Welke lieve tortelduifjes,
Rood van pootjes, blank van kuifjes;
Wonend onder d' eigen boom,
Drinkend aan de eigen stroom,
En op 't eigen dak gezeten.
Vliegen zie ik ze allebei,
Samen opstaan, slapen, eten,
Samen vrolijk met de mei.
'k Wilde de oorzaak daarvan weten,
Lieve moeder!
de moeder.
Wel, Cathrijn!…
Weten die tortelduifjes dat wel?
Of doe ze maar wat?
Pure roekeloosheid op sleutelmomenten
In hun prille leven.
Steeds meer lees je over bedrog
en het gekonkelfoes,
de leugens en de intriges.…
Zie de tranen vloeien van geluk,
want het glimt vandaag weer even
als parels van verbondenheid waarin
ook de twee tortelduifjes worden losgelaten
op zoek naar het geluk in hun nieuwe leven,
want de liefde spat van het witte doek
speciaal geplaatst als een mooie dans
op het toneel waarin de twee personen
een hoofdrol hebben in hun eigen stuk…
Merels, koolmeesje, roodborstjes en tortelduifjes
beschermd door hun dikke vederpak
komen schuchter dichterbij gevlogen
pikken gulzig aan de granenbol
en verdwijnen weer fladderend van tak naar tak.…
Al snel kwamen de tortelduifjes weer terug gedreven
en moesten met de billen bloot.
Ik lapte ze op in de kajuit.
Door al die huiverende lijven
zag het er menigmaal naar uit
dat mijn scheepje niet stabiel zou blijven.…