Alle inzendingen over greet

Een achterdeur is wat ik zoek een deur om even weg te gaan Waar is die deur die ik zoek om even weg te zijn van dit bestaan Achter die deur wil ik even alleen zijn samen met mijn gedachten over jou Misschien verbindt die deur wel een lijn met de achterdeur van jou....…

Hoe werd ik door de Vlaamse Greet bekoord ! Het werd dan ook een wilde vrijpartij. “Hier heet dat vogelen”, verklaarde zij, van SOA had ik destijds nooit gehoord. De jeuk waar ik daarna nog lang mee liep was duidelijk een vorm van vogelgriep.…

En daar stond Greet, ze had mijn partner afgetikt Ik kon niet terug, nee nee, ik moest er aan geloven Daar sta je op je vrije avond met zo'n dove Het vette haar was in een paardenstaart gewrikt Och lieve help, wat was ze houterig en stijf Dit werd een zaak van even heel diep ademhalen Die rose kousen en dan ook nog die sandalen De gele bloemenjurk…

Tijdens de kerst, wit een koud als het weer gaat vriezen Krijgt ze het zo snel benauwd en gaat ze zitten kniezen Alles om haar heen lijkt zo groot en zij zeer klein daartussen Dat witte maakt het zwarte dood maar het blijft de warmte sussen Het koude verkoelt haar hart zo koud als harde steen Met kerst beleeft ze opnieuw haar smart zonder…

jij lustig voor anderen het verblijf daar wibbelen de rokken om van toffe jongens jong de krullen te doen lokken waar witte jakken stijf de ouderen van dagen als gestreken planken staan brengen zwaaiend en zwierend zijden doekjes en broekjes hun harten op hol tot met gloeiende koonen ze zwaaien en slingeren op hakken en tonen anna greet…

Hoe zo’n twist ontstaat weet niemand. Zij weet het niet, Marguerite, En ik ook, ik weet het niet. Plots voel je zijn bestaan en zonder weerstand Word je meegevoerd. Om welke reden Zo’n twist ontstaat, kan niemand weten. Enkel is hij daar, Tussen mij en haar, Als ’n metselaar, Die plots een muur begint te bouwen In een tuin, waar elke kleur…

het zuiden van frankrijk wordt zonniger dan zonnig wanneer in moulin saint-martial greet als hollands glorie haar arena neemt des arcades kraai zingt voor volk en vaderland in het geheugen wakker van en uit de hemel de sterren van weleer johnny's jordaan als brandend zand hartstochtelijk bezongen vindt gevleugeld een vervolg in de…

Naar verten wil ik, Eindeloze verten Die daaglijks baden In de vrijheid die ik Hier zo deerlijk mis, Opgesloten als ik ben In de kerker van Mijn ziel waarin De tralies zijn gesmeed Van nooit verwerkt verdriet - Als ik dat maar los Kon laten, het hekwerk Zijn structuur ontnemen, Ik zou verder gaan, Langs onbekende grenzen…

O, de zomer was heet evenals blonde Greet, die op mannenjacht was. Het was duidelijk, dat ze een manziekte had, waar ze niet van genas. - Maar ze dacht: 'Het zit mee: met m'n decolleté breng ik hoofden op hol!' Och, hoe heet kon ze zijn. Toch vermeed ze de schijn dankzij haar parasol.…

donder maakt me wakker regen vertelt me hoe ik me vandaag voel mikkend op het ene voorval fantaseerend over vroeger sollende gedachten overspoelen me lakens vallen van me af sidderend als een slang begeef ik me naar jou maar... donder maakt me wakker…

Kon ik jouw liefde maar lezen als een weerkaart. Weet je nog, toen in Katwijk? Je zei dat je geen ijsje bliefde. Alleen ik was jou iets waard. Maar oh mijn schat, je kletste maar wat. Vandaar dat ik de deuken in mijn hart nu gladstrijk.…

mag ik me even voorstellen ik ben het vrouwelijke lid van deze goed gevulde familie die in de poëziewereld zit het kleine schrijvende zusje ik doe dapper een poging mee om net zo goed te dichten als mijn broers ik heb er twee u kunt het denk ik wel raden dat het om de broeders Noorman gaat de een heet Nico de andere Flip en ik ben Greet…

Als de Oranjes vallen En de republiek wordt uitgeroepen Dan vallen ze niet door Rood Maar door Groen Met instemming van Blauw Want waren het niet de Rooien Die steeds het Koningshuis redde Drees met de Greet Hofman Affaire Den Uijl met de Lockheed Affaire Kok met de Zorrigetha affaire Groen bidt wel voor de Koning Blauw speelt graag met…

Eindelijk heb ik je dan gevonden ik denk aan jou, ieder moment Je bent als door de hemel gezonden het lijkt wel alsof ik je altijd al heb gekend Maar ik ken je nu nog maar een paar weken en ik weet, jij bent de enige voor mij De manier waarop je ogen naar me keken, zette alle andere gedachten opzij Uit velen heb je mij gekozen en ik wil je…

---------------------------------------------------- wierd - begon een priester - verwijst naar de grote dichter Guido Gezelle greten - schimpen…

Hij komt van dure Greet en is voor 't lozen van z'n zaad volledig uitgekleed. Ik zie een cafetaria en heb een lege maag, zodat ik daar naar binnenga, want eten doe ik graag. Een kledingwinkel binnenlopen? Mij zul je niet zien gaan, want waarom zou ik kleren kopen? Ik heb ze toch al aan?…

Fatale fletsheid, die met klamme geuren het witte zeil in iedre stand doorhangt, maar super-kappers in je netten vangt, te overvloedig om het te betreuren - 't model van doodshoofd door je vel omprangd mag men in elke scheurkalender speuren, en voor een prik, Greet, kan dus wie 't verlangt zijn slaapsalet er veelmaals mee befleuren.…

Daar waar de wolken zweven en de kleine sterretjes schijnen Daar ergens zal jij verder leven verlost van je aardse pijnen En als ik je erg mis kijk ik eventjes omhoog en zie ik jouw sterretje stralen net voorbij de regenboog…

Onze avonden zijn voorbij er is alleen nog een lange vlucht naar huis De laatste aanraking in de vroege ochtend is voorgoed voorbij Ik wil je nog één keer vasthouden maar het zal nooit meer hetzelfde zijn Je wacht en weet niets meer te zeggen het is tijd voor mij om te gaan Je hoeft niets meer te zeggen omdat we 't altijd zullen weten We…

Zo moet dan ook sterven zijn als het afleggen van gewaden te wijd voor kleine levensvragen te nauw voor sturm und drang in veel te strakke naden Zo moet het zijn als het achterlaten van gedachten van dromen, wensen, daden liefde in goede en in slechte dagen aan vriend en vijand of aan wie het wil want blijven doe je toch een beetje…

De honger eet mij op speelt klavecimbel op mijn zenuwbanen verleidt mij als een alfaman met Spaanse zwier maar ik eet niet want als ik eet krijg ik doorligwonden van het slapen op vergeten zwachtels van oud zeer krijg ik wintervoeten van het waden door ijskelders van verdriet kniehoog het wassend water van verbeten pijn hoger nog de…

Je lag daar als een vraagteken aan mijn zij je maanblanke huid een spandoek van verzet want liefde was geen lust, zei je geen lijfelijk libretto van uitslaand, uitheems vuur liefde was sudoku met zijn twee op de bank bij regenweer maar waarom dan,liefste lijkt je lichaam op een katern met woonideeën staat het te huur in de koopjeskrant…

Jouw ogen waren vergezichten op een leven samen ergens, in een nog uit te vinden land en als ze lachten schreven ze puntgedichten over hoe wonderlijk die gedeelde toekomst er uit zag soms werden het regenbogen die al mijn woorden vatten in wel 1000 pixels kleur ze vulden de buiken van holle klinkers gaven de leestekens een paarse tint…

Man van stof en as die tot me kwam en met blinde vingers mijn vlees beschreef alsof je de liefde in brailleschrift bedreef nog hoor ik je stamelen in oerkreten witheet hoor ik je gegrom dat in zacht snikken vergleed hoe zal ik je zeggen dat ik stierf en leed terwijl jij als een Hunnenkoning mijn lendenen bereed en lichaam aan lichaam…

moeder, nu bij jou het licht is uitgegaan en de dood je ramen heeft beslagen zie ik je blik naar binnen slaan om het stof der jaren te verjagen je zit daar stil, de liefde uitgevent je handen dwalend in je schoot en vergeet kwansuis dat je moeder bent in taal en teken uitvergroot soms spoelt een glimlacht op je lippen aan en wordt je blik…

Het woord vader zit in de klank van oude hobo's die melancholisch het gejaag der harpen doet verstenen het zit in het geluid van brekend glas dat met koele gratie de sintels in de as tot glinsteren dwingt en na de stilte en de storm breekt het door de wolken, soms als een schitterend conclaaf van open en gesloten lettergrepen statig…

lichaam wees lief voor mij wees bedding voor dit vreemd getwijnde leven wuif naar mij met armen vol schaterende bloemen zodat ik je zonder schroom een bondgenoot kan noemen bolster mijn stoutste dromen in vliezen van handgeschept papier zodat ze spelevaren tot in de bomen als ik de zonnewende vier en haal eindelijk eens de ploeg door…

Ik dacht altijd dat liefde tastbaar was een trendy hebbeding in de zakken van je jas een knijpbal of een speeltje zo dom was ik zo'n stijve frik die in het donker dwaalde een Don Quichot die al wat groots en edel was beroofde van zijn waarde want koning, keizer, admiraal de liefde kennen we allemaal je vindt haar in de kleine dingen…

Zij is een mozaïek van schijngestalten van de maan houdt krijgsraad in het eerste huis wapent haar waterdragers en ascendanten dan graaft ze zich diep in in de loopgraven van de taal schiet met metaforen om haar stellingen te verdedigen zwijgt Pruisisch blauw als de kanonnen spreken de landmijnen in haar blik zijn kromgegroeide uitroeptekens…

Liefste, als je niet meer van me wil houden mijn vlees geen koorts meer opwekt in je bloed als je niet langer week wordt van de wijze waarop ik mijn handen vouwde toen ik je talenten prees strooi mijn as dan uit op de plaatsen waar we de duivels in elkaar ontbonden met lichamen vol gretigheid de natte banken in het park de groezelige…