hartstochtelijk kijken
kinderen klein
het kleurrijk krioelen
dat achter glas
eieren levend barend
miljoenenvisjes doen
vertederd kijken
de eigen guppy’s
ook de ouders groot
die zij kozend lief
uit rivieren hartstocht
het leven schonken
hun telgen kijkend
zouden stilletjes zij
hen vereeuwigen willen
als die missionarisvisjes
veilig…
daar ik nog maar een guppy was
die veilig door het water zwom
van een verwarmde vissenkom
wist ik nog niets van ’t mensenras
dat zich beter, hoger waande
een hersenstam, volstrekt uniek
-zo wreed en moordend hun tactiek-
regerend over het bestaande
toen ik allang geen gup meer was
en voor de lieve vrede vocht
er alles wist van brandend…
zo kwam je in ons leven
maar moesten jou veel te vroeg laten gaan
met gebroken hart hebben wij jou aan
Moeder aarde toevertrouwd
daar waar jij vredig lag, tot eergisteren
hebben vreemde handen grafschennis gepleegd
jouw voor altijd laatste rustplek
verstoord, kapot gemaakt
ons hart breekt opnieuw
wat voor onmens doet zoiets
wij gunden jou…
in het wondere land van klitorije
bagels puntjes pains de champagne
ulevellen cerise vol in pure reepjes
neuzen fijne sproetjes van cocanje
deernes druipen diep om in te kruipen
ammehoela choccolata fellationaria
laveren kanjers gups fijn met kneepjes
in drasland op pollen zeg cran vulvaria
evenwichtig eng op te smalle randjes
vertraagd…
Waarom ik met open ogen en bij vol verstand
als een gup zo stom van de regen in de drup ben beland
en de verkeerde kant opzwom?
Omdat ik krom denk door mijn vissekom.
Ik wou gewoon niet dood toen men mij de plee in goot
weg uit dat goor riool waarin ik somber school.
Richting zee zat het me die nacht zonder maan al niet mee.…
Lopend aan de waterkant
met een hond aan elke kant
Witte broek aan mooi weer
dus vooruit kan wel 'n keer
Lekker langs de file lopen
op 'n mooie, lange zomer hopen
Dara, ons hondje, loopt parmantig te stappen
wil naar alles wat beweegt happen
Lindy, onze bruine labradorpup
is af en toe net een gup
bek open, bek dicht
Wat een mal hondenwicht…
212
Bezig met laden