Alle inzendingen over droog water

Komt droog water voort uit het brein van onze professor Gobelijn ? Naar men verklaarde redt het de aarde. Nederland kan wat geruster zijn ...…

Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren, Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren, Ik zie niet hoe men u met reden haten zou, Die ons van boven brengt de warmte met de kou.…

Het is zo droog water bereikt de lippen niet meer. Bloedhete zomerdag de middenstand zegt: 'vrouwen bloot, handel dood'. De zee rekt zich uit een rode bikini deint op de golven. De hitte verschroeit de aarde geur van bosbrand. Het kampvuur zet de tijd stil we blijven wakker.…

Onder jou blijf ik wel droog." Water nestelt in zijn oog Van binnen moet hij huilen Zij aanschouwt een man Wat zoekt toch deze vent? Tussen allerlei gedachten Stuit hij op dit moment "Kom, laten we weer gaan."…

de dijken gebleven de leidijk langs Barnflair bij Bourtange aan de grens weer Bellingwolde, De Lethe dijk in Over de Dijk niet te vergeten boeren aan de andere kant waren ook blij want de leidijken hielden stand hielden hun land droog, water bleef hoog in de veenspons hangen in het beekdal, op de tange werd hun oogst niet door misoogst…

Liep Heer Jezus, die zieken genas, over water met pijlsnelle pas, dan bewoog Hij zich droog als bekwaam uroloog, daar Hij waterloopkundige was.…

zomer zonder zon water en een regenboog wordt het ooit nog droog? 6.7.2007…

De velden zijn droog een regenboog buigt alleen voor hemels water.…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet.…

De olijfbomen gortdroog geen teken meer van leven in vijf jaar had het niet één druppel meer geregend het stof niet meer in staat nog ergens aan te kleven…

in mijn kamer staat een tas van waterdicht vouwkarton met een bosje tulpen na verlepping van de bloemen zie ik mogelijkheden als damesplaspuutje voortaan in de file houd ik bij watersnood mijn bodem droog…

De hardvochtige hief een glas droge sherry tijdens de zondvloed.…

Bladeren zo droog in de zomer op het gras. Het lijkt zo wel herfst.…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

ik geloof in een rivier die stroomt van zee naar de bergen ik vraag van poëzie niet meer dan die rivier in kaart te brengen ik wil geen water uit de rotsen slaan maar ik wil water naar de rotsen dragen droge zwarte rots wordt blauwe waterrots maar de kranten willen het anders willen droog en zwart van koppen staan werpen dammen op en dwingen…

ik geloof in een rivier die stroomt van zee naar de bergen ik vraag van poëzie niet meer dan die rivier in kaart te brengen ik wil geen water uit de rotsen slaan maar ik wil water naar de rotsen dragen droge zwarte rots wordt blauwe waterrots maar de kranten willen het anders willen droog en zwart van koppen staan werpen dammen op en dwingen…

De levensader van ons natte land, Die dreigt nu langzaam zo maar droog te vallen, We zien in veel voorkomende gevallen, Veel fietsen liggen op de droge kant. De Duitsers doen geen water in de Rijn, Zodat wij zien waar onze fietsen zijn.…

met het water aan mijn lippen dicht ik dijken meters hoog hopend dat later zal blijken "zijn geliefden hield hij droog"…

langs de vloedlijn ligt mijn uitgestrekte leven als het eb is droog maar als water helend is sta ik op en grijp naar kracht…

ik geloof in een rivier die stroomt van zee naar de bergen ik vraag van poëzie niet meer dan die rivier in kaart te brengen ik wil geen water uit de rotsen slaan maar ik wil water naar de rotsen dragen droge zwarte rots wordt blauwe waterrots maar de kranten wllen het anders maar de kranten willen het anders willen droog en zwart van koppen…

Vloeibaarder gevoel meestert zich reeds verdringt droge lucht die adem beneemt adem water in woestijn weer uit heel langzaam lost het op…

rauw verdriet puntige scherven kerven krassen in mijn ziel als uitgedroogde aarde uiteengereten door de zon smachtend naar water is het te droog? is het te laat?…

We moeten echt wat minder water tappen Het is al maanden heet in Nederland Rivieren vallen droog en aan de kant Liggen de bootjes in het zand te happen Ik draag mijn steentje bij op mijn manier Vanaf vandaag geen water meer maar bier…

de nerven van dit lijf laten geen sap meer door, de levensstroom stagneert, de wortels in de gortdroge grond tasten wanhopig naar water, maar vinden ze niet meer - geen sloot, geen put, geen wel meer in de buurt, alles is droog, droger dan droog, armen en benen verworden tot dode bomen, zijn helemaal van hout, voorgoed opgedroogd…

Modder besmeurt het lijf regen spoelt schoon wind droogt lijf en haar natuur kleurt beelden honden doen ons lachen soms blaffen wij terug en met rugwind beleven wij ons leven.…

Hij kende haar haar eb en vloed Haar kende hij alles wat er toe doet Nu had branding hem op het droge geworpen Blijkbaar was haar springtij hem onbekend.…

Ze zijn op het droge als door 'n visser in draad gevangen Blijft... het eeuwig verlangen naar water vis in open water Het zwemmen in vrijheid in scholen te zwemmen van klein tot groot en omgekeerd Visnet en hengel te mijden zelfs het leefnet waarin gespartel in onmacht.…

ik vond een schaaltje gebarsten leeg en onverzadigd was het droog vooral droog het keek me aan zo van: jij gaat mij niet gebruiken dat was ik immers ook niet van plan er lagen woorden op de grond die ik er eerdaags, per ongeluk had laten vallen kapot vooral droog en tegen eigen zeggen in gebarsten…

ik leg mijn woorden in het gras ze zijn met passie geschreven ben benieuwd hoe ze opdrogen ik zal ze nog eens moeten overlezen pas als ik tevreden ben verstuur ik ze ik zie je glimlach al voor me jij bent hier dicht bij me als je thuis komt dan liggen mijn woorden je al op te wachten alles wat ik nog niet had gezegd of gewoon nog eens…

Op het strand van mijn gedachten Lachen de kampioenen mij toe Terwijl de zoogdieren de tepel Van hun moeder tevergeefs zoeken En het kinderknoeiend gelepel Tot enthousiast volwassen Gekir leidt maar zonder Warm en hitsig Gedonder in het vooronder En ik me afvraag hoe De bronstige avond is verlopen in de kastcafés De ruimte is gerond…