een nerf wikkelt zich
rond de avond
ik regen mij in het kussen;
bemost
het land waar ik zijn wil
en waar bomen betrouwbaar in mijn schrijven
staan
misschien heb ik een uur of meer
ook jij hebt het nodig
toch zwijg je uit het nest, het maakt je bang
ik nader het web, zo broos als
het woord zelf
een tak breekt de vergetelheid
van…
zoveel woorden voor de leugen
die leugenachtig is
telkens op een andere manier
zoveel soorten mist voor onwaarheid
waarin verdichting wordt verpakt
in krullige barokke zinnen
het ontilbare is licht noch zal
het onverdraaglijke draagbaar zijn
zeg de waarheid
vertel haar in strakke taal…
Steken droog hout in de stapel, brengen de koude
tot kook, vatten smoezelig weefsel, zij tillen
het bijna ontilbare op.
Rennen dan rond met wat ziedt, roepen
woest van gevaarlijk plezier. En de vrouwen,
de jonge, van blozende benen, van stro
in bruisende vlechten, hoe schrikken,
hoe snaterend slaan zij op vlucht.…
Van de geboorte af aan
Het huis waarin ik woon,
Vlees en bloed van God gekregen
Waar ik zelf niets aan hoefde te doen,
Dat mij een dikke vijftig jaar
Gehuisvest heeft, en er dan
Plotseling mee ophoudt -
Omhulsel dat er nog wel is,
Maar disfunctioneert, ontilbare
Zwaarte, alleen stramme bewegingen nog,
Urinebuis die ontstoken raakt…
347
Bezig met laden