Alle inzendingen over roltrap

Rechts staan en links bewegen op de trap Wordt hier als laatste land ook ingevoerd We zijn dan strak in voorschriften gesnoerd Het roltrapprotocol ging nog hap-snap Wie haast had kwam haast niet omhooggestoven De spreuk die gold: ik worstel en kom boven…

Op de roltrap van het leven blijft de gang er altijd in, tenzij de stroom wordt opgeheven.…

zij draagt Van ’t Reve in haar armen op de roltrap op naar boven ze struikelt je vindt hem overal die mooie slechterik als u mij begrijpt ligt hij steeds beter in de markt daarom vindt je hem ook hier…

Het is nu haast gebeurd met V&D Ik was er nog een dag of drie geleden De roltrap ging alleen maar naar beneden En je kreeg bijna alles gratis mee Het was er stil, je hoorde van veraf De oude Dreesmann draaien in zijn graf.…

Het is niet mijn stem als ik weer stil ben en je op de roltrap steeds verder voor mij uitgaat opgaat als een vlinder in de bloemen die ik daarna teder aanraak Ik neem ze mee in de tijden, die je zei, dat je ze koestert en wilt kennen, toen ik niks zei en mijn stem veranderde in gedachten…

'k was van de week nog even bij De Slegte tot mijn schrik en zag een dame met een hoekig boekig grauw gezicht zij droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze, die klassiekers zijn ook veel te zwaar je moet eraan geloven…

Ik was van de week nog even bij De Slegte rond aan 't zwerven in een groot gedicht en zag een dame met penelopisch literair gezicht ze droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze: die klassiekers zijn ook veel te zwaar…

van Gaasperplas naar Weesperplein vloeit inkt dan berg ik mijn pen stroom met de massa de roltrap op steek de Amstel over en loop naar kantoor op die plek stroomt bruine vloeistof in een beker ik richt mij op een scherm licht valt over mijn gezicht met de kussens van mijn vingers stort ik woorden in emmers werkwoorden en persoonlijke…

Je blik doorboorde mij zonet hier op de roltrap in de bieb ik ben verward maar ook aan zet en ga opzoek naar waar je liep Ik zag je in de krantenzaal op deze uitgelezen dag verzonken in een goed verhaal met om je mond een vage lach En in die aangename sfeer – een glimlach zwaar dus vederlicht als ik je kietel met een veer mors jij je…

Langs de winkels en de aankomsthal, voorbij trefpunt en taxistandplaats, is een roltrap die je wegbrengt. Weg van mij. Zwart op geel staat daar te lezen: Departure of vertrek Jij vliegt weg, ik sta hier als aan de grond vastgespijkerd. Mijn hoofd te vol en dan te leeg; het tochtig schiphol maakt me gek.…

in een dolende terugblik zie ik rook op het water in een diep paars visioen voel ik sympathie voor de duivel door dat opzwepende ritme word ik weer eens geil van mariska veres en die zwarte magische vrouw op de hoes van santana en reis ik met cocaine in my brain per roltrap naar de hemel waar moeder maria mij welkom heet met wijze…

Misschien een keer om voor te bedanken Of een keer uit den boze Een keertje gekker dan gek Een keertje lekker uit je naad Of een keertje gewoon vol op je bek Met gezond verstand Of puur geimproviseerd Lekker aan de kant Of als een diva, er middenin, ongegeneerd Peper in je eten Niet suiker maar sambal in je thee Op een roltrap…

Terwijl ik naar boven glijd kijk ik naar beneden diep in mijn verleden. Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

stap ik uit de trein richting Weesp perron 2 station RAI precies midden tussen de twee roltrappen kies voor de linker roltrap krijg een niet te bedaren hoestbui mijn geblaf lijkt mij eng en benauwend voor de medemens schaars aanwezig en voorzichtig haal ik mijn hand van mijn mond en wandel wankel met schuchtere motoriek hoor mensengeluid…

van het hypermoderne kunstmuseum waarmee ze Antwerpen opnieuw ontwerpen tot een lachtheater althans voor ons Bij een monsterlijke handgranaat tikt de beveiliger ons op de vingers omdat we te aanrakerig zijn wat gepaste eerbied uitsluit volgens zijn kijkraampje bij een mondzoen blijkt hij toch te kunnen knip-ogen Via de automatische roltrap…

klimaatmanifestatie honderden studenten en scholieren in Noach's ark, symbool voor mens en dieren strijdend tegen zondvloed onzer natie deuren schuiven terug, worden gesloten één plaats heb ik laten reserveren ik zal u van mijn zetel moeten weren als u niet door de chef wordt teruggefloten... ...mijn eega die in 't winkelhart moet zijn stapt via roltrap…

samen op de roltrap kwart over zeven wijde broek verhult je manke been arm in een mitella zwarte haren kleuren vele tinten grijs breekbaar, gebroken staren blikken in de verte waar zij eenzame leegte vullen met hoop al mijn vragen kennen slechts één antwoord ‘oorlog’, zeg je nauwelijks verstaanbaar snijdt ijzige wind woorden af…

ik zag hoe de eerwaarde werd beschoten door een negenjarige: bewapend met een speelgoedmitrailleur ik grinnikte, uiteraard - er bleef me geen andere keus en voer met de volgeladen roltrap naar beneden voldoende afleiding voor de hand om de tijd mee te versieren weduwnaars verdrijven hun twaalfuurtje door de randen van tochtgaten op…