ik heb gespeeld
met de breekbare
stilte in mijn hart
het soms verplaatst
als het in melodie iets
liefs en aardigs had
altijd een luisterend oor
met koesterende warmte
als duidelijke indicator
ook ik schoof snel
dichterbij om mij te laven
aan die zeldzame bron
maar voelde al dat
de tonen die zij maakte
niet voor mij welkom spraken…
niet zo lang geleden
- midden op de dag -
in springlevend licht
kwam de dood even langs
ze nam enkele maten
knipoogde naar het duister
van het diepe water en
vertrok zonder opgemerkt te zijn
nog even werden er vanuit het oosten
verse dagen aangedragen
de tijd lekte gestaag van de wijzers
in de eeuwigheid rijdt geen ijlbode
de grote indicator…
we tekenden
als spelletje iets
herkenbaars
op elkaars velletje
eerst was het
raken pas later werd
gestraalde warmte
de echte indicator
waarbij muziek
als mantra
energie leidde in
bevoegde banen
nee wij zongen
niet het hoogste lied
lachten de zachte harmonie
van geluid en handen
dwaalden door
vage bergstreken
bezochten stranden…
tegen tegenstrijdige feiten erkennen
tegenover hen die de eigen waarheid
constant aan het jennen zijn met list
en onverschrokken vals (zelf)bedrog
(komt u maar)
boosheid is emotie die er ook mag zijn
en net als pijn één van de belangrijkste
indicatoren van het feit dat je hier leeft
en niet in een-van-Lotje-getikte wenstuin
losgekoppeld…
Nooit komt er een stipuleren: 'kijk, ik
voldoe aan indicatoren!'
Ik doe liever zonder
systematisch te worden
ontroofd van beroepseer en status
door een kontknijpend afdelingshoofd
dat alleen nog maar aan de hand
van een checklist met me wil praten
en verder steeds vreest dat ik'm pootje zal haken.…
zien we ooit wat terug
van de baas zijn tijd
waarin tot voor kort
werd shag gedraaid
en rustig opgerookt
liefst in bruto nationaal product
zoals toen bij koninklijk besluit
onze meiden van de koekfabriek
aan de lopende band
door onderknuppels ontsloten
van de pot werden gerukt
er moest bijgestookt
en ja verdraaid
je zag meteen een…