inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.095):

Wat zaait het leven

De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.

De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen al stelen.

De aarde is vol van al dat water door de stormen,
wil ze haar wil nu tonen in deze verschijningsvormen.
Wat is ‘t dat de dag herschept nu zij met haar ogen rept.

Afgelopen week liep men nog te strooien met serpentines
nu voelt het leven als springen op meerdere trampolines.
Maart wacht aan de kant, heeft haar concept al in haar hand.

Is er in het nu nog niet genoeg praatstof bijeengebracht,
heeft leven nog iets anders in petto als regenboogpracht.
Ja, laat alles gladgewreven leven, al is het nog maar even.

... serie: voor hen met verdriet ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 27 februari 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)