Ik leef op vijf milligram
- een vederlicht gewicht
dat mij toch draagt.
Stabiel, zeg ik dan,
alsof stabiliteit nergens knarst
of stilletjes bijt in de rand van mijn dagen.
Maar elke drie maanden
tikt een rekening als een klok
die harder is gaan slaan.
Eerst 150, nu 190 -
bedragen die groeien
als de zorgen die ik niet vroeg.
Ik leg…
Ik volg de kaarten, laat ze spreken,
geheimen van mijn ziel ontwaken
op YouTube-schermen, in nacht en daglicht
herken ik echo’s die ik zelf ooit maakte.
Tussen de regels fluistert mijn blauwdruk,
een toekomst die zich zacht ontvouwt —
wat ooit verzinsel was, wordt werkelijkheid
en zelfs het onbekende voelt vertrouwd.
O God, welk pad zal…