Alle inzendingen over de brieven uit WO 1 van soldaat César Vincent door mevrouw M.Haage ontcijferd.

zijn brieven tot de laatste millimeter beschreven kleine ansichtkaarten elk stukje wit tot aan de wolkenluchten op de voorzijde volgeschreven zijn 100 jaar slapende zinnen gemiste woorden wekte zij letter voor letter tot leven…

diep en pijnlijk nam het geweld bezit van je het kroop onder je huid een ijzige stormwind was het die je oppakte om je dan weer neer te smijten de rode draad van je brieven sliepen op zolder verborgen in een bleekblauwe kist omzichtig stofte zij je zieleroerselen af woord voor woord spelde ze wat je schreef na honderd…

zeventien was hij toen het oorlog werd een stoomtreintje bracht hem hoog in de Alpen in die nazomer poseert hij in uniform zijn sabel losjes over de schouder ik mis jou ik mis ons dorp en de graanakkers schrijft hij in brieven aan zijn moeder temidden van het oorlogsgeweld volgt hij zijn weg door een verminkte wereld…

Jouw poëtisch geschilderde lege stoelen ogen vol hout met riet gebonden zittingen dus zo leeg zijn ze niet als ik opsta vanuit die fameuze boerenstoelen in welke vorm dan ook en wegloop naar een plek die jij wel of niet kunt zien bekruipt jou dan de angst dat ik niet zal terugkeren en voorgoed vertrokken ben of misschien wel dood zodat…

een strandtas met ons logo mevrouw eh, nee dank u wel gaat u pinnen mevrouw neen, contant betalen met een twintigje dat is dan 19,90 euro heeft u er 90 cent bij mevrouw eens kijken, neen, wel 1 euro hmm..even calculeren, laat u eigenlijk maar, de rij wordt daardoor zo lang.. wilt u het bonnetje nog mevrouw ja bijzonder graag..…

Amper laat het dakraam licht door of het met de geest iets heeft beklonken overeenkomt met mijn streek en sfeer van: steek het licht maar op in boerendonkerheid de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen na de schemer van het Drentse avondrood alsof het groen pigment zich heeft verplaatst niet zo zeer rondom de dooie dood en dis van meelderige…

Rood op rood Theo nagenoeg dronken wij ons bloed uit broederliefde zo wij dat deden van de Heer dit is het allerlaatste avondmaal bijkans een afscheidskus -na sterven jouw echo jouw gehele sterke rechtervoet niet griefde waarop alles steunde keer op keer een verbintenis die ik je nu betaal met mijn te vroeg ontzielde linker het rijmt…

Het was in ons verledentijd de gewoonte: slechte gewoonte dat vaders hun steun en toeverlaat met breiwerk achter de kachel verwezen de voorgrond het bed en fornuis de kinderen en alles dat er aanhing behoorde bij moeder bijzonder dat werkezels langer leven blijkbaar kunnen mannen die druk niet aan vertrekken eerder naar de eeuwigheid dan…

van de 7 verzorgsters aan “Jullie zijn geweldig en jij krijgt een 9” Vurig, fel, stevig verwoord antwoordde zij: “Ik ben geen 9, ik ben een 10” “Ik ben 1 van de 7 van het team Voor Giulia van 17, dus van ons GIULIA'S DREAM 10 TEAM”…

Maal ik over plus Is jouw minachting mijn deel Cijfer jij mij weg…

'Portret van de postbode Joseph Roulin' van Vincent van Gogh gedateerd 1889…

Er wordt nog steeds beweerd alleen 'De rode wijngaard' in mijn leven heb gesleten kort uit de bocht… wat weet men van mijn tekeningen meer dan twintig zijn ervan verkocht? wat weet men van verzoeken? die ik in dank ontvangen mocht hoogstwaarschijnlijk het begin van langs mijn neus weg: acceptatie voor mij zijn schilderijen evenzo…

We hebben een familiekoffertje Daar zitten belangrijke dingen in Brieven van vader aan moeder Belevenissen van een doorsnee gezin.…

op school hebben wij sinds kort geschiedenis de juf vertelt ons iedere week over alles wat geweest is over wat opa's en oma's en hun opa's en oma's vroeger deden en hoe zij soms onder oorlogen en aan besmettelijke ziektes leden overal heeft zij plaatjes bij en vaak ook filmpjes met geluiden zoals over de 80-jarige oorlog met het spaanse…

Als Vincent van Gogh een fotograaf was geweest, leefde hij langer...…

Kun jij begrijpen dat ondanks alle tegenslagen ik mij terugtrek in een moeilijk opgebouwd vermogen van rust en stilte waardoor het schrijven en spreken mij bijna vergaat? tranen troost zoeken in de geest van de glimlach en het wenkende koren op het gele zonnebloemenfeest? begrijp jij misschien: mijn toekomstige bewonderaar bruid of…

Zie je het? Een bom viel op het huis, Het verscheurde dak, de verbrokkelde muren. De Église Saint-Jean-Baptiste is ongeschonden. De oude vrouw verbergt het voorhoofd in verkleumde hand. Raakt zij het venster aan? Kijkt ze door het kapotte raam? Huilt zij om verwoeste huizen van verdwenen mensen? Onder het stof het portret van de gesneuvelde…

Ophef over een nieuw onderzoek waarin gesteld wordt dat Vincent van Gogh geen zelfmoord pleegde maar door twee kinderen werd doodgeschoten.…

Samen, dat is mooi: naast elkaar wakker worden – of wakker blijven.…

Mevrouw Verkuyl, bedankt!…

In WO II gingen er 25.000 per dag 6 jaar lang Nu leggen we de wereld plat Voor een fractie daarvan…

De zon zei: "Dit is zonneklaar!" De kleine eikel lag er onhandig bij door een vreemde vogel uitgekotst dit alles guitig gade geslagen door een luie uil. "Niets is helder als de zon, de zon niets dan een felle flits in de lucht - 's nachts zijn er duizenden zoals jij - niets zo helder als het water klaterend in beken, het bekken…

Voor de eikel goed en wel begrijpen kon waarover de uil sprak met de maan en de zon bleken zij klaar met vechten en filosoferen. "Zo zal ik nooit welsprekendheid leren of schermen met woorden die ik dan zelf verzon maar ik kan het natuurlijk ook anders proberen." De jonge eik luisterde naar allerhande stemmen en geluiden waaide met winden…

"O, was iedere dag als de eerste lentemorgen dan zou ik gouden stralen schenken aan jou. O, had iedere dag de geur van verse bloemen dan zou ik zilv'ren zoeken alleen voor jou. O, zou iedere dag voor de eeuwigheid gelden dan zou ik nog meer houden van mijn en jou.." "Hmm, misschien moet ik dat laatste toch veranderen." mompelde de…

voor Andriy en Alina In de donkere kamer het bed waarin nevelige dromen je verzwelgen Je smalle bovenlijf ontbloot ontdaan van het haastig losgeknipte gevechtstuniek In de schaduw een gehavend lichaam je terneergeslagen blik die niets dan het niets ontmoet In tijden van oorlog moet gesneuveld worden lichaam en ziel uit elkaar gedreven…

De halfslachtende soldaten slaan vreemde mannen op hun smoelen, griezelen even van hun wonden en door de gebroken ruiten storten zij zich weer naar buiten. ----------------------------------- uit: 'Het liegend konijn', 1, 2003.…

In mijn binnenst stampen beesten Samen met het ontluisterd licht Ik heb mezelf van nog geen ding bevrijd Ik zie het verre water blinken Het gras gloeit op dooft uit is donker Er is geen einde en geen begin aan deze nacht O hand schrijf door totdat de vingers zijn verbrand Ik heb geen lichaam en geen zwaarte meer Ik wou zo rustig zijn en…

Je moet de waarheid herkennen in de leugen -- anders werkt ze niet.…

De Kerst is koud voorbij of het is raak Het ‘God is Liefde’ wordt weer eens weersproken Er wordt in de onwrikbaarheid gedoken Half Nashville stelt geaardheid aan de kaak Is het dan waar dat mensen God creëren Teneinde zelfreflectie te trotseren?…

Vincent wil nog wel eens een beetje melig uit de hoek komen.…