wroet

het staat gebundeld in de weide :
stokje arm, stokje been, klompje hoofd
en draadjes filterhaar.
het is nacht, wat dacht je.
de hemel zit potdicht, perslucht
onder plakken koopjeswolk.

ga, had ze gezegd, ga en breng mij
de blauwe muren van het licht.
het aarzelde. wèg hand.

ga, zei ze toen, en breng mij
de zingende vlam in het hart van de zon.
het stamelde. wèg andere hand.

ga, begon ze weer, maar
het strompelde al de schuur uit,
spuwde vuur in het rijk der drie potentaten,
zaaide verderf onder de goden en
zette de onderwereld in lichterlaaie.
niets kon het nog behagen.

het moordde en vernielde tot het dacht
het einde van de tijd bereikt te hebben,
en het, verblind door de leegte rondom zich,
ook het eigen lichaam offerde op het blok
van de eeuwige vreugde.

een laatste vergissing.

het staat gebundeld in de weide nu:
stokje arm, stokje been, klompje hoofd
en draadjes filterhaar.
het is nacht, wat had je gedacht.
de hemel zit potdicht, perslucht
onder plakken afslagwolk.

wroet, verdoemde.

... uit '10 geboden voor het nieuwe millennium', voor HEMELNETLYRIEK 2.0 ...

Zie ook: http://dirkvekemans.be

Schrijver: Dirk Vekemans, 7 april 2023

dirkvekemansyahoo.com

Biografie van deze schrijver

goat

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35