Alle inzendingen over opoe

Tussen mijn beide grootmama's zat een levensgroot verschil Opoe ouderwets, zonder poeha's Oma moderne dame met eigen wil. Kreeg je bij Opoe kersen met pit bij Oma koek en kinder-likeur Oma haar haren waren zilverwit Opoe 'n knotje van onbestemde kleur.…

opa van de derde etage keek uit het raam over de gracht zag opoe zwaaien dacht je kennet me doen ik mot dat mens niet binne hebbe opende het raam stapte er wuivend uit dag opoe dag opa het ga je goed…

lange stroken vel over uitgebloosde kaken ze maalt het leven tussen haar afgebeten kaken en maalt niet om de spuug die sporen trekt naar d'r behaarde kin de veranda kraakt in dezelfde oude voegen wanneer ze opstaat en fel haar vuist de lucht in gooit geen vlegels in haar hof ook niet vandaag oma doet niet altijd een tukje na de noen…

opoe, hoe komt u aan die een anjer op sterk water? ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

krant voor de geraniums als bescherming tegen de felle zon wat oude tijdschriften op het tafeltje waar ik de datum niet meer van lezen kon Het rook er oud, naar oude mensen en de bedstee waar haar hand naar wees daar werd onder een wollen deken een pan bewaard met draadjesvlees Daar kwam bij mij de herinnering boven en ik zag opeens m'n opoe…

Moet opa opgenaaid dan aan de bak, Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…

Slaperig de dunne lakens opzij gegooid ik hoor de roep van opoe voor ‘t ontbijt de zon die zijn licht door het raampje strooit reeds wollig warm en vol belofte van jolijt snel naar beneden, de waslap om de snuit in de kamer het zingen van de ketel op de stoof roggebrood met kaas, thee met melk en een beschuit snel een dankgebedje voor het geloof…

springend na zwangerwaai ontplofrijk zweven naar het plafond,daar zwetend gelukkig bij worden leven is een lustig damesfeest van leuke permanentjeskrullen als je vrouw bent of durft te zijn en je kleinkinderen op de thee oma, zijn kraaienpootje net als de papagaaienziekte, en je lacht met je rimpelmondje, nee hoor aan die ziekte gaat een opoe…

Hangend uit mijn kleine slaapkamer raam boven opoe’s bank, de tuin en de regenput snuivend de geur van appel en braam windstille zomer, warm en beschut De zakkende rode zon half in de ogen Opa, nog wat schoffelend in de tuin hoog vliegen zwaluwen met grote bogen Jagend boven velden, gekleurd lichtbruin Zacht zingen van Opoe, buiten op…

Hun volgepropte kasten breken open door de kracht van lekker smullen kalkoen met veel olijven gehakt vinden ze niks het komt hun strot uit precies als zuurkool waar hun gezicht naar staat eeuwig in de knoop spruiten lusten niks die kegelen naar ballen in de boom opoe schudt haar hoofd als kaviaar springt op de tong ze weten…

vallende blaadjes dwarrelen voor het raam in kleuren van rood tot goud rode lippen kussen de zomer tot ziens op mijn mond opoe herfst haast zich met haar kleurenpalet ik mis je nu al want je hebt besloten de herfst elders door te brengen spoedig hoor ik liedjes ze gaan over de winter maar je weet dat ik je het meest mis tijdens…

vallende blaadjes dwarrelen voor het raam in kleuren van rood tot goud rode lippen kussen de zomer tot ziens op mijn mond opoe herfst haast zich met haar kleurenpalet ik mis je nu al want je hebt besloten de herfst elders door te brengen spoedig hoor ik liedjes ze gaan over de winter maar je weet dat ik je het meest mis tijdens…

Opoe Kragt. En dan mijn dochter. Luister: wie zingt, en breien kan en koken, weeft taal. Smakelijke waarheid wordt gewoon op alledag lopend, bereid gevonden tot dansen, vol als knopen van wol in warme sokken, is het boodschappen- briefje een lied voor de eenzame man. ‘Meid…’ ‘…wat een heerlijk recept.…

Jan Bakker ging op vrijdagavond vast ter lessing naar ’t café van Opoe Bekker. De jonge klare was er koel en lekker en nooit stond er een glas leeg op de kast.…

En als toetje een dik bord warme rijstebrij Na het eten niet meteen van tafel Nee…nog even blijven zitten nagenieten Opa leest een mooi stuk uit de bijbel Dikke vrienden zijn we, …wij Pieten Opoe kijkt vertederd naar me en lacht Strijkt over mijn haar en ze bukt Geeft me een aai en kust me zacht Ja… dit heet nu het ware geluk…

kleine Jongen die je zijn Opa noemen mag Pet scheef op Het hoofd, rustige Twinkeling in je Ogen die mij de Moed geven die Ik zelf niet heb, Samen gaan we Naar een klus bij Boeren aan de Overkant van de Dijk - na je werk, Het afnemen van De monsters uit De melk die hun Koeien vandaag gaven, Fietsen we terug Naar opoe…

weer Hij groette met een grote zwaai als altijd enthousiast speelde het liefst nog met ons mee de graag geziene gast Nu is hij in zijn hemel kijkend op ons neer vertelt ons het is goed geweest al doet het afscheid zeer Zij zitten daar nu bij elkaar die Schuiten in kwadraat ze zingen en ze spelen kaart wij weten hoe dat gaat Opoe…

het gras dat zo fris en groen was voorbij… we wisten het natuurlijk wel maar nu de regen meedogenloos valt als een grijs gordijn zwaaien we de zomer weemoedig uit de zondag, het is zeker al bij de klok van elf uur geeft ons vast een voorproefje van wat komen gaat grijs is de lucht opoe herfst komt op kousenvoeten maar toch met…

en loop met mij wat rond Het is een kamer vol herinneringen Die vlek daar op het kleed is nog van de hond Dat theeblad op de tafel met die stenen kommen is nog van het vaderlijk huis Ik heb er heel wat thee uit gedronken met mijn moeder;want, ach, die moeders waren toen nog thuis Die vazen op de kast zijn nog van mijn opoe…

Langzaam drentel ik wat voort, in mijn zak een opoe Smith. Die is meestal al voor het schoolplein aan de beurt. De sensatie van wegspuitend zoet vocht, tegen je lippen, je mond, van een appel die zo heerlijk geurt. Die eerste hap, de vochtige zoetheid, met een droge nasmaak als van wijn, wat kan simpelweg genieten toch heerlijk zijn.…

vlieg d'r lang op zit, is 'ie aangeschoten "Daar kan ik toch niks aan doen", hoor je hem steeds urmen "Dat komt niet van de rooie wijn, ik heb last van wurmen" Hij denkt dat 'ie om z'n geld overal gezien is De meisies schelden 'm op de straat uit voor uitgeholde Tinus En wanneer 'ie dan zo loopt, schijnt 'ie te vergeten Dat z'n opoe…

Alles begon in een auto achter het benzinestation  dikke Corrie stapte uit deed de deur dicht van het biljartcafé en draaide als altijd de fiets uit de gasfabriek  Gerard Beka was lang niet dronken geweest en met z'n gezicht ging het godzijdank goed... Halleluja! Maar in een klein hoekje van het ongeluk haalde hij z'n hand helemaal…