Alle inzendingen over herseninfarct

Iets in jou is gestorven vele dagen terug Onmachtig moest ik zien gebeuren. Ergens tussen toen en nu zijn wij ons verloren.…

synchroon de tijd in alles samen tegelijk leven wij ondeelbaar handelend van tel op tel zijn wij steeds elkaar van het ene moment op het andere echter is het anders vandaag een stap vooruit lijkt de een de ander in alles wat wij doen een slikt al koffie als nog de ander zijn beker pakt lopen scheren wassen steeds een stap vooruit…

Hiermee stel ik mij open met heel mijn hart na mijn herseninfarct met de hevige pijn zeg stilletjes vanuit mijn eigen hart dat ik niet bang wil zijn Dankbaarheid dat ik er ben een nieuwe start.…

Kris - Kras - Kris - Kras - Op bevroren sloot en plas, glimt ijs als zwart glas Kris - Kras - Kris - Kras - De noorderwind pal tegen Schaatser Jan kromt de rug De ijzers kerven korte halen In stug ritme almaar door Kris - Kras - Kris - Kras - Langs dijk of boerderij Een berijpt paard briest Dor riet kraakt en knakt Wie schaatst, ziet…

We laten de dingen zoals dingen zijn, alles is wijn, tij ontwikkelt ranken steeds zoals reeds is gebleken al vele weken, het is zoals gras aangroeit en gemaaid weer groener oogt, elke dag verfraait. We hebben geen angst dat alles vergaat ook de zomer straks niet in haar volle glorie opstaat en graan als goud zo fraai verhult, we betrachten…

Nog maar heel even, dan ga ik ECHT leven, Kleinkind geboren als oma herboren Zaken opzij gezet nu telt alleen hét Een herseninfarct keek om de hoek waarom kwam hij bij mij op bezoek De tranen stromen over mijn wangen waarom word ik daardoor gevangen Ik wilde nu toch gaan genieten ik kan dat "kreng" wel schieten Had ik maar eerder beseft…

Ik heb de natuur tot vriend gemaakt ga ook vandaag met haar in gesprek. Haar stilte spreekt ook nu boekdelen haar werkelijkheid spreekt mij wel aan. Ik zag de dood zomaar weer doodgaan haar bestaan vermalen en verteren. Werd ook ik al verwacht na haar, men schalde een naam meer toch niet. En al zal ik ooit lijfelijk sterven als deel van…

niet alleen bijna iedereen met terugwerkende kracht weet dat je op jouw manier erom lacht vaak hoorde ik het al van verre meteen zomers tussen de middag door op het terras rond de zoutsteeg waar jij woonde vanavond zie en hoor ik je weer hoe het was na beroertes en hoe men je bijna onttroonde hun spijt van het ondoordacht oordelen een herseninfarct…

De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg slootwater in plaats van ijs omringt de boeg. De dag voelt als grote rimpeling in de sloot een die ons alvast laat ruiken aan de dood. De wintermaanden hebben gedragen en gebaard hebben ons als voorjaarsboden aangestaard, wensen nu eveneens met het daglicht te spelen, al wilden krokussen deze zonnestralen…