Het heeft niet aan de woorden gelegen
of aan de klank, het geluid van jouw stem
de melodie die klonk op een avond in de regen
de gierende remmen van een late natte tram
of dat je naast me stond, in een bushok
zonder bestemming, maar met een sigaret
ik bedwelmd door de kleuren van jouw rok
belande die nacht alleen met jou in bed
toen je afscheid…
ontzettend veel
liefde kan dragen
het voelde alleen
voor het eerst
niet verbonden
in de realiteit
van alle dag
waarin jouw lach
mijn leidraad was
hoe ik ook
mijn oren spits
ik zal het voorlopig
met de fotografische
spiegeling van je
blik moeten doen
een glimp als reflectie
op te diepen
uit herinneringen
van vele jaren her
uit liefdesmomenten…
Het afsterven, neemt reeds aanvang
bij het geluid van de rammelaar
Doch de nieuwgeborene brengt vreugde
resultaat van een alles omvattend liefdesmoment
Een gedreven proces
drang van voortplanting in stress
Men beroept zich op de raad der Goden
Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden
De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid…
Onze grootste
liefdesmomenten gaan teloor in het Grote Niets.
Abracadabra, nee, helaas, niet te keren, Kreng!
Je zat op een bank in een speeltuin en je glimlachte
en je groette. Het kind in ons.…