Netgedichten

netgedicht (nr. 41.409):

NOVEMBER

Er vliegen meeuwen onder stilstaand water
En richting bodem wuift verdonkerd riet
Het is de maand november die dit biedt
Een koppel ganzen vinkt vóór het geklater

De herfst af in een zwaarbewolkt theater
Van regengrijs met buien in het verschiet
Het blad knispert sinds het de boom verliet
Mijn ziel bewaart het tafereel tot later

Wanneer zij loslaat en als proseliet
Tot in der eeuwigheid terug zal denken
Aan alle kleuren van dit naseizoen

Alle bekommernis zinkt in het niet
Bij de herinnering aan de geschenken
Van deze tiende maand van de pompoen

Zij kan er eigenlijk geen eed op doen
Niet nog eens toe te geven aan het wenken