Alle inzendingen over opgedoekt

hier en daar is al een strandtent opgedoekt dierendag is het vrijdag ook ouderendag dit jaar…

je deurt niet dicht nu gloort er licht kan ik weer vrolijk kijken weer samen zijn genietend van het zicht de schaduwen gaan wijken ik was verdwaald in kaalheid op de toendra verloren in mijn hemelhoek ik had je opgedoekt verstond je taal te goed moet mijn eigen leven leiden ik laat de zon weer schuchter toe haar neergaan…

de tippelzones zijn opgedoekt verkreukte spiegels weerkaatsen sanseveria’s ik knipoog naar een Belga meisje ze rookt nog steeds…

Een zon die hinkt wordt opgedoekt. 't Moet wel, 't is wet. Maar vóór te gaan, heeft ze in een raam, de zon, haar ziel te koop gezet.…

De steen van sterven werd weg gewenteld; het linnen opgedoekt. Door zijn verrijzenis is Hij ons voorgegaan. Dit is mijn belijdenis Hij is waarlijk opgestaan! Zalig Pasen!…

Na veertig jaar van bommen en terreur wordt eindelijk de ETA opgedoekt. Men zegt dat er vooruitgang is geboekt, maar er is ander nieuws dat ik betreur. De nieuwe terroristen staan al klaar: ze knutselen een kernbom in elkaar.…

er staat nog niets als ik dit kille, witte vlak betreed en toch verwacht men iets dus kleur ik met verve mijn boetekleed ik wil snel, vlakkenvullend met een roller, kleurensmullend invullend wat men ook zoekt vond slechts lallend, lullend, een afgod ingelijst, opgedoekt.…

De kerncentrale Borssele blijft draaien Het kabinet heeft al een tour geboekt Het splijtstofsplitsen hoeft niet opgedoekt De firma blijft het Zeeuwse land verfraaien Ik hoop maar dat het werkt, want (dat is pech) Het beste ziekenhuis is heel ver weg…

de oude meester, opgedoekt een kroontjespen, uitgeschreven de cineast, stom zwart en wit ook doodgewone mensen gaan eens gewoon dood niemand ontsnapt aan ieders keurslijf ik zit er wel mee ik kom er niet mee weg…

Ik ging door zware stormen Om bij jou aan te kunnen komen Dwong me in de moeilijkste vormen Voor de liefde van mijn dromen Ik ging zo ver als ik kon Wilde je eindeloos gelukkig maken Schoot mijn passie per kanon Om jouw hart vol te raken Je hebt mijn liefde opgedoekt Gewoon omdat de jouwe op was Hebt onze toekomstdromen afgeboekt En uitgekeerd…

Een beeldschoon schilderij van Waterhouse is opgedoekt Het museale stuk verdween, het werk moest naar de kelder MeToo-druk, zo erkent curator Clare, dat is wel helder Maar heeft ze met haar anti-bloot-gedrag succes geboekt? Waar schone nimfen jarenlang bewondering ontvingen Daar laat het woedend volk, die Clare een toontje lager zingen.…

langzaam schraalt de wereld in wantrouwen en angst de openheid is opgedoekt we zien en verstaan elkaar niet goed wat we ook proberen zij zullen het toch zelf moeten leren hun rollenspel verandert helaas niet nog steeds de man gebiedt in rijen komen zij maar het tij gaat keren in terroristen weren wie in naam van allah doodt…

ik schilder je plet je op het doek mijn mes snijdt borsten tepels rijzen onverhoeds ik vorm en modelleer je in het raken, leg mijn ziel in je als ogen die je meer dan levend maken verf droogt in eigen lijnen en legt zachte emoties bloot ik penseel vooral de mijne je bent niet klaar nog lang niet opgedoekt het drogen duurt…

heen groeit in mij een verlangen naar huis niet dat mijn gevoel in oude dromen blijft hangen mijn hart gaat naar daar waar ik nimmer ben geweest plekken die mij van verre raken, het is mijn ziel, zo denk ik die nog dieper zoekt naar wat reeds in mij is of toch wel naar verwachtingen die op mijn weg te vroeg zijn opgedoekt…

nachts bleven de attracties open van zweefmolen tot rariteitenkabinet jouw gedachten zijn nooit stilgezet jij danste vrolijkheid waar anderen hosten sjanste in de schommelschuit joeg de waarzegger op kosten je draaide door tot in de kleine uren wij wisten al dat kon niet lang zo duren witte jassen zijn gekomen hebben de kermis opgedoekt…

Heeft zij warm medeleven opgedoekt Wat doet een zo intense mensenhater In een beroep waaraan zij afbreuk doet?…

De hoerenloper in de Spijkerbuurt moet nu zijn heil maar ergens anders zoeken. Nu men besloot de ramen op te doeken, wordt er voortaan geen hoertje meer begluurd. De prostitutie gaat nu digitaal, dus hoerenlopers zijn we allemaal.…

De wind van vrede kleurt ons lichter, De droom van macht wordt opgedoekt. Is dit de nacht van dromen van kristal, Dat eindelijk dan toch liefde komen zal? Dat ieder van ons erdoor wordt geraakt, En we toestaan dat we erdoor groeien. En vrede wordt gebracht door de wind, Voor al wie het hart in zichzelf vindt.…

De meester-zanger verliest zijn theater, gaat met zingende zeelui naar de kust, reist op een zeilschip, dat eeuwen heeft gerust, als kaper over het wijde water. De ruige binken begaan een flater: voor een grote stomer galmen ze vol lust, maar verzuimen beroving onbewust. Orkaan raast, duwt hen voort met woest geklater. Schipbreuk bij een…