Geen rotterdam dan amsterdam
geen moeder man dan vader
jouw rok is boter dan de ham
mijn hemd is altijd nader
al jart je met je vrienden bil
al jas je met hen klaver
en speel je liever haaf dan spil,
schmidt is toch altijd haver
jij bent veel zeker dan ikzelf
en toch leef ik veel sober
jij droomt dat je eylders drinkt ik delf
het spit…
voor mij is poëzie bedrijven
woorden verzilveren
als het moet in een fraai
schuinschrift op een nog
maagdelijk vel wit papier...
naar regels zoeken die
naadloos in elkaar overgaan
als bij de daad en dan wellicht
nog tot een hoogtepunt komen ook…
hoe dikwijls is geluk
niet meer dan een oude droom
uit een vervlogen tijd
ik heb er destijds zorgvuldig
notitie van genomen en het opgeschreven
in een groen cahier met mijn naam
in schuinschrift op het etiket
nu ik na jaren de woorden
durf te herlezen betrap
ik mijzelf op weemoed…
zon en brandt in de verte duizelt het
de kolos in het blauw
aan de omstreden einder
versteent het woud ontmantelt de boom korjaal
met de krijger wordt rotsgraf een volk
dat verdwijnt
in de verte
valt de kolos in het zand grijnzend in zenit
geen schaduw geen schaam meer te zien
---------------------------------------
uit: 'Vluchtig schuinschrift…
zon en brandt in de verte duizelt het
de kolos in het blauw
aan de omstreden einder
versteent het woud ontmantelt de boom korjaal
met de krijger wordt rotsgraf een volk
dat verdwijnt
in de verte
valt de kolos in het zand grijnzend in zenit
geen schaduw geen schaam meer te zien
-------------------------------------
uit: 'Vluchtig schuinschrift…
niets zó nietszeggend
als wartaal in schuinschrift
door een dyslecticus geschreven
voor zover je het kunt ontcijferen
is het niet verontrustend
tenminste wanneer je geluk
leest in plaats van gelul
hoeveel er door intellectuelen
toch ook genoeg uit de nek
wordt gekletst en geschreven
wat dat betreft mag wartaal
van mij best worden verheven…
( voor de speelman van de taal )
in de schemerzone van mijn
geheugen als in een vacuüm
van ledigheid gevangen
kwam ik toch nog wat oud-
Hollandse woorden tegen
al bijna vergeten woorden
die destijds de taal verrijkte
met een lyriek die zijn weerga
niet kende en als een soort
frivool schuinschrift zijn stempel
wist te drukken op de…
kristallen lexicon
van mijn kinderliefde brak
deelden wij geen idioom
waarop we samen konden bogen
nu het zijne is vergeeld
de harde kaft heeft losgelaten
aanhoren wij elkanders taal
met mededogen
(derde prijs Hilarion Thans Poëziewedstrijd 2008, Lanaken België; in de originele tekst staan "gemak" en "onvermogen" in kleine letters, in schuinschrift…
2.391
Bezig met laden