Alle inzendingen over verknoeid

Elke dag je meer missen Elke dag meer verdriet Elke dag alleen maar gissen wat ligt er mij nog meer in het verschiet? Elke dag zie ik je zo dichtbij maar toch ver weg en dan vraag ik me waarom breng ik mezelf zoveel pech Ik zou je gewoon willen zeggen hoeveel ik van je hou maar het valt niet uit te leggen zonder jou heb ik zo een kou…

Maar wanneer ik op een canapé lig, die ik zelf niet bezit en een sigaret neem uit een dure, ivoren doos, die niet bij mij past, besef ik, dat ik al veel tijd verknoeid heb en dat het in de toekomst net zo gaat al kan ik dat niet zien. ----------------------------------------------------------------- Uit: Arcadia, 1968.…

herken je me nog ik was die sukkel die als hij je zag van oor tot oor gloeide ik was die sukkel die niet besefte dat jij slechts met mij stoeide die sukkel herken je hem nog ik denk het niet die zelfs dacht dat hij het was die het verknoeide maar niet ik jou maar jij deed mij verdriet die niets in de gaten had ik ben die…

het gebouw de goede Herder verwezen naar Jezus toch doch de bewoners deden aan kinderterreur veel te hard werken dreigend met een isoleercel kortom enorme kommer en kwel de kinderen kwamen al uit probleemgezinnen incest en van alles wat achter dikke gesloten deuren hoe akelig was dat terecht schadefondsen en monument…

Vergeef ons heer: Uw rijk verknoeid, ons land geschapen naar ons rechtzinnig beeld.…

Is het woord de dichter ontvloeid en eenmaal geleerd voorgoed in ijle lucht verknoeid, ook toevertrouwd aan het papier? Gaf Adam niet aan plant en dier een naam. Hun namen waren ze niet. Zo ben ik niet mijn naam, zoals ook riet niet de fluit is of de muziek die ‘t vormt. Ik zal mij veilig weten bij wie mij niet zullen vergeten.…

Des avonds rond de stond van elf, wanneer de crisis van de dag is weggezonken en poppendame alsook sponzenheer van de t.v. naar hem niet langer lonken, omdat zijn echtgenote, afgebeuld, die krocht van lol heeft uitgehypochonderd en met haar zooi naar boven is gezeuld, naar die verknoeide uithoek van hun sponde, en hij voldoende aangeschoten…

hen neer hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen de droogte verschrompelt hun harten meer en meer het juligras verschroeit door een brandende zon; waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen alleen de akkerwinde die verzengende hitte overwon tropische dagen hebben de zomerpracht verknoeid…

aanslagen iets gaat toch echt verkeerd sinds mensenheugenis staat de hoop geschreven dat eens de grote woorden als verzoening mensenrechten, verdraagzaamheid tolerantie, vrede en vrijheid tot een nieuwe wereld worden die hoop niet verloren, een droom van zo velen de zoektocht naar vrijheid staat echt niet stil als hersteld is, wat wij hebben verknoeid…

nauwelijks in de buurt van het Japanse doel Gelukkig was dat in de praatprogramma's al voorspeld Het stadion is prachtig maar het heeft 'n klotenveld Dus demonstreerden onze spelers al die tijd vooral Het tikkie naar opzij en de perfecte terugspeelbal Ze hadden in de rust het gras een beetje natgesproeid Dus hebben we die ene kans gelukkig niet verknoeid…

Eén sprak dan zoo dof en zoo hoonend Van het lijder dezer eeuw, De gansche wereldhistorie, Zei hij, was hem één schreeuw, Eén rauwe schreeuw om wrake Over hen, wier vuig belang Het menschdom vertrapt en verknoeid had, Al zestig jaarhonderden lang! Maar de dag des gerichts was niet ver meer!…