Alle inzendingen over volgend

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

Waar ik maar ga ligt een pad voor me open secuur in mijn blik zoals littekens lopen Hoe de dag ook verblauwt of opvlamt om mij ik volg niets dan mijn hartzeer en het naambord ben jij ------------------------------ uit: 'Ik herhaal je', 2002.…

erbarmen te graveren, verdrink me in het eenzaam zijn, zaaigoed uit de morgengloed doet mij bezweet ontwaken, een vurig nachtveulen heb ik aan de blindste en tevens de laatste bieder verkocht kloppend in het uurwerk van het lot, zal het masker van het hart kleur bekennen voor het bloedt in barenspijn en weg droomt naar het volgende…

volgende nacht - de langverwachte spuit komt - één uur dichterbij © Foto van Dirk Mertens…

We staan na het vertrek van Agnes Kant Al klaar om ook JP weer uit te wuiven Want zuur zijn voor het CDA de druiven Verhagen heeft het mes al in de hand Dat hij straks krachtig in zijn rug zal steken Om hem vervolgens dankbaar toe te spreken. ---- HILVERSUM - Bijna een kwart van de CDA-stemmers (24 procent) wil…

We staan na het vertrek van Agnes Kant Al klaar om ook JP weer uit te wuiven Want zuur zijn voor het CDA de druiven Verhagen heeft het mes al in de hand Dat hij straks krachtig in zijn rug zal steken Om hem vervolgens dankbaar toe te spreken. ------ HILVERSUM - Bijna een kwart van de CDA-stemmers (24 procent) wil…

Je kunt als versjesschrijver bezig blíjven Zo denk je; 'Nou, we zijn voorlopig bij', Dan komt het vólgend lid van die Partij Weer met een akkefietje boven drijven En naar ik vrees ben ik nog lang niet klaar De beurt is aan de seriemoordenaar. ---- Alweer twee PVV fractieleden in opspraak.…

Nieuwe bewoners van de flat zijn vogelvrij waarom dat is Sjors omdat ze geen vogels hebben wat is daar zo moeilijk aan…

zij de volgende zucht En zij de volgende zucht zegt de volgende tot wanneer uiteindelijk de laatstovergeblevene uitgeneukte het loodje legt op de tv onuitgezonden.…

Twee dagen ESF, het kan niet mooier Staat die jurk haar morgen nog zo dom? Hoe heet dit lied? ´Gegrom door intercom?´ Die backingvocalist is net een pooier Twee dagen lol en twee keer zoveel kans Op de felbegeerde douze points…

Dat Playboy stopt met foto ‘s van fraai naakt, Dat moeten we als vaste klant niet willen. “Geen plaatjes meer van borsten en van billen”, Is door de baas recent bekendgemaakt. Hugh Hefner, doe nou maar gewoon je ding, Wat moet een man met zo’n ontboezeming?…

Patiënten moeten tegenwoordig kritisch wezen, Want het verschijnsel wèl of niet bekwaam Is makkelijk af te leiden uit een naam. Je laat je door een Mohamed toch niet genezen?! En nu maar zien hoe kritisch Holland steigert Als iemand om zijn zíekte wordt geweigerd. (... in Doetinchem weigeren patiënten zich te laten behandelen door een Surinaamse…

ik voel onuitgesproken verdriet maar zie het niet in ogen die bewogen kijken naar beelden die zij niet begrijpen het zijn kamers waar stukjes bestaan langs elkaar leven zonder samen te zijn ieder op zijn eigen terrein waar het ego mankeert desintegreert naar waaruit het is ontstaan terug met zucht zonder vloek tot een volgende…

Net buiten m'n zicht kronkelt ongeziene essentie de riolen in en sprint met 'n knipoog mijn verstand uit 't wiel Intussen knikkebolt de versufte tijd achter de dubbelbeglaasde mensheid en blijft het langzaam middag worden Terwijl 'k oversteek kijk ik verbluft toe hoe de zon aan mijn kant van de straat blijft schijnen en me schunnig…

Ik hoop je in een volgend bestaan weer te ontmoeten Dat ik je als kind zijnde al mag herkennen In mijn gevoel dat nog nooit had gelogen Mijn lot vond in jouw alleszeggende ogen Mijn kinderhand naar je uitstrekken Mijn arm om je schouder heen slaan Je zachtjes “Ik hou van jou” in je oor fluisteren Mijn hart dan al aan de jouwe kluisteren…

Terwijl het beeld vervaagt in rimpels spoelen de golven van vergetelheid de laatste resten weg naar een blanco geheugen Geloof dat je vergeten bent tot de volgende déjà vu of flashback in een droom als een eeuwige druppel op een gloeiende plaat…

Volgende patient!!"…

“Meneer, u mag op zaal géén eitjes bakken! En ook is het beslist niet toegestaan mij, als ik u injecties geef, te slaan of de verpleegsters op de gang te pakken! Als u zich blijft gedragen als gespuis stuur ik u naar het Radboud Ziekenhuis!”…

Het wachten duurt lang het wachten op een volgend leven Wetende dat ik pas dan mezelf aan je mag geven Jou te willen beminnen het versmelten van lichaam en geest Het hieros gamos van ons samen is vast in ons vorig leven geweest Het enige wat ik je in dit leven geven kan zijn mijn verlangens en gevoelens op papier Een liefdevolle kus, hartsverwarmende…

Hoe meer kou en duister in de nacht Hoe meer warmte en licht de zon brengt de volgende dag…

Hij heeft me belogen Met woorden bedrogen Het was maar voor even Hij wil in vrijheid leven Wij worden nooit een stel Het was voor hem maar een spel Ik had het moeten voelen Ik had andere doelen Ik zag hem wel graag Maar zijn woorden 'ik zie je graag' Waren oh zo vals en onoprecht En ik meende het wel echt Hij kan weer op jacht…

in onze stamkroeg in Assen hebben we elkaar weer ontmoet de serveerster herkende ons bracht vertrouwde cappuccino nooit raken we uitgepraat springen van de hak op de tak vele draadjes van vriendschap zijn getwijnd tot een koord na het broodje gezond delen we samen de nota…

En het leven gaat door Ze belde om dat te vertellen Dus ze belde niet zomaar hoor Nog een kind zou haar vergezellen Hoe staat ons leven er dan bij? Woon ik dan nog hier? Is hij dan nog bij mij? Ik met hem kerstmis vier? Zij heeft dan haar kind en ik woon in mijn nieuwe huis En heb alles achter me gelaten, Dan voel ik me vast al thuis…

er was het verlaten een lange weg te gaan ver van een heem pijlers van het bestaan scheiding van de vogeltuin het paradijselijke licht tere wentelbootjes enkel nog in een vergezicht een glimlach een wuivende hand het water spiegelt in een volgend land waar koekoeksbloemen in bermen prijken het vee graast op behoedende dijken…

de bomen strooien blaadjes in vriendelijke gebaren dwarrelt het omlaag afscheid huilt in regen waar ze zacht de grond vinden ontstaat er het patroon van lang vervlogen zomers aan de buitenkant een bloem maar binnen schuift de dag opzij, verloren langs wat ooit nog levend was over kromgebogen gras waait immer wie we waren, wie we zijn…

Langzaam glij ik en breek in stukken. Het broze redeneren is op de grond gevallen en rinkelt nog wat. De superieuren vegen de scherven of wat er van over is achteloos in het pedaalemmertje. Bitterballen worden weggespoeld met een goed glas wijn. De mond wordt afgeveegd. Vanmiddag komt de schoonmaak, we gaan over tot de orde…

Terwijl schuld knaagt aan angst laveert hij met gesloten ogen op gevoel net langs de obstakels blind op de vlucht voor het leven tot de golven van de zee dwingen tot een keuze: recht door zee vooruit hopend op een reddingsboei misschien wel een vlot of de vloedlijn blijven volgen tot het volgende obstakel de volgende golf van pijn…

Over hoe of wat, je leven geleefd tot de volgende dag. Die is nog een mysterie, je kan iets voorbereiden, wat vooruitblikken, maar meer niet...…

liefhebben en mij af blijven vragen de buitenlucht proeven onder dieper wordende groeven het groen en blauw met alle tinten ertussen vanaf de bruine aarde kussen de wolken en sterren van onder mijn wimpers bekijken de schuchtere lente omarmen als had ik haar eeuwen niet gezien voelen wil ik hoe de seizoenen zich kleden voor de volgende…

vier jaar geleden op een koude kille dag is hij toch opgestaan met in zijn hand verleidelijk de warmte van het glas hij liet mij begrijpen dat ik toch heel gewoon zo naar de zon kon reiken zelfs als het weer ook zwaar bewolkt en donker was maar in zijn jas geurde het graf zag in zijn ogen steeds de dood oplichten als hij mij het volgend…