Alle inzendingen over niet denken maar voe

Komen en gaan, ergens naar toe en ergens vandaan, maar hoe? Jij weet waar je voor staat en je doet het vroeg of laat... Jij creeert je mogelijkheden zelf en je bent niet bang dat iets je schaadt. Niet langer twijfelen, want daarbij heb je zeker geen baat. Bij voor of tegen, hoe je het ook ervaart, het is voor jou een zegen en ter degen…

Het was de nacht die de schone dag reeds aankondigde. Ik stond al op, verwachtte veel van het leven. Het was en is een helder geven als je weet waarvoor je leeft en geeft. En ik was de vroegste, telkenmale om ieder te laten zien dat vastberadenheid en zachtaardigheid samen tot nieuwe en mooie stromen van energie zouden leiden ter bevrijding…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies. We koesteren…

Opkomende gesluierde goudgele zon in kris-kras witgestreepte blauwe lucht voor het eerst dit jaar de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur…

Al dagen is zij druk aan het werk geweest schoon gemaakt en al doende onbevreesd met vertrouwen de operatie dag ingegaan op thee en beschuit, koffie niet meegedaan op afdeling de tas uitgepakt, vanmorgen haar spullen op stapels in de kast geborgen in bed bij het raam op de gemengde kamer dat ging snel, de rest van de dag langzamer bij…

Het schijnt dat journalisten in ons land zich laten leiden door betrokkenheid. De objectieve informatie lijdt helaas hieronder, meldt vandaag de krant Dus als je steeds de media gelooft: Behoed je voor het boter op hun hoofd!…

Overmoedig grijze hersenen denken te weten wat denken is. Denken dat gisteren en morgen werkelijk bestaan. Zintuigen weten wel beter. Kennen alleen nu, vandaag! Willen bewuste wegen gaan.…

rond het torentje van Ter Heijde werd blauw plotsklaps donker pikzwart afgetekend tegen wolken het strand lang breed leeg alles stond stil en zweeg de zee was waarlijk top ik kon nog precies rechtop staan in het zilte ruime sop kleren zichtbaar nog als hoopje storting naar benee met bakken oh heer dat had ik nu weer alles zou straks plakken…

levenslust zijn zo verdwenen neerslachtig mag ik overvloedig wenen plots klopt "schitterend idee" aan mijn deur maakt bonte schetsen in oranje kleur losgekoppeld van die domme sleur ik kom terug in harmonie, ben niet meer ziek maak fantasie en droom weer identiek nieuw is het leven dat ik nu zie vind mezelf een klein maar echt genie denk…

We verliezen heel wat " geliefden" om ons heen, ik vraag me wel eens af Waarheen? Doodstil, liggend in een kist, een laatste blik, 'k wou da'k wist, hoe de dood tegen te houden. Maar dat lukt dus niet, en zo heb je bij verlies door doodgaan, emmers vol alleen maar verdriet. En toch, ondanks dat ze niet meer " onder ons" zijn, Ondanks dat…

Terwijl de wereld op z'n laatste benen loopt De mensheid niet meer weet wat te doen Daar wereldproblemen te groot worden Daar de motoren binnenkort kappen Daar de longen almaar verder krimpen Oorlog de enige optie lijkt Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt Oceanen langzaam, maar sterven Vliegt de wereld, maar zeker achteruit In een…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Er wordt verteld: God werkt door mensen. En de chauffeur rommelt met een dvd, 28 doden in een tunnel in Zwitserland, de volgende morgen in de krant en op tv. De begeleiding, al die kinderen. Hun tijd was gekomen. Het was al lang zo gepland. Hij geeft en hij neemt, nu heeft hij genomen Hij werkt dus door mensen, en het is zijn besluit,…

LEVE DE REPUBLIEK!! Als de Oranjes vallen En de republiek wordt uitgeroepen Dan vallen ze niet door Rood Maar door Groen Met instemming van Blauw Want waren het niet de Rooien Die steeds het Koningshuis redde Drees met de Greet Hofman Affaire Den Uijl met de Lockheed Affaire Kok met de Zorrigetha affaire Groen bidt wel voor de Koning…

Wanneer we aan Pasen denken, zijn het de jongeren, die daar. aandacht aan schenken. Er is vakantie, fuiven en uitgaan, ze genieten van hun leven en hun bestaan. We nemen dat zeker niet kwalijk, ze zijn jong en hebben gelijk.…

De overeenkomst met oververmoeidheid en onverzadigbaarheid is koppigheid of ander gezegd een verstoorde standvastigheid in het niet kunnen loslaten!…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

Is denken in verleden tijden. Geloof in verwachtingen, spiegelt onze toekomst voor. Hoop, die nooit doet leven. Tussen verwachting en herinnering, wacht de werkelijkheid op ons. Hier vraagt aandacht om aandacht, tussen druk doen en rustig laten in. Tegenwoordige tijden zijn hier nu. Zijn even eeuwigheid geworden.…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

Bleek kwam mijn huid van angst. Het bloed was weggekropen hangend aan een geluid. Bibberend stelde ik de vraag welke dag zijn we vandaag? De wirwar in mijn hoofd was half verdoofd. Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet. Ik voelde de koude rilling veredeld…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…