Alle inzendingen over ongelukig voelen

kom je thuis eten ? of blijf je weg kom je bij me vannacht ? of is het alleen jouw kussen dat ik naast me op bed leg spreek je me nog eens ? spreek ik je nog wel aan ? hou je me nog eens vast misschien ineens je bent zo ver bij mij vandaan ik zie nog wel eens je lach is dat een verliefde blik ? zoals je eerst naar me keek…

Ik wil ook kunnen dichten Maar dat kan ik niet Dus schrijf ik gewoon Losse zinnen Die zeggen wat ik bedoel Meer nog die dat niet doen Nooit is een pen gevonden Die beschrijven kan Wat ik voor je voel En nu Hier Met de gedachte aan jouw gezicht Ontstaat per ongeluk Toch een gedicht…

ik en liefde, niks voor mij, liefde, het grootste geluk, ongeluk, liefde? niks voor mij, vind wat je vindt, denk wat je denkt, liefde is niks voor mij, hij en zij, zij aan zij, gelukkiger kan niet, maar toch, het is niks voor mij, niks om te weten, niks om te voelen, niks voor mij…

Van geluk bijna dronken, blind. Muziek als van violen door wilde haren. Hun lach als klarinetten in de wind. Wolken weerkaatsen de muziek. Glanzende spaken als harpsnaren draaien rond en rond tot bijna ziek. Een vogel vliegt voorbij hoog in de lucht. Weet direkt al de finale. Maar kijkt vooruit en blijft de eerste van de vlucht. De…

zijn weg versperd door tegenslag alleen een mist in zijn gezicht nog nazwaaiend met de witte vlag en zijn ogen op de toekomst gericht was alles opeens verdwenen als de lucht in een ballon die, wanneer men erin prikt niet snel genoeg ontsnappen kon grote katers in zijn denken door een bom van ongeluk hij viel neer in het verleden maar…

ze vliegt door de lucht hoog de zon speelt met haar blonde krullen en ze vliegt een lach speelt rond haar mond haar voeten bengelen boven haar hoofd ze lacht en vliegt over dromen in wolken ze vliegt met gesloten ogen en valt…

't Ligt niet aan die "beruchte" vrijdag de 13e, want ongelukken gebeuren elke dag. 't Maakt 't extra triest omdat iedereen bezig was met Kerst en al z'n versieringen eromheen, en op de straat, lag een vrouw, dood, en helemaal alleen.…

Klein lief kindje Wat lig je daar nu Roerloos en zo wit Je lichaampje zo dun Handjes samengevouwen Klein lief kindje Je hebt het leven ingezogen Toen je geboren werd De wereld genoot van je Nu lig je daar zo stil Klein lief kindje In je kinderspel Rukte een auto je mee Daarna intense stilte... Je kinderleventje ingepikt door de dood…

Een ernstig ongeluk, De man zijn fout. Het jochie dood. De man was al oud.…

het is zo vol rust en harmonie hier op ons stille hof dat men elkaar verwijtend aanblikt bij een morsdode spreeuw zonder aanwijsbare reden zo maar om de hoek midden op de stoep mevrouw de leeuw-van schie zei bij ons in de bocht wordt altijd zacht gereden het is ook te ver gezocht een hardrijder die zijn auto verlaat voor midden op de…

De reconstructie van omstandigheden Toont een plaatje van een vliegmachien Dat (zoals menig tekenfilm laat zien) Ineens een val maakt, loodrecht naar beneden Zo'n onverwachte uitvlucht uit het zwerk Maakt zwak wat doorgaans door moet gaan voor sterk…

We waren geliefden en je liet me nooit meer los, maar je viel met je fiets dood in dat mooie groene bos.…

Ik zag het ongeluk, het gebeurde voor mijn ogen. Hij was tegen een auto gebotst, met zijn motor in de sloot gevlogen. Mijn hart vergat te kloppen, we renden naar hem toe. We hezen hem uit de sloot, het was een heel gedoe. Ik zat op mijn knieën langs de weg, zijn handen lieten de mijne niet los.…

Ongeluk na ongeluk, studie na studie Het wordt er niet beter op Mensen maken ruzie, Vaak om onzinnige dingen, Over een snoepje meer of minder, Tot het niet meer anders kan, Je kan er niet meer omheen, De studie is niet afgerond, De ziekte is vastgesteld, Het ongeluk is gebeurd, De oorlog is begonnen, Je leven is voorbij..…

Tot eens op een dag hij niets meer kon geven, een ongeluk overkwam hem er kwam een eind aan zijn leven. Nu voel jij je gebroken als een steel geknakt, doordat de dood jou het liefste heeft afgepakt.…

Ik wacht op je al wacht ik voor niks; dan weet ik, dat ik niet voor niks op je heb gewacht!…

Elke dag herinnert me Aan jou, het ongeluk en mij. Jij, dood, ergens anders dan hier. Het ongeluk, nu verleden tijd. Mij, levend, zonder jou. Elke dag weer. Het is zo oneerlijk, ik mis je zo. Kom terug. Alsjeblieft.…

In de kern ben en blijf ik oprecht liefdevol. Meer vaak, dan de ego, de geest én het lichaam aan zouden kunnen! Het is wat ik Petra Hermans de wereld zeker niet zal misgunnen. Ik werd en was ermee geboren, in al mijn kunnen. Om de volledige vergevingsgezinde liefde aan ieder maar dan ook ieder mens geheel te gunnen!…

Als overstekend wild de weg verspert Wijk dan niet uit, maar rijd zo’n beest in stukken: Zo’n ongeluk voorkomt dan ongelukken En het is eigen schuld ook van zo’n hert. Maar hoe moet dat nou bij een kleuterklas? Geef je achter het stuur dan ook vol gas?…

Een beeld of een mooi geluid Het raakt me, daagt me uit Een mooie zangstem, een ernstig ziek kind Een oude vrouw die nóg door de hare wordt bemind Waar ooit een betonnen muur was geplaveid is nu ruimte voor treurigheid. Ik huil, ik jank, tranen van liefde, tranen van emotie, ook ongewisse tranen Zalig is het om zoveel niet te snappen Heerlijk…

Ik voel je, de warmte is explosief, waarom vind ik je zo lief. Ik voel je, je lippen beroeren die van mijn, heerlijk het is zo fijn. Ik voel je, die handen laat ze maar gaan ik kan het echt niet meer aan. Ik voel je, het smaakt naar meer, ik wil je keer op keer. Ik voel je, eens komt de dag, dat het echt mag.…

staketsel floept eruit in weerwil van het schrijven en pruttelt in mij nog nazien zonder dat stom te horen voelen zonder zin adem ik met rente gangloos in bewegen bedenk ik amper grip…

Denk ik dat zij voorvoelde ondanks die dromen van toen het voorbij gaan van het bedoelde dat zich vastgreep aan bomen in breedte en hoogte groeide en zicht toe liet aan haar lot haar hoop en treurig verleden ontrok zich uit haar wildernis spuwde illusie ver voor uit in al haar voelen en bewegen.…

Voel dan Voel hoe het voelt Ga het maar aan De tijd heeft stilgestaan Of is het anders Kan ik het keren Kan ik leren Werkelijk te voelen Zonder te verdoven In mezelf geloven en te voelen waar het eigenlijk om gaat…

wat ik wil zeggen is niet zo veel wat ik wil uitleggen is maar een deel ik wil je zeggen wat ik voor je voel en uitleggen wat ik daarmee bedoel laat me het zeggen zeg niet hou op laat me uitleggen waarom ik niet stop in het grote geheel ben ik maar een deel hoef niets te zeggen niet uit te leggen wat ik bedoel als ik voel…

3-12-2012 Soms ben ik losbandig Soms ben ik onhandig Maar zo voel ik mij dan wel Ik speel géén spel Nu ben ik op zoek naar een vrouw Misschien wel naar jou Die mij wil laten voelen Dat ze mijn liefde kan laten bloeien En er zo iets tussen ons kan groeien Ik wil je dit laten weten Dat je het nooit meer zal vergeten Mijn grote liefde hoop…

Toen probeerde ik te voelen dat ik ongelukkig was trok mijn buik in, tormenteerde ingewanden, dacht aan Neushoorns in de Congo, bloedend, liggend in het gras en aan kinderen met Aids in warme landen Wat is dát? Er dreunt een Tank voorbij, 't lawaai is oorverdovend en mijn hart staat even stil: ik ben geschokt, da's veelbelovend!…

het ging zo snel trillende rails falend stoplicht een trein…

Een ongeluk, wie overkomt het niet Maar nu een meiske van net maar twaalf Het hoe en waarom vermeld de historie niet Per fiets vanaf de weg geraakt Nu ligt ze op intensive care Te vechten voor haar leven Familie is ten einde raad En terwijl wij Pinksteren vieren Wachten we af, hoe het haar vergaat En IK wens familie en vrienden alle sterkte…

Een schitterende zondag veranderde in een regelrechte nachtmerrie met een ongelofelijk kabaal en waanzinnige herrie, reed de truck het publiek in. Een aantal doden te betreuren, een aantal gewonden die vielen, de berijder van de truck zal niet snel van zijn netvlies de ravage zien verdwijnen. Wat begon als mooie dag, eindigde…