Alle inzendingen over hoosbuien

Hij was op bezoek in Margraten, Geert Wilders, en stond wat te praten. Hij vroeg, onder meer, hoe is hier het weer? Hij zag ze graag blank staan, de straten……

Voor de zoveelste keer erin gelopen De valkuil die kwetsbaarheid heet Zolang hun woede en angsten nog welig tieren is veiligheid onder het tapijt verstopt Uitgedrukt in regendruppels storten zij zich uit Hoosbuien waartegen geen paraplu bescherming biedt Pas wanneer de luchtbel zo sterk en helder Pas dan is verdrinken niet meer…

Geen werkdruk noch vervelende klant toch fronst het nors wat is er aan de hand onvrede klinkt door nog een keer en nog een keer, zeg niet dat je nu al moe bent, anders moet je voor straf nog meer, geen files noch een hoosbui nee het is 'n vader zaterdagochtend aan de waterkant…

Hoezee, vakantie in het Zeeuwse land, de regen gutst gezellig uit de wolken, ‘k zie ‘t water geinig langs ons tentje kolken en zing een vrolijk lied van zon en strand. Daar loopt mijn vrouw, ik krijg een déjà vu: Kortjakje, Onder moeders paraplu.…

nattigheid wil loslaten maar de hond moet weet het – het gaat gebeuren hij is nu te uitgelaten geen weg terug jij schat in waar hij zich zal ontladen en probeert hem te ontlopen geluk is iets wat je ten deel valt of het ongeluk dat je mijdt en jij moet maar hopen dat jouw weg die van de zich ontladende wolk niet kruist haar hoosbui…

de natuur vertoont grillen ze keert de seizoenen binnenste buiten ze verrast ons met hoosbuien naar een strenge winter kunnen we wel fluiten. Ja, de natuur die weet wat ze laat zich niet ringeloren je hoeft haar geen handje te helpen komt tijd, dan toont ze haar pracht en praal O de natuur is mooi, heel mooi en ze is van ons allemaal.…

Dorst dekt de lading niet, een stortbui, een hoosbui, een moesson, een Tsunami, verzucht. Maar toch op sommige dagen, moet ik bekennen is de hemel strak blauw en is er geen vuiltje aan de lucht.…

weet zeker dat het lukt de kruizen van geklonken staal spreken krachtig stoere taal strak gedraaide draden trillen om het bewegend dek te tillen voortdurend onder spanning staan automatisch dicht en open gaan mijn beste vriend is altijd nog de brug ik slaap er heerlijk onder op mijn rug de kartonnen doos beschermt enorm tegen kou, hoosbui…

op jouw contrabas heb ik gespeeld mijn lief - het waren valse tonen die klonken ik hoop dat je niet luisterde valse tranen waren het niet die als hoosbui vanuit mijn tenen uit de diepte van mijn ziel gutsten ik hoop dat je niet keek word niet kwaad lief ik ben niet goed in harde noten kraken nooit geweest - dat weet je een stoofpotje…