Alle inzendingen over druppeltje

Zo, als een druppeltje, Een druppeltje lichaamssap, Parelt, glijdt of sijpelt Leven, de lust uit mijn diepste wezen.…

Een zalm had van een kok geleerd: "als men zichzelve nu pocheert met een druppeltje citroen, (je kan er iets saffraan bij doen), wordt men bijzonder gewardeerd".…

Ik zou de zee willen zijn Om op een zonnige dag Te verdampen En al is het maar voor heel even Mijzelf naar boven te begeven Zodat ik hoog vanuit de lucht Opgetild door de wind Naar jou kan speuren En zodra ik jou vind Naar beneden kan pleuren Nu ben ik maar een druppel Verdampt uit de zee Maar nu ik op jou val Ben ik daar best blij…

beetje geel, ietwat blauw, druppeltje wit... Misschien, dat zo'n regering, dan wat langer zit...…

Voor het druppeltje van mijn nacht, dat hopelijk ooit wat van mijn liefdesdrank wil tappen.…

Als in een droom zweefde jij voorbij een droom die enkel eventjes duurde Jij morste een druppel liefde voor mij en kroop terug achter het ommuurde Als in een illusie laveerde je langszij een illusie dewelke iets utopisch had Je fluisterde stil wat woorden tot mij en ging met al dat ik aan liefde bezat Als in een visioen wist ik jou vlakbij…

wandelen in de verse sneeuw de slee sleept achter ons aan ik neem het touw van haar over haar koude handjes sluit ik even in mijn vuist kijk omhoog; de hemel ziet grauw een druppeltje hangt aan haar neus wangen kleuren rood van de kou haar ogen glinsteren terwijl ze kletst zonder ophouden gewoon apetrots om in de alsmaar…

het lijkt op een sprookje fantasie, toverij de helft van de hemel één groot schilderij 't is het werk van de zonneschijn die glanst en danst de zon die de regen in elk druppeltje raakt en van tien miljoen druppels één regenboog maakt…

Een druppeltje water rein Op jouw hoofdje, kindje klein Gods zegen wordt je beloofd Met symbolisch, water op je hoofd God neemt je mee op levensreis De rust kun je vinden in zijn zegen Van baby'tje tot oud mannetje grijs Je begeleidend op al jouw wegen 's Avonds al ga je naar jouw bedje Nog even aan God een klein gebedje De herder waakt…

NEDERLAND April, mei 2011 heel veel zon heel erg droog af en toe 'n druppeltje regen ROTTERDAM Geel gekleurd gras op d' Maasboulevard uitgedroogde boompjes op 't Willemsplein "De Groene Kamer" nu een bruine schuur Rotterdam aan de rivier Rotterdams vlaktes aan zee Rotterdam waterstad?…

dan zitten en je bezatten in een Spaanse travestietentent het liefst tot diep in de nacht waar de muziek veelal oorverdovend is de travestieten naar monsters neigen de cocktails te zoet, te duur zijn je teveel rookt waardoor je vervlakt, verdampt, vlam vat als in het helse vagevuur en je uiteindelijk zo verlangt naar ’n druppel, ‘n druppeltje…

Kijkend in 't aards theater neem ik in gedachten mee druppeltjes van levend water samen vormen zij de zee Zeeën zonder grenzen nemen druppels mee druppeltjes van mensen uit onze eigen mensenzee Druppeltje uit de mensenzee vluchtend uit 't vreemde land 't kon niet verder met ons mee ligt als druppel op 't strand Door ons eigen onvermogen…

de dag waar de lang verwachte stortbui tussen lag dat het hete stof van de bladeren klettert en onze ledematen en hersenen weer laat roeren, na al die regen lopen wij de morgen tegen met een koor van vogels in de milde ochtendzon waar de vreedzame dieren grazen Och Hollandse tropische zomerdagen dat ons zuchten doet, ons voor elk druppeltje…

Er is geen druppeltje te ontdekken, maar ook duizend blauwe plekken komen niet door mijn huid naar buiten; mijn lichaam probeert ze in te sluiten.…

weer hervond Ging Hij dra aan de slag Het was al water wat er stond Geen enkel vruchtbaar stukje grond Dat op het droge lag Hij zei: ~Hier moet iets aan gedaan Met al die nattigheid Kan er geen boom of plantje staan Ik pak het met de dragline aan Er is maar één dag tijd~ Hij groef wat kuilen in de korst Het water stroomde aan Geen druppeltje…

de paarse vogel heeft het paarse tasje even vergeten…

want zo edel als het is, sprak en zag men in beider pracht Dus in het kasteel bij het fonteintje hangt een zwijgende spiegel, als duizend en één nacht verweerd, nimmer bekeken ineens En haar hand als het water koestert, elk druppeltje vaarwel, kleurt zijn lot steeds ouder toen het spiegeltje weer zei …er was eens……

De laatste straal zonlicht gevangen in een ogenblik Het eerste druppeltje verkoelende regen na een hittegolf De plons in zee na een lange periode aan tobben De tijdens het in de ogen teruggekeken worden ontstane klik Het huilen naar de maan van een eenzame wolf De hersenen voorzien van velen lobben Gedachten aan iemand van vroeger en je loopt…

Vreemd deze actie, gefopt door je blaas Stop maar terug die trillende haas Dezelfde actie herhaalt zich die nacht Het gebeurt steeds vaker dat je dat druppeltje wacht Je zit vol aandrang en wacht op ’t geluid En ’t vertrouwde gevoel van gekletter en gespuit Je weet bij jezelf he dit is niet cool, En gaat naar je bed met een brandend gevoel…