Netgedichten

netgedicht (nr. 79.693):

Op weg naar school

Lopend langs de velden met pony en paard.
Die staan te grazen,
onderbroken door een auto, zonder vaart.

Geen gejakker en getoet,
maar gewoon rustig halt houden.
Voor een jongen,
gewoon omdat het moet.

Een grote open vlakte,
zwaluwen zwermen druk aan het zwerk.
Een meelfabriek,
arbeiders, alweer een uur aan het werk.

Het tempo ligt laag,
er is geen haast vandaag.
Waarom zou je vroeg erbij willen zijn,
als je nog kan genieten van de rust.

Straks weer het schoolplein,
met het gekwetter en het geruis.
Kapers van mijn oase van rust.

Langzaam drentel ik wat voort,
in mijn zak een opoe Smith.
Die is meestal al voor het schoolplein aan de beurt.
De sensatie van wegspuitend zoet vocht,
tegen je lippen, je mond,
van een appel die zo heerlijk geurt.

Die eerste hap,
de vochtige zoetheid,
met een droge nasmaak als van wijn,
wat kan simpelweg genieten toch heerlijk zijn.

Appel op, ik loop het schoolplein op.
Kastanjebomen en kinderen ruisen,
voor alweer een nieuwe dag.
Al weet je nog niet wat het je brengen mag.