Mag ik u als schilderij
in monnikspij
zo kwetsbaar als
een net ontgonnen tekening
dan zet ik u op aarde
en ben eindelijk vrij
wanneer ik leef in uw herinnering.…
Geen razernij weerhoudt ‘t Goede
Maar jij en ik en ik en jij
- de liefde hunkerend voorbij -
Leggen bezwangerd af: De Monnikspij
En luide weerklinkt: En gij dan… en gij?…
Niet de dagen dat wij stralen
steken riemen onder harten
zielen zonder kathedralen
putten kracht uit eigen smarten
niet de uren dat wij vrijen
leggen een bodem in bestaan
zielen zonder monnikspijen
versmelten buiten elke waan
in mijn ogen zal je wonen
als het licht lijkt te verdwijnen
wij zijn identieke klonen
in beheer van zielenpijnen…
maanlandschap verschijnen
De sluier der eclips schuift langs een berg
Een sprong in 't duister liet de avond kwijnen
In 't zenit van de top van 't ruggemerg
De maanvloed keerde terug in de getijden
En sprong van stond af aan op tilt opzij
De winternacht verraste de abdij
Waar franciscanen baden in hun lijden
Een schare moeder gods in monnikspij…
voor clichés en gezapig gezanik
Gestuntel onpasselijke passe-partouts
Zichzelf
repeterende herhalingszetten
Im großen Ganzen der grote ganzen
Dan zorg ik voor paukenslag der metropolen
Aan het grote stuurwiel der raderboot
Dat continu draait - vlaggenschip van de vloot
Allé mennekes en ook gij lezeressen
Voorbij zijn de middeleeuwse monnikspijen…