Alle inzendingen over klaasje

Klaasje Pietje, zo gij niet wilt deugen, Dan verschijnt de zwarte man Pietje Klaasje, foei, dat is een leugen! Laat hem komen als hij kan. Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

Klaproos in al Je teerheid in een Zachte rimpeling Van zomerwind Weergegeven in Pastelkrijt, die Op tekenbordformaat Tot leven komt - Donkerrood dat Levensecht scharkeert Met het zachtste karmozijn Waar nu net het licht Op valt in dunne Streepjes aangezet Met een paar korrels Krijt die achterbleven En aangeven Dat je…

dan lijkt me toch dat 't hondje is het baasje en dat het baasje is....het klaasje!…

Tussen lammeren en ooien, Omfluisterd door Ruisende peppels die Boodschappen van vrede, Liefde en verdraagzaamheid Nauw'lijks hoorbaar uiten, Voltooi ik mijn beeldhouwwerk, Mijn kunstwerk voor de eeuwigheid Atelier GROND, Nuis, 24 mei 2012 Opgedragen door mij aan beeldend kunstenaar Klaasje Smit…

Lichaam dat Met gesloten Ogen tot Rust komt, Spieren en Vezels waar Alle spanning Uit verdwenen Is Alleen de adem Nog die merkbaar Aanwezig is, die In en uit gaat Met het aanrollen Van de branding Die ik in Het onderbewuste Hoor - Na de ruisende Vloed is het Totale rust Die overblijft Als het in mij…

Waarom uit het vormloze Dat nu op je wacht Naar buiten treden Vanuit de aarde Met de leem aan je handen Vormgeven aan wat mens Of dier kan zijn, maar In ieder geval Schepping is die Zonder gedachte, Zonder idee, Onder het gevoel van Je handen ontstaat…

Waar modder wordt Uiteen geslagen Blokkades opgeheven Adem die stokte Weer wordt vrijgegeven Stolsels verpulverd Als waren zij er Nooit geweest Alles stroomt in mij In handen van Hem Die in mij alles Goed maakt en geneest…

Waar ik in het land van de Onbegrensde mogelijkheden Was weggezakt in het oerwoud Van hoge gebouwen die zelfs Op recordhoogte hun geluk maar Niet konden vinden, hooguit Doelwit werden van onbezonnen Terrorisme, ben ik hier in dit Onbekommerde laagland iemand Die zoals alle medelanders Boven de horizon uitsteekt, En voel ik bij elke…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

ik vouw en strijk de was voor groot en klein van wie hier wonen wil ik blijven hou’en wanneer het avondt - je mij op kunt rapen - geniet ik van een glaasje rode wijn ik neurie zacht mijn lievelingsrefrein de knusse bank ligt loom en ik wil slapen mijn hart is dankbaar in een stille bede voorbij de dag een nacht van volle vrede © klaasje…

Treurend om de Eindigheid van mijn Bestaan klaarde ik Zienderogen op toen Ik een prachtig Beeld gehouwen had Met eigen hand - En Albertus Ipse Fecit Voor eeuwig graveerde Op de achterkant…

Speel met de zon In je haren, Met het zand Tussen je vingers, Speel met de gedachten In je hoofd die woorden Worden, woorden om te horen, Regels om te zien, Verzen om te zingen - Speel met het mes Tussen je tanden, 't Is bittere ernst, Want in de verte Wacht de groeve Van een bij twee Die je in de aarde Verwelkomen…

toppen zwiepen in de regen knoppen kopzwaar op hun steel heel de bloemenzee bewogen sluit de blinden van je ogen ruik nog eens het malse gras groen zoals het gister was…

De zee is onweerstaanbaar, ik schop mijn schoenen uit; ontdoe mij van mijn kleren bij bruisend stormgeluid. De drang is onbedwingbaar, naar zee die ik bemin; geen koude kan mij weren, ik ren de branding in. Het treffen onontkoombaar, ik gooi me in de strijd; reeds word ik weggezogen, zodat ik onderglijd. De golven onverslaanbaar,…

die blauwe pijn haar ogen vol met tranen haar zielsverlangen was het samenzijn met jou kon jij wat doen aan al haar domme wanen zij droomde van beschutting tegen kou daar waar zij ging moest jij haar laten gaan jij peilde naar jezelf de diepte van haar pijn wist alles van haar kille eenzaam zijn zij troost zichzelf omdat jij warmen…

droomde al een eeuwigheid komen zou hij op zijn tijd ik verlangde naar zijn stem wachten deed ik slechts op hem dwaalde zwervend en verward met een heimwee in mijn hart waar dan ook ver weg van huis zoekend naar een veilig thuis sinds de hoop hem heeft onthuld en verlangen werd vervuld zal ik nooit meer eenzaam zijn ‘k ben van hem en…

het leven draagt me op haar rug van ‘s morgens heen tot ’s avonds terug langs zilveren rivieren door dalen over bergen hoog verschijnt onder de regenboog voorbij de populieren de jonge aarde fris en groen de ranke rozen vermiljoen en roze gladiolen de zonnebloemen in het goud het koren waar een iris blauwt en purperen violen de lelies…

Weemoedig ziet ze op de kast het allerlaatste poppenbordje; haar vingers zoeken in haar schortje elkander voor een stil gebed, als tijd weer wordt teruggezet. Een boze hand die kopjes wast en breekt; haar grijze ogen sluiten; herinneringen die niet buiten, maar binnen bleven levenslang; dan sloft ze even naar de gang. Haar kleine schreden…

Kijk eens naar zijn volgelingen Overal hoor je ze zingen Na of voor of tijdens ’t eten In elk huis hoor je die kreten Nooit is het zo stil op straat Gans het land zit nu paraat Vlaggen wapperen met franje Overal zie je oranje Euro- Wereldkampioen? Trouw juicht steeds het legioen Bij de start van het seizoen Altijd voor òns elftal: Leve…

leer mijn lijf je lief te kozen leg mijn handen op je huid lijf me in bij ademlozen laat me blikken, laat me blozen leid me in en leg me uit…

niet wát je bent maar dát je bent daar is het om begonnen wie dat erkent heeft elk moment bij voorbaat al gewonnen…

wanneer ik moe ben van het leven en niets meer heb om weg te geven dan maakt één ding mij weer actief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik somber van de regen weer een depressie heb gekregen dan geeft één ding mij perspectief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik lang heb stilgezeten en denk dat men mij is vergeten dan voel…

Maar and’ren willen hem vermaken en nemen Klaasje achterop; het manteltje tussen de spaken: daar kijkt zijn moeder toch van op! En Klaas die krabbelt aan zijn baardje, van lopen wordt ‘ie zo snel moe; daar ziet hij plots een grijswit paardje en sjokt er dan maar eens naartoe.…

hoop en verwacht diep in de nacht eens komt de liefde in zicht dit is advent ieder moment uitzien naar Goddelijk licht…

het wond’re kunstwerk der natuur verraadt een ware meesterhand een witte lelie, rein en puur bloeit zomaar aan de waterkant een merel in het schemeruur die fluit als vrolijk afgezant het wond’re kunstwerk der natuur verraadt een ware meesterhand de lucht van hemelsblauw azuur de zon, de schelpen op het strand een mensenkind in Nederland…

Het is niet meer ver, kijk: de Morgenster! Er komt een eind aan de nacht. Dageraad, Kind, het Licht overwint: Zon, hemels opgaande kracht.…

ik lig in de tuin waar ik elke dag liep ik lig in de tuin waar ik elke dag sliep onder de lariks of pal in de zon het liefst was ik buiten zolang het maar kon ik hield zo van slapen ja dat was mijn lust en onder de struiken daar kwam ik tot rust achter de hosta en juist naast de roos een zonnige plek die ik dikwijls verkoos ik…

Een monniksrob in Ecomare, die was, wat je noemt, een halfgare; zijn trek was niet mis: hij lustte veel vis, maar 'n lekkerbek vond hij: je ware!…

sinds ik besta gaat het met mij al fout omdat ik het wel even zelf wil weten verboden appels van de bomen eten omdat ik niet zo van geboden houd als schrik en angst zich dan in mij ontvouwt alsof ik door een adder ben gebeten dan voel ik mij verloren en vergeten mijn naakte lichaam zo ontzettend koud ik hoor een stem: God is op zoek naar…

Hij allerijlt naar Albert Heijn en bonust zich naar binnen; hij gruttert op vertrouwd terrein, gelooft reclamezinnen. De honger lekkert in zijn mond: heeft snel wat snabbels nodig; zo hollebollegijst hij rond, geen ding is overbodig. Hij winkelt laat, hij winkelt vroeg; geboeid aan winkel-keten. De consumens krijgt nooit genoeg van eten…