Alle inzendingen over verheldering

glijdend over een ongeschreven vel probeer ik sporen achter te laten vereeuwiging in het niets verheldering of slechts vervuiling maar niets gebeurt…

als de wind gaat liggen en de kou uit de lucht is dan breekt de hemel open door jouw stralende lach die het laatste ijs als sneeuw voor de zon doet smelten…

je ramen af en toe tegen elkaar openzetten werkt meer verhelderend dan ze regelmatig te lappen…

. ------------------------------ uit: Verhelderingen (2013)…

Valse beloftes Ze wenden hun roer Veel meer verhelderen Lodderoogstrelende Fotomontages, ja Dít is pas stoer! © Inge Boulonois…

Scherpte snijdt verbazing uit, het oog kleurt open wat het tegenlicht verhult, de dingen zijn zichzelf, ze staan voor niets dan taal, hun raadsel is verheldering die zich met dichtheid vult. ------------------------------------- uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…

ongetwijfeld maf vraag ik mij dikwijls af of de Eeuwige met ons speelt ons in groepen heeft verdeeld hoe anders te bevatten dat ene, dat zuivere, datte herkenning, verhelderend als licht als ik een ander bezie, maar tevens mijn gezicht…

De donkere nacht Samenspeling van duister en kou Het jaargetijde doet Anders verwachten Een ijskoude windvlaag Gevolgd door Een rilling over mijn gelaat Doortastend Verhelderend Een poetische zinspeling van de nacht In het hart van de zomer…

je schonk me grote glazen mooie volrode wijn we dronken en genoten maar gelijk de bodem kwam jouw waarheid de nasmaak was wrang en ontnuchterend maar verhelderend ik loop weer op twee benen…

je schonk me grote glazen mooie volrode wijn we dronken en genoten maar gelijk de bodem kwam jouw waarheid de nasmaak was wrang en ontnuchterend maar verhelderend ik sta weer op twee benen…

ze gaan reeds groen ademhalen terwijl de winter doorgaat hen met kristallen te behangen als een spoor van licht zonder vlammen die spinragt in schemerende nachten om dromen te verhelderen waar lente met helle kleuren de natuur verwarmen…

zal ik zon wezen de schittering het verhelderend ontwaken dat dageraad smaakt een druppel regen welgevormd uit het mooiste van tranen in stil verdriet de herinnering het vervagen wat nevelslierten aan flarden scheurt het verlangen in beklemmende mist neergeslagen als sprankelende dauw…

Men gelieve vaderlandse poëzie die duidelijk niet voldoet aan internationale normen en hoog verheven waarden te behandelen gelijk bellettrie Lezen mag met likkebaarden evenwel onder gepast betoon van correcte omgangsvormen Men denke aan verhelderend knipogen naar delen van hogere bourgeoisie…

woorden hard als staal verbrijzelden haar liefde splinters in haar hart beelden zwart en wit verdoezelden haar leven maakten haar verward streling zacht als wol begrijpende gebaren geven haar nu rust stemmen als fluweel verhelderende woorden tranen weg gekust…

smachtend als hete zomerzon ervaar ik het gevoel van jouw verhelderende lach zwoel als een onweer nabij voelt jouw aanwezigheid druppelsgewijs verfrissend als zondvloedregen proef ik jouw kussen in zomersmaak aangenaam in rustende armen overvalt de nacht die blijvende dag…

ter verheldering mezelf nog eens voorgesteld. alles weerstaat. kijk, een jager op grote hoogte. en een pas opzij voor de moedige kleine stortbui. vijf minuten stilstaan, twee minuten verloren lopen. af en toe een halve vraag.…

~~~ ooit wilden we na het begin een samenhangend midden en een uitgeleefd einde maar de groeiende leugen waarop onze relatie dreef was als een duistere rivier die alle echt verbrak in het somberdonker zochten we nog eenmaal naar verheldering jij keek als eerste weg we verloren allebei ~~~…

mystificatie en verheldering samen ooglid in hand een licht conflict en over het witte blad gaat de witte mier de ware jacob met een zucht van vermoeidheid heet geen Jacques bal van energie met scrotale compressie voor jonge vrouwen de koe in de kerststal laat zich de eerste tijd gewillig lijden…

Verdraaide woorden pogen klare beelden te scheppen met verleidelijke contouren, letters zoeken dribbelend een weg om zich te schikken tussen het witte cement, dragende stiltes worden ingelast zodat de zinnen ramen krijgen om het innerlijk te verhelderen, punten twijfelen nog even over hun mannelijkheid maar de vrouw heeft hier beslist…

De kale kruinen Ver boven reusachtige stammen Als natuurlijke fortuinen In verhelderend winters licht Opdrogende modderpoelen Tussen krakende knarren Droogte trotserend Boomknoppen zwellen De ontdekkingstocht naar nieuw leven Tussen bloeiende mossen Waar ogen met natuur spelen Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…

dood lijkt is er weer leven waar de dood voor wijkt als voedingsbodem naar nieuw leven reikt mijn vriend dat nieuw leven dient hier ben ik groei bloei in de bodem van die zin is de kern levenszin wortelt daar in een schijnbaar zinloos ding die zinnen waard zijn in tegenstelling met de pijn die schoonheid is overweldigend verhelderend…

Voortdurend met geheim omhuld ben ik alleen maar blij met wat verheldering, want in dit zijn vind ik geen zekerheid. Ik schrijf mij niet en jij niet jij en wij lachen in dit plagendal elkaar voorbij. Het eerste cijfer mijner ontstentenis, jouw hemelstraal, gaat nu aan mij voorbij. Wanneer zijn wij opnieuw belevenis?…

Verhelderend kan het zeker zijn en als je op tijd je rust neemt wordt de dag nog mooier. Neem een momentje voor jezelf waar je waarde aan hecht, het mag zeker, daar is niets op tegen. Mooie dag allen.…

In de stilgelegen dagen, waar het leven mij gebeurt, heeft uw licht in mij gedragen, ieder ogenblik gekleurd, mij verhelderend gestadig alle dingen groot en klein… Onbeschrijfelijk weldadig is het, aan uw hart te zijn.…

l’Histoire kent vele gezichten zoals la nuit Barthélemy schavotten Robespierre Jeanne d'Arc of l‘Inquisition tragedies die somtijds herrijzen in kwade geest en demonie hélas vers in de pers contre un danger danois dans le peloton l’évocation nu lijkt uit de start bij la Sainte Cécile te verklaren Albi's kathedraal gebouwd uit baksteen en haat…

het gebouw straalt gezag uit functionele autoriteit de vriendelijkheid van de portier compenseert de arrogantie van de macht hete koffie breekt het ijs schots en scheef vallen woorden in goede aarde vormen zinnen die verhelderend de situatie duiden drie kwartier later is wederzijds begrip basis voor een stevige handdruk de auto toont…

Op die manier krijg ik ruimte voor verhelderende gedachten en hoef ik met nadenken niet zo lang te wachten. het spook wat ik nog tegenkwam is flink van mij geschrokken en is toen in alle haast uit mijn hoofd vertrokken.…

maar geef me een passende jas met een sluiting die me ruimte laat vrijuit te inhaleren als in een vallei ongerept en uitgestrekt waar ik mag struikelen over stenen die uiteindelijk treden blijken te zijn naar de verheldering van zuivere vocalen die me als een bergstroom accompagneren zonder ooit te verwateren daar, op nog nooit…

geloven misschien zou het zinnig zijn om eens te beseffen dat niet iedereen even eerlijk en oprecht en betrouwbaar is waarschijnlijk staat er in grote koeienletters sukkel op mijn voorhoofd soms word ik dan zij het bij toeval met mijn neus op de feiten gedrukt voel dan hoe ijzig het op me in werkt als er gehuicheld wordt Het is wel verhelderend…

maar geef me een passende jas met een sluiting die ruimte laat vrijuit te inhaleren toon me jouw vallei ongerept en uitgestrekt waar ik mag struikelen over stenen die uiteindelijk treden blijken te zijn naar de verheldering van zuivere vocalen die me als een bergstroom blijven begeleiden zonder ooit te verwateren daar, op nauwelijks…