Alle inzendingen over naseizoen

Als de zoemer gaat is het voorbij het naseizoen van indian summer liefde op bronzen vleugels van melancholie als kaleidoscoop in een kakofonie kleuren van de herfstzon die mijn hart doorkliefde Is zij nog steeds of niet meer van mij?…

Herfstwind in haar hoofd Dor vallen de gedachten Als bladeren neer…

op het verlaten kiezelstrand kan je de melancholie plukken de houten palen op het strand ontdaan van zonneschermen nodigen uit tot een slalom door het naseizoen... dit relaas teruglezend zie ik grote woorden op papier gezet door een kleine dichter die zich voor even te buiten ging…

september oktober november december mooie maanden voor de poëzie maar gewichtig weet u... de zwaartekracht van een seizoen verenigd in een aflopend jaar het blijkt een aanslag op mijn gemoed een vreemd soort verdriet als bij het afscheid van een heel goede vriend…

langs de koude deuren van een winterdag danst lentelust haar onbevangen dromen; buitenbeentjes spelen mee nu zelfs de knoppen trager openen vergeet ik, dat het naseizoen al ouder tussen bomen zweeft, er leeft al zoveel meer dan dagenlang geleden moegestreden huilt de wind een klaaglied voor mijn zomerkind morgen, als de zon verschijnt…

als kind al zat op slechts een steenworp van mijn eigen stad hier in dit huis weet ik mij geborgen vastgelegd geluk spat van wit papier dat stevig aan mijn wortels trekt en tast naar een diepe stilte die mij verrast de deur van mijn herkomst staat op een kier jonge gezichten in het naseizoen…

maand november die dit biedt Een koppel ganzen vinkt vóór het geklater De herfst af in een zwaarbewolkt theater Van regengrijs met buien in het verschiet Het blad knispert sinds het de boom verliet Mijn ziel bewaart het tafereel tot later Wanneer zij loslaat en als proseliet Tot in der eeuwigheid terug zal denken Aan alle kleuren van dit naseizoen…