Alle inzendingen over pennestreek

Picturaal verwoord gebeeldhouwde sonnetten in één pennestreek 13 juli 2019…

Het doek raakt vol in fijne pennestreken zonder denken, maar met gevoel.…

Wat van hem als schrijver overblijft Zijn wervelende, fonkelende zinnen Die komen als de zomer bij je binnen Zoals hij in één pennestreek beschrijft; De jonge vrouw die een cafeetje binnenschreed "Ze droeg een rokje waar de wind wel raad mee weet"…

op een dag als de laatste letter op papier het stilzwijgen doorbreekt zal het zonder goedkeurende recensie in meest belangrijke essentie de waarheid onthullen doorweekt van tranen die eindelijk stromen elk woord zijn eigen pennestreken in niets vergeleken het geschreven herbeleven als een gesloten boek…

~ voor onze nestor, heer Mostertman ~ Gegroet, u trouwe dierbare gemeente Teerbeminde lezers van 't gedicht Woordenluisteraars en beeldenkijkers Ik weeklaag maar zeg niet 'wee uw gebeente' Beminde lezers van het minnedicht Paardenfluisteraars en pottenkijkers Gedichtenzamelaars en 'zelf'verrijkers Van voedsel voor de geest dat ons…

Laten de pennestreken echt lezen hoe de pen het papier liefkoosde? Smaken de woorden op de tong even zoet als in het hoofd?…

groen was het gras bruine vlekken van bladeren rond de poten 't deerde niet dat de wind speelde blad'ren zijn speelwaar de ezel stond stram diep in het groen van het gras bruine vlekken van bladeren hij keek rond en nam zijn kwast geen pennestreek een schildersstreek de liefde in zijn hart vanuit elke hoek vloeide op het doek nat…

Al armpjes, beentjes, een buik De navel een hongerend strekken Ogen gesloten, eeuwig Ronddrijvend in het tijdloze Verdikte water van behoud De flikkerende buizen, duimel Een blinkende vloer vol waterspoel Alles één pennestreek weg van de chaos Een in het halflicht vertekend oog Dat door anders brekend glas Je duister impertinent aankijkt…

Draag ik weer je felle kleuren Zorg ik voor schaduw tussen jou en het schelle licht Verwonder je je in mijn gerustende woorden Hoop je op een mooi gedicht Het stof om mijn schouders zijn geen oude lappen En jij drinkt ook niet voor niets om jezelf van vocht te voorzien Ik zal al jouw zorgen moeiteloos met een pennestreek willen…

Gevraagd waar ze is blijkt ze op weg naar betere tijden Zere voeten in knellende schoenen schoppen het leven omver waar het niet wil wijken IJzer breekt ze met vaste, zonodig met losse of andere handen Een leeuw gaat ze te lijf met blote vuist, ondertussen een wolk met gif verjagend met een pennestreek Na een lange en eenzame weg…

Ik zou niet graag een amazone zijn Van Rosinante -noch een caballero- Rijp voor de slacht van ridder of torero O Don Quichote, wil haar genadig zijn Ik ben -ik zweer het op mijn moeders graf- Geen carnivoor, noch ruiter of koetsier Maar als ik kiezen moest nam ik een stier Als galgenmaal scheid ik koren van kaf Ook Sint zal hinnikend tevreden…

precies nageplozen en opgetekend ik liep een eeuw achter maar dat kon niemand iets verdommen laat staan dat ze er iets van begrepen toen ik in een antiquariaat mijzelf vergaapte aan een krabbel van Verlaine die daar ingelijst te koop werd aangeboden maar natuurlijk veel te duur voor mij en daarom inhaleerde ik op magische wijze alle pennestreken…

Omgeven door een gevoel van licht zie ik hem staan Vol aandacht over zijn werk gebogen staat hij aan zijn lessenaar Met een enkele pennestreek weet hij van de letters een belevenis te maken Zijn woorden vormen uiting van liefde voor een ieder die hij bereiken kan Van een afstandje kijk ik toe en zie hoe de mensen hem weten te vinden Met…