Alle inzendingen over postnataal

Z'n idool wordt met passie bemind, wat ze later verwerpelijk vindt: postnataal lijdt de schat aan depressies, doordat ze een donderwolk heeft van een kind.…

Waarom heeft niemand door dat het best eens zou kunnen komen door: een postnatale depressie?…

Mijn moeder leed aan postnatale stress; ik kreeg de borst, en zelf nam zij de fles.…

muren moedigen doofheid aan, mijn aanwezigheid is louter postnataal ondeelbaar in wormgaten, wormstekig de trap kraakt naar hoogte als geratel van ketenen, als de vroomheid van een gewatteerde nacht tot hier reikt mijn schaduw, onwetend van halvering, vervalwind, ranonkel, van begrip zonder begrijpen smaak van evenwicht aan keelrand…

Daar sta je dan, zo eenzaam in het wit zwart en naakt, nog knisperend vers van vorm volkomen naamloos weggefilterd uit de storm van al mijn talmen, natrillend in de juiste snit Met ritme langs jouw ranke klanken glijdt mijn oog over het gevulde veld jij staat verhoogd, ik weer op nul gesteld en weet je, onbeholpen, nu nog niet te danken…

heb geploeterd het zaad gezaaid de bloemen op zien komen geoogst de vruchten waren mooier nog dan in mijn dromen maar met die rijkdom kwam ook stilte mee die de voldaanheid afbreuk deed met vragen twijfel aan mijn ziel liet knagen wat moet ik met die bloemen aan zijn zij de reden van mijn bestaan…

Al die ervaringen, zo vroeg opgedaan, zijn blauwdrukken voor 't postnataal bestaan. Na de geboorte kun je er niet over praten, je hebt het paradijs achter je gelaten.…

Gewoonte, bevlekte gewaden hebben haar verdwaasd Een wonder daalt naar het bekken Hip hip…joelt ze zwak en zwanger van ongemak In een versnelde golf van kreten De vliezen scheuren Ze perst het broze hoofd uit de schoot Laat het verbeten gebeuren De eerste schrei is een zucht Een langgerekte NEE Teistert het oor, trilharen in de fik De eerste postnatale…

Je wasmachine kraakt, maakt overuren, bij AMRO sta je dieprood in de min, je schoonmoeder woont praktisch bij je in, je vrouw heeft postnataal depressiekuren. Je droomt over het leven dat je had, zijn toekomst, en het bloed stijgt naar je wangen, de drank, de drugs, je ziet de bui al hangen en toch zegt iedereen: Proficiat !…