Tot de volgende storm

Terwijl schuld knaagt aan angst
laveert hij met gesloten ogen
op gevoel net langs de obstakels
blind op de vlucht voor het leven

tot de golven van de zee
dwingen tot een keuze:
recht door zee vooruit
hopend op een reddingsboei
misschien wel een vlot

of de vloedlijn blijven volgen
tot het volgende obstakel
de volgende golf van pijn

maar hij kiest voor de optie
om niet meer te vluchten
hij is zo moe van het vluchten
net boven de vloedlijn
zit hij nu en denkt

hier moet het hoofd
boven water kunnen blijven
hier kan hij even rusten
misschien bouwen aan een terp
in elk geval voorlopig
tot de volgende storm

vlucht rust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 136