uit varen En keerde niet terug…

En jawel hoor: het paste eveneens Kringloopvers: Met dank aan de dichters Gerrit Komrij (eerste twee regels) en Cees Buddingh (laatste regel)…

in dit Buddingh'loze tijdperk heb ik soms het idee dat ik de enige ben die zijn gedichtenbundels nog wel eens uit de kast trek zoals met Carmiggelt de kronkels zijn begraven zo vergaat het de verzen en daarmee de dichters zo je ooit hebt gedacht dat verzen worden geschreven voor de eeuwigheid moet je dit maar snel vergeten schrijf…

gorgelrijm, geïnspireerd door Cees Buddingh' gezongen versie op mijn weblog…

[Geïnspireerd door de 'gorgelrijmen' - nonsenspoëzie - van Cees Buddingh] BADGAST De Wiegababa stoot zijn gat en landt van schrik bij mij in 't bad. Hij kwispelt als 'n Quizquizjat, och néé, m'n e-book wordt zeiknat! De haat welt dampend naar omhoog ('k zie rode vlekken voor mijn oog)...…

zelf herlees ik het werk van mijn favoriete doch ook al bijna vergeten dichter Buddingh'regelmatig misschien wel als een vorm van reanimatie van zijn gedichten want waarachtig sommige van zijn werkjes zijn weer springlevend neem het gedicht "ARS POETICA" daarin wordt je tijdens het aardappelschillen aangezet tot het schrijven van een gedicht…

Buddingh-prijs voor debuutbundels.…

Het water van de zee is altijd zout, Hoe men de suikerpot ook mag hanteren, Geagiteerd over het strand marcheren, Terwijl de wind de brandingkoppen krauwt; Een borstbeeld hakken uit scheepstimmerhout, Des nachts, in droom, met meerminnen verkeren, Tarbot fileren of Neptuin vereren: Het water van de zee is altijd zout. Daar helpt geen moederlief…

'O denkt men er zo over!' zei het jongetje dat de wet van Newton gelezen had en hij steeg als een leeuwerik in de dampige najaarshemel en geen sterveling op aarde heeft hem ooit nog teruggezien ------------------------------- uit: Gedichten 1938-1970…

het is een heel oud spel, maar gelukkig nog vrij eenvoudig te leren er komen geen stukken bij te pas, geen stenen, geen schijven, geen fiches, geen kaarten, alleen, soms, een simpel rekensysteem het wordt gespeeld met drie of vier benen (en nog een paar andere benodigdheden) in een al dan niet opgemaakt bed (bij gebreke daarvan kan vrijwel…

vanochtend zag ik op straat een leeg heinz-blikje liggen: en onmiddellijk dacht ik aan jou: 57 varieties…

De taxi zwenkte Gloucester Road op: hier zat ik Kees Buddingh', zesenveertig jaar, die morgen wakker zou worden op Devonshire Terrace. ------------------------------------------- uit: 'Hollands maandblad' jrg. 20, 1978.…

De bozbezbozzel lijkt wat op Een jenk, maar heeft een klein're kop. Zijn poten staan steeds twee aan twee Als eenmaal bij het stekelree. Hij hinnikt als een maliepaard, En als het sneeuwt heeft hij een staart. Wanneer die staart zijn kop zou zijn, Was hij precies een spieringzwijn. En als hij zeven staarten had, Een kossosale kolbakrat…

als mijn vrouw met de bus naar de stad gaat hoop ik altijd dat ze halte ziekenhuisplein instapt: dan kan ik haar net zolang nakijken als wanneer ze halte vogelplein neemt en zie ik haar bovendien nog een keer voorbijkomen in de bus ---------------------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1938-1970', 1979.…

Over God denk ik maar zelden na. Straks, als we dood zijn, zullen we 't wel merken. Hoewel: hoogstwaarschijnlijk merken we niks. Fini is 't kortstondig feest. We zijn er gewoon geweest.…

Je krijgt de kaarten gedeeld, zelf mag je niets uitzoeken, er hooguit één of twee ruilen, en dan nog alleen een vier voor een zes, of - als 't meezit - een tien voor een boer, verder moet je maar zien. 'Spelen maar!' roept een stem. Maar je kent zelfs de regels niet. Hoe moet het? Wat doe je? Je schudt ze en legt ze uit op de tafel. Misschien…

mooi is een kooitje met een kanarie erin heel mooi ook een kooitje met een parkiet erin met een merel erin, met een kolibri erin, een slavink erin, een bos wortelen erin blokjes marmer erin, een glas water erin maar het mooiste is eigenlijk een kooitje met niets erin -------------- uit: 'Plint'.…

uit een gestulpte kuip uit een miesbos vol donkere wakken sliep hij de ochtend in een blote klaarwaterzwerver een muitende buitelaar het was zo mooi als een brand om hem heen o zo lelijk als witte muizen hij snurkte een gat in de nacht en liet er een katje door komen met eiwijze handschoenen aan en ja daar begon de muziek de westkust…

'Kees, we gaan eten!' hoor ik Stientje roepen. Ik klap mijn schrift dicht. Ik lust best wel wat. Ik loop de trap af, strijk mijn haar nog even glad voor de spiegel, ga de kamer in. Sacha en Ellen zitten al aan tafel. Wiebe helpt Stientje in de keuken. 'Wat eten we? Weten jullie 't?' Nee, ze…

Je moet, zegt men, een keer volwassen worden. En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus over God, Staat en Vaderland meemummelen, en nooit eens roepen: 'Krijg een dikke neus!' Geen grapjes maken over het soort zaken waarmee zelfs een magnaat te worstelen heeft. Vooral, wanneer hij door een Hongkonggriepje geveld is. En plots merkt dat hij…

vanochtend na het ontbijt ontdekte ik, door mijn verstrooidheid, dat het deksel van een middelgroot potje marmite (het 4 oz net formaat) precies past op een klein potje Heinz sandwich spread natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd of het sandwich spread-dekseltje ook op het marmite-potje paste en jawel hoor: het paste eveneens -----…

de zon komt op. de zon gaat onder. langzaam telt de boer zijn kloten. ----------------------------------- uit: Gedichten 1938 / 1970, 1977…

sinds een paar weken heb ik last van mieren in de keuken overdag zie je ze nauwelijks, maar 's avonds zo rond een uur of half tien komen ze uit hun hoeken en gaten dribbelen over ijskast en tafel klimmen in lege flessen en glazen en krioelen rond plekjes waar een druppel limonade of een lik jam is gemorst soms, als ik thee zetten ga,…

Ik ben de blauwbilgorgel, Mijn vader was een porgel, Mijn moeder was een porulan, Daar komen vreemde kind'ren van. Raban! Raban! Raban! Ik ben een blauwbilgorgel Ik lust alleen maar korgel, Behalve als de nachtuil krijst, Dan eet ik riep en rimmelrijst. Rabijst! Rabijst! Rabijst! Ik ben een blauwbilgorgel, Als ik niet wok of worgel,…

mooi is een kooitje met een kanarie erin heel mooi ook een kooitje met een parkiet erin met een merel erin, met een kolibrie erin, een slavink erin, een bos wortelen erin blokjes marmer erin, een glaswater erin maar het mooist is eigenlijk een kooitje met niets erin. --------------------------------------- uit: '128 vel schrijfpapier…