Alle inzendingen over herinering

voor mijn vader Rust nu maar uit je hebt je strijd gestreden al je zorgen en verdriet behoren nu tot het verleden heriner mij niet in sombere dagen heriner mij in stralende zon hoe ik was toen ik alles nog kon…

Blijft slechts herinering aan waar je woonde: achterkant, huizenrij. Ik voel mijn tranen.…

Wanneer ik de buurman zie. drijven gedachten vreemd genoeg naar opa’s groentetuin; een heiligdom dat ik als kind slechts mocht betreden met zijn vingers rond mijn hand. Dat voelde ook wel veilig, want er groeiden veel geheimen leerde opa mij, zoals kroten die gekookt toch rode bietjes bleken, penen en ajuin; wortels, ui met piepers…

Mijn gedachten door elkaar alle herineringen beleef ik opnieuw, vol haat, verdriet en afschuw Die rommel zal altijd blijven het laat me niet alleen nare gedachten maar ik sla me erdoorheen!…

Ik geloof het niet, ik ben alleen met herineringen. Alleen met geluid, alleen met mijn pijn, God haal me hieruit. Geef me de kracht om weer verder te willen leven. Want ik wil de moed echt niet opgeven. Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

Dat ik kon zeggen waar het om was dat de ene mens mag zingen de ander door de dagen gaat met droevige herineringen..... Ik wilde dat ik het vergeven kon dat wat men niet begrijpt dat alles wat betekenis heeft alleen verborgen rijpt.…

IJl de dunne, versleten maan vergeten in z'n ijver, half vergaan en overdag is blijven staan, maar meer is dan vage herineringen zie ik het koele water blinken een oase begeerlijker dan menige dingen trachten mijn ogen dit te drinken alleen als koeling voor mijn geest is het twijfelachtig of dit geneest.…

het sraks te laat De tijd laat niet met zich spelen En zo ook niet het lot Zie me als Rome Wie weet zal de weg je weer naar mij toe leiden Is dit slechts een onvermijdelijke wending Op weg naar een onverholpen plot Ik zie nog beelden Ik hoor nog ons geluk Nog steeds kan ik ons van iedere dag nog proeven Maak alsjeblieft mijn herineringen…

De berg der stilte kan ik niet bestijgen Door het verwarrend woud herinnering; Dus wil ik onder zeil van mijmering Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen. --------------------------------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten. Deel 1 (1947) (Al dwalend)…

Wordt deze dag Ook zo vaag Zoals al die andere dagen Die ooit voor mij lagen?…