Alle inzendingen over lente sneeuwklokje vreugde

Sneeuwklokje ontwaakt Voorbode van de lente Ostara verwacht…

sneeuwklokje vertelt: ik kom u lente brengen waarom zo ijzig?…

Een sneeuwklokje zingt de lente al tegemoet; dat maakt mijn hart blij…

Alles geeft nu zoveel vreugde, zoveel, zoveel. Mijn hart vult zich met dankbaarheid. Geen woord van hun zijde wordt gehoord. En toch, hun schoonheid en grootsheid vertellen mij, waardoor mijn hart zo wordt bekoord.…

Er was er eens... een sneeuwklokje Een bloempje teer en wit Die wil zo graag de lente in Moe van de winterzit Een winter koud en nat en grijs Ze hunkert naar de zon Oh als die maar eens schijnen ging Oh als dat maar eens kon Zo'n dag waarop je warmte voelt Van gouden zonnestralen Waarvan je weet dat het bestaat Niet enkel in…

Gevallen sneeuw echter: Geen klok te zien!…

vers gevallen sneeuw bederft de vroeggeboorte van ons sneeuwklokje…

Geduldig wachten wortelstok, zaad en bloembol; slapen vleermuis, korenwolf en egel in hun hol; in stilte groeit het lam in de ooienschoot; enkel het sneeuwklokje geeft zich voorzichtig bloot.…

sneeuwklokje opent laat zich leiden door de wind luidt lentebal in…

De winterwolken zwellen aan met de herfst is het voor nu gedaan sneeuw valt langzaam naar beneden een witte kerst is lang geleden het sneeuwklokje laat zich weer eens zien dit schouwspel is iets van toen we hebben het lang niet gezien dat alles was bijna iets van dien maar witte kerst is toch gekomen al komt het sneeuwklokje uit mijn verre…

(senryu) moedig sneeuwklokje lacht machtige winter uit met koket rokje…

ik wou dat ik een sneeuwklokje was ik zou mijn kopje pas na kerstmis omhoog duwen wat zou ik me onder de grond verkneukelen…

Breng me naar de zomer Zet de lente in m'n agenda En stuur die uitgeprocedeerde winter onmiddellijk terug naar Alaska Laat de meisjes weer fladderen Serveer vlinders - gebakken of gestoofd - Laat de jongens weer dartelen Zon, maak het licht in m'n hoofd Te langzaam tikt het sneeuwklokje Te sterk is nog de maan maar dankzij…

sneeuwklokje mooi wit wat bevroren door koud licht vecht zich opnieuw los recht zich op vanuit het mos hoofdje naar de zon gericht…

Februari Nu januari vergeefs z'n wonden likt, de natte poten nog nadruipend van het koele dooiwater, sprokkelen we scherven daglicht en nemen we, inhalig de vroege voorjaarsbode koesterend, een voorschot op de lente.…

De lente is in 't land en jonge vogels zingen; hoe kan ik anders dan weer blij zijn om die dingen?…

nog herinnering aan zoete dingen van vogels en van lentedingen de bloemen en het zwierig kruid het roomwit wolkend Fluitenkruid de merels in de Hydrangea herhalen `t ouderschap in Dea het lieflijk blauwe Ereprijs kijkt met twee oogjes o zo wijs alsof het wijze woorden las vanuit `t omwaalde cirkelgras mijn hart springt op van pure vreugd…

Ik weet niet wat ik zeg of doe, Ik smelt van weemoed benen: Ik ben zo naar, zo vreemd te moe, En kon van vreugde wenen!…

zaden voor ‘n kerende aanwezigheid zij staat symbool voor een nieuw begin een onbeschreven zijde van ’t bestaan dat door geen mens vooruit is in te vullen haar enkel in verwachtende vreugd kan hullen om met geheven hoofd 't onbekende in te gaan…

slaperig bolleke, vol in stilleven gehuld levenskracht ontloken, rank slank lenteklokje vol in wit gestoken, en groen gevat, verlok je grijzig grauw verslagen, van blije hoop verguld…

Een groene spriet met wit gebogen hoofd Kijkt, maar ziet het niet Heb het toch beloofd dat we zouden baden in het lauwe water emoties zijn geladen een herinnering voor later ’t is zo cliché rode roos voor lief Ik wil met je mee en ook hartedief Een groene spriet met gebogen hoofd Kijkt, maar ziet het niet, Ik heb nooit in jou geloofd…

rood Waar vuur en passie oplaaien In opmaat naar de lente Heilige Valentinus Beschermer van prille liefde Die steeds weer op ontluiken staat Cupido schiet zijn pijlen Ooit schiet hij raak Trefzeker…

Alles wat licht is Is toonbaar De zee herbergt vis En door de geul Vaar Klopt het weer eens niet Tussen bladeren Door het riet Zullen wij vergaderen Wat een pret Vreugde vol vuur Weer vroeg naar bed Het telt ieder uur…

Nog is het winter speelt de wind in het ultieme filigraan peilt het licht het donker van de zilverspar bloeit de winterheide rilt de ruwe berk bengelt al het sneeuwklokje kijkt het nestkastje uit zijn eenoog mij koolzwart aan…

langs het mossig muurtje blader ik het najaar door vuur de wilde wingerd aan vlammen zal zij stil zal ik staan mijn leeggeroofde armen zullen kraken onder vallend hemelglas tot het sneeuwklokje witter oogt dan wintergras houd ik een stille wake…

De lente is bijzonder. Maar lang niet zo mooi als jij. Jouw schoonheid doet alles eronder. jij bent de mooiste bloem in de lente wei. Je hebt mij vreugde laten schenken. Voor jou sta ik op voor dag en dauw. Geen seconde kan ik niet aan jou denken. Omdat ik zoveel van je hou. Je bent het mooiste wat me is overkomen.…

Zijn oogjes glinsteren af en toe een geluidje van vreugde het licht buiten wat hem beter doet zien de frisse lucht die hem meer doet beleven tevreden genieten van de lente de vogels kwetteren buiten, zou hij ze horen? het doet er niet toe, hij is rijk de winter zegt hem gedag, de lente lacht hem toe en hij, hij, Dinant straalt!…

Het vogelnestje verliefde vogels bouwen blij aan hun toekomst.…

Als in een winterlandschap eensklaps een zonovergoten deken de aarde omhelst heb ik het gevoeld hoe het zou kunnen zijn een nieuw begin opstaan als een sneeuwklokje lengende dagen licht over de bedreigde aarde een droom van vrede ik heb het gezien een zon die blijft schijnen een witte duif die opvliegt en de aarde die zich…

nog even en ze klinken weer de sneeuwklokjes het geluid van hoop…