Alle inzendingen over mensen met zeer ernstig meervoudige beperkingen

Mensen die zich nu beperken moeten? Vragen zijn het. Vragen. Dichters vragen het zich ernstig af.…

Giulia wonen) Vandaag vrijdag 31 oktober 2025 Ze komt terug vandaag mijn dochter van vakantie ze komen terug vandaag mijn dochters groepie Rood van de Marius Meijboom waar 36 mensen met een (Zeer) Ernstig Meervoudige Beperking wonen te Amsterdam-IJburg Mijn dochter Giulia is er 1 van maar wat heeft zij geboft daar te mogen wonen en…

Ook mijn dochter is een Anna een Anna (14) van Nederland er zijn er zo'n 2000 ZEMVBers: zeer ernstig verstandelijke en meervoudige beperking Giulia is mijn enige dochter het is een enig uniek kind zij het al een jonge vrouw (18) lichamelijk, doch geestelijk een peuter maar ze lacht en doet en laat en neemt je mee, ga je mee in haar dromenwereld…

ik vertrok wel met lood in de schoenen na een ontmoeting met een lotgenoot wel zijn we heel verschillend hij met een vrouw als de verwekker ik met een man, als donor voor een vrouw doch samen ieder een dochter met zeer ernstig meervoudige beperkingen zijn dochter van dik in de twintig de mijne op weg naar de twintig allebei woonachtig in…

Met DE TONEN VAN GIULIA wil ik laten horen en zien hoe contact te maken, verbinding, aanraking, genegenheid, warmte met onbeperkten doch zijnde meervoudig zeer ernstig gehandicapten Want wat ook mijn dochter Giulia van Dooren is heeft zij vooral opmerkelijk en veelvuldig laten zien haar zeer enorme meervoudige onbeperktheid in leven, er toe…

Er gloort hoop aan de Amsterdamse horizon ik lees op internet bij het eerste ochtendgloren ligtoilet op het gemeentelijk stadhuis (STOPERA0 voor mensen met een ernstige lichamelijke beperking god zijn dank, de dames en heren zij geprezen want poep en pies het is zo gewoon Nu kunnen mensen die niet gewoon op de pot kunnen zitten zich…

Het voordeel van een zéér ernstige posttraumatische stressstoornis is dat als ik het koud krijg... jij me mag verwarmen. En als ik het ineens warm kreeg, tot bloedheet werd jij het vuur kunt blussen. Je moet iets van de positieve kant benaderen, nietwaar? Ik wist niet wat het was, totdat ik mijn genezing in jouw ogen las.…

Er gloort hoop voor de dagelijkse hoop aan de Amsterdamse horizon ik lees het op internet bij het eerste ochtendgloren een ligtoilet op het gemeentelijk stadhuis (STOPERA) voor mensen met een ernstige lichamelijke beperking god zijn dank, de dames en heren van de gemeente zij geprezen want poep en pies het is zo gewoon nu kunnen mensen…

Ongebalanceerd door virus zeer waarschijnlijk de corona op het werk Veel mensen ernstig ziek of ergo, reeds gestorven; door deze smet geveld MADE IN CHINA; kinderhanden tegen slechts abominabel loon Hoog van de toren met kinderarbeid Laag bij de grond als het gaat om niveau Als kopers dus samen kroongetuige de voornaamste, die schijnbaar…

Waarom worden mensen die een beperking hebben vaak gepest? Wij zijn ook maar mensen die zoeken naar vrijheid. Accepteer ons nou gewoon zoals we zijn dan is er ook geen ruzie voor de rest.…

Dit is de wanhoop van Hen die in mij wonen Stemmen van alle kanten Overheersen mijn eigen ik, Geen uithoek meer waar 'k vluchten kan - Louter zwart nog, En af en toe donkergrijs, Dat zijn de kleuren waarin Mijn allerlaatste ik in Dit aardedonker mijzelf De weg nog wijst…

Auh, auh, auh 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 In de praktijk van Matthias staat de cliënt op 1 en de cliënt is uniek geen 2e van hij werkt graag samen maar ook alleen van een afstandje neigt het 'n pijnlijk gebeuren en dat is het ook maar pijn went, 'zent' pijn voert tot een beter zijn en is zijn eigen specialisme wauw, wauw, wauw…

Mijn verwantschap met Paulien Cornelisse niet dat ik beter ben, haar goed ken, nee dat niet niet dat ik slimmer ben, nee ook dat zeker niet het zijn haar krantencolums en mijn hartenkreten op gedichten.nl weergaves van onze dagelijkse activiteiten en wetenswaardigheden zeg dus maar als een soort persoonlijk dagboek, onze dagboeken leesboeken…

Groep Rood geeft een feestje groep Rood van het Woon en Logeerhuis Marius Meijboom op Amsterdam-IJburg Groep rood waar mijn dochter Giulia in zit in woont en leeft, verkeert met 5 huisgenoten allen zeer ernstig meervoudig gehandicapt maar daar merk je weinig van Zeker niet als je ingeburgerd bent zoals ik als vader, verzorgende en vrijwilliger…

ik buig stelen bloei bloemen tot een meervoud van boeket wil je winnen nadat ik lente als een korenbloem voor jou heb neergezet we zomerden in overdaad van zon het was jouw warmte waar alles mee begon we herfsten al kleuren weten koude zeer nabij maar oogsten zoveel mooie dromen dat de winter ongestoord kan komen…

Dag kinderen de Sint kan echt niet komen Ik zit hier met corona op mijn boot Er zijn al heel veel zwarte pieten dood Ik laat mijn schip weer naar Madrid opstomen Oh nee....ik moet de pret nog meer bederven Het laatste nieuws....de Kerstman ligt op sterven…

dat kan ik dus niet, uitwaaieren, mezelf prostitueren op andere sites ik heb mezelf hier gevonden en bevredigd ik geef mijn woord minder heb ik niet nodig ja, u kunt mij ook nog vinden op liefdesgedicht.nl, maar dat beschouw ik als een jeugdzonde ik was toen pas vijfenvijftig grijzend, nog niet zwart…

Hij zegt of hij ernstig is, als iemand aan wie voor altijd is verdwenen, of niet ernstig is te laten willen door wie het meest dichtbij is, nu en steeds weer, als hij jong is of oud is. Niemand zegt: 'Dat is niet makkelijk.' Het is duidelijk dat hij dit niet zomaar zegt.…

hoeveel woorden heeft een taal wie telt ooit de zinnen van een verhaal al wat mensen denken, voelen proeven, zien en horen dieren, kleuren, planten en geluid zelfs het kleinste stofje draagt een eigen naam zesentwintig tekens kleuren ons bestaan…

en hij sprak tot haar : jij bent mijn boom jij bent mijn leven ik wil je alles geven maar wat ik droom vergeet dat maar…

Er was 's nachts iets in mijn luier beland. 't Moest nu nog heel vroeg in de morgen zijn. 'k Kon niet meer slapen; maar 'k was nog te klein om over 't hekje van mijn ledikant te klimmen. - Buiten, in de zonneschijn, hield een merel boven op een gootrand zijn mededingers zingend op afstand; er waren grenzen aan zijn broedterrein. 'k…

Water drukt opwaarts zwaartekracht doet ons vallen vogels lachen luid.…

U zei na één blik het is ernstig deze keer ik zag waarheid in uw ogen en stem ik wist meteen die gaat heen Dit is onomkeerbaar het leven heeft je beetgenomen bij huid en haar je lachte nog een beetje toen je bij bewustzijn was je keek me lief aan pakte mijn hand en ik zag dat je dacht ze moet alleen verder gaan Hoe waren jouw…

Het is niet ernstig om ziek te zijn, nee, ernstig -- dat is het leven.…

" knalrood en keihard  knallend gepest maar nu de bouwstenen van blijven staan en niet wegrennen, vooral niet wegrennen en rooien die worden niet grijs die worden wit maar het mooiste rood vind ik in ROOD de afdeling van de Woon- en Logeerhuis Marius Meijboom Huisvesting voor bewoners met ernstig meervoudige beperkingen waarvan mijn dochter…

Wij moeten ons zeer ernstig gaen beraden Op wat hier in een snelsonnet wel mag Het wordt steeds dwazer op de laetste dag Des heren, 't zijn geen woorden meer, maer daden Zijn geloofsartikel zegt: eindrijm verbrijzeld! Waerom wordt hij hier niet gewoon gegijzeld?…

vele geledingen doordrenken mijn denken en feitelijk bestaan ze brengen zo vaak verwarring in de weg die ik ja ik, moet gaan soms trekt mijn verdriet mij naar binnen of geniet ik intens van mijn zinnen om het lijfelijk genot te beminnen soms wip ik in de speeltuin van het leven naar verre hoogten en duivelse diepten of…

Wij waren vrienden in een ver verleden van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen. Wij waren minnaars op de hoge treden van lustpaleizen tussen bonte bomen. De maan bescheen de vijvers van Granada, de zon bescheen de zuilen van ons Thebe. Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina, mijn dieren trokken jou per winterslede. In welk…

Wie ik was Ben ik stil aan Vergeten Wie ik ben Weet ik al Helemaal niet meer Altijd zo dicht Bij mezelf gebleven En elkaar toch Uit het oog Verloren - Slechts één regel Nog vat alles samen: Ik besta, wij bestaan…

je trekt een lijn en alles eronder verdrinkt omdat je niet wist dat je een zee trok onder je hand wind waait niet het zijn driften die uit het zijn kolken als het stil is in het hart de winter hoor je alsnog het onderhuidse kloppen van het ijs schotsend op het barende water en als de gesel voorbij is regent’ slechts assen uit de ransel…