De grote zanger zwijgt,
maar wie nog horen kan,
luistere naar zijn stem.
De wijze dichter schreef,
maar wie nog lezen kan,
leze zijn gedichten.
De grote ziener zag,
maar wie nog kan kijken,
ziet.
Wie voluit durft te leven,
dooft zijn eigen vlam.…
Inmiddels sloeg de hydra op de meest bizarre plekken
toe en druppelde er bloed uit mijn keel en neus.
Het heroïsche tweetal arriveerde en na twee
uur fanatieke strijd werd de laatste slangekop
voorgoed verslagen en begraven. Hercules depte
mijn wonden en hij schonk me champagne in,
terwijl Iolaus mijn voeten masseerde.…
De massa, brullend in zijn haat en spot,
een hydra, een veelkoppig monster, wacht
in spanning op het marktplein. Het is nacht.
Dan flitst het staal. Een sleutel in het slot.
Wat denkt een rollend hoofd nadat het tot
een bloederig object is teruggebracht?
Het denkt wat het altijd al heeft gedacht:
dit is het. Ik ben dood.…
zelfs de poëzie scheurt
bij benauwd neobloed
negen/tien gloedkoppen
kleuren honderd vragen
gelaagde godenweidsheid
kwakende nachtschapen
verraden om lichtvoeten
bezeten hielen op dreef
zout zand zeeft handen
tot de tanden overladen
staande ontwapening en
vleesvervangersverleden
matige kantelpunttriggers
in zangerig vogelondertal…