E ven is er de herkenning
N aderhand volgt erkenning
D an is er de gezelligheid
S oms vergeet men echt de tijd
C ru wordt er soms gereageerd
H ard wordt er tegen geageerd
A ls je kunt scheiden die waan
P as dan zal het om échte VRIENDSCHAP gaan !…
Och och dat memootje
Zeer memorabel toch?
Schonk de regering
Weer troebele wijn?
Oorzaak is zeker haar
Memomemorietje:
Korter dan kort – ach
haar brein is vast klein…
Zo af en toe moet ik ze
repeteren
Voor mijn gemoedsrust en testosteron
Alleen mijn memory wie waar wanneer
Weet namen van een nacht,
een jaar en meer
Nooit slaat mijn libido de
stille trom
Want mijn potentie lijkt niets
te mankeren
De eerste schreden op het liefdespad
Van rozengeur en kussen himmelhoch
Deed ik met Anne, indodanseres…
In koelte van de avond
na een warme zomerdag
klinkt ergens een saxofoon
en ontlokt een blijde lach
luisterend naar de klanken
hoor ik woorden en geniet
een gedicht vanbinnen
de schoonheid van een lied
als spreken in gedichten
over liefde en poëzie
een briesje in de natuur
die verre zachte melodie
terwijl stralen van de zon
achter…
Geen pneu- slechts harmonie:
De tweedracht wijkt voor vrede,
De ru- voor poëzie.
Juicht kin- en ouders mede!
Want len- en warmte is daar,
Mijn geest stijgt op, naar boven,
’k Wil nat- en morgenuur
Met vul- en lippen loven!…
Struik met dode blaad'ren
Aangevreten door vorst en zout,
Maar dan -
Lenteknoppen vormen zich
Uit het onzichtbare niets,
Nieuw leven baant
Zich een weg
Door de oude dood,
Twee knopjes zijn nieuwsgierig,
Laten zich al vast zien,
Bekennen kleur
Voor 't nieuwe leven -
Langzaam zakken de wintersporen
Weg in de schoot van de lente…
Met Nederlands op school - hoe men het geeft -
is volgens onderzoekers heel wat mis:
het saaie lezen is een ergernis -
de antithese van een taal die leeft.
Wanneer je schrijft en dicht met overmoed,
dán slaat de bliksem in je pen*, voorgoed.…