inloggen

Alle inzendingen over suikerpot

8 resultaten.

Sorteren op:

Mijn vriend.

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 278
Hij roert niet in de suikerpot drinkt geen wijn, erkent geen god. Men ziet hem grijnzend schrijden door de gangen zo zelfgenoegzaam superieur, er komt een dag, dan zal ik hem in lussen vangen. Ik drijf hem uit, verdrijf zijn tirannieke geur.…

Gedachten...

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 409
Naast de suikerpot en de vaas met rode tulpen, ja, precies daar tussenin. ligt een leven lang geluk met jou. Voorbijglijdend in mijn gedachten. Beseffend, dat ik nog zoveel van je hou.…
Antje13 februari 2022Lees meer >

Ontreddering

netgedicht
4.5 met 20 stemmen aantal keer bekeken 679
ooit was ik eigen met dit lage land het was op zekere hoogte gedoogde wat niet deerde leerde van zijn fouten en kende nog zelfzekerheid met goud gestaafde munt licht werd ook gegund aan die van elders kwamen nu het mokt en mort vanwege stijgende renten een lege suikerpot ontbreekt er de bekwame dirigent die beverige stemmen in…
Ludy Bührs5 september 2008Lees meer >

kinderwonderwereld

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 370
op de gedekte tafel het thé-complet met petitfour, koekjes, bonbon naast thé-kannetje en suikerpot voor de kleintjes de wonderschelp vanuit het grote bed onder de warme oranjerood gestikte deken samen turen naar het grote waterglas minuut....na minuut...na minuut tergend langzaam ontvouwt zich het bloemenspektakel en verschijnt voor minder…

ritselen

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 349
ze ritselt brood uit papieren zakken ze ritselt kaas uit cellofaan ze ritselt boter uit een botervlootje en slappe kwark uit een plastiek kom ze ritselt klontjes uit de suikerpot ze ritselt de koppen uit de krant en aandelen uit de markt ze ritselt op haar sloffen naar de oude zetel in de voorste kamer ze ritselt met wat oude…
addee14 augustus 2014Lees meer >

Zeeklacht

gedicht
3.9 met 53 stemmen aantal keer bekeken 24.124
Het water van de zee is altijd zout, Hoe men de suikerpot ook mag hanteren, Geagiteerd over het strand marcheren, Terwijl de wind de brandingkoppen krauwt; Een borstbeeld hakken uit scheepstimmerhout, Des nachts, in droom, met meerminnen verkeren, Tarbot fileren of Neptuin vereren: Het water van de zee is altijd zout.…

Mémoire

netgedicht
3.8 met 21 stemmen aantal keer bekeken 807
verweesd gebaar de glazen hangen immers onder het vlak mijner blikken terwijl mijn lippen dun de bovenste de onderste dan wat meer van inhoud geluid doen zwijgen immers zij zijn de paraplu van de sokkel een kin als een gevlakte ondergrond waar mijn gezicht als doodskop op de familieschaal staande kan pronken naast de suikerpot…