Alle inzendingen over voor de vermisten

Dementerende man vermist. Leeftijd 86 jaar. Rijdend op een damesfiets. Met blauwe fietstassen. Hij heeft sportschoenen aan. Bel ons wanneer u hem ziet. Politiebericht. Vermiste meneer is teruggevonden. In goede gezondheid. Dank voor uw medewerking. Een uurtje vrijheid. Meer was het niet.…

Moeder en dochter eenzaam en verlaten door man en vader vermist…

Vermist. Een moeder, al jaren dood, een vader die contact ontloopt.…

Oproep via burgernet, meisje van negen vermist, iedereen in alle staten, iedereen in paniek, logisch.…

op vermiste dagen zien ogen ogenschijnlijk niets zoeken handen tevergeefs naar het einde vol loos verlangen naar wat nog is in wat nooit was…

Uitgewist, niet vermist. Vooral maar niet vermist. ------------------------------- uit: 'Met flinke pas', 2003.…

Hij was al honderdduizend jaar vermist, Maar nu is er dan toch een botje van Een oeroude Neanderthalerman Vanaf de Noordzeebodem opgevist. Men noemt hem Krijn, maar dat heeft men mooi mis, Want ik denk dat het Berends botje is.…

Familie die ineens verdwenen is, Vier jammerlijk vermiste teerbeminden, En dan niet weten waar je ze kunt vinden, Wel dat je weet 'hier is iets heel erg mis...' Twee zaken met eenzelfde parallel, De broertjes en het volleyballend stel.…

Brieven van vermisten? ----------------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Haar zoon en vele anderen Vermist Ze weet, gist Laveert Haar tranen tussen hoop en vrees Diep is de wanhoop die ik in haar gebroken ogen lees Verdriet om het wrede lot en angst is elke minuut wachten 't zwartste langst…

Een toeriste in IJsland, die de groep even verlaten had om zich te verkleden, werd daarna niet herkend en dus vermist. Zij zocht zelf urenlang mee naar de vermiste vrouw, niet wetende dat men háár zocht. De zoektocht met 50 mensen en een helikopter eindigde om 3 uur ’s nachts, toen haar duidelijk werd dat zijzelf werd gezocht.…

ergens ben ik mijzelf uit het oog verloren en leef nu zonder spiegelbeeld zonder voetafdruk in het natte zand op de rand van het bestaan herken nog slechts mijn naam en vaag nog het gezicht dat toen het werd belicht er was en nog niet wist vandaag te zijn vermist…

marokkaanse roos in een besneeuwde steeg haar rode knoppen in de volle maan op de drukke singeloever strijkt een reiger neer de aronskelken in de tropische kamer geuren tevergeefs de singel spiegelt in storm gevallen rozen de stok staat stokstil vermist in de nacht ze kan overal zijn - het vriest nog net niet…

Het is toch eigenlijk een schril contrast: Ginds treurt men om de doden en vermisten, De duizenden inheemsen en toeristen Die door de zee noodlottig zijn verrast En hier loopt men weer volgens oud gebruik Spontaan de zee in voor de nieuwjaarsduik.…

Een voledige set Als er een vermist raakt Moet hij wel worden terug gezet Dus toen jij wegliep Zat ik huilend in mijn stapelbed Maar toen zag ik haar Brandend in vuur en vlam Dat ene wat ik nodig had Daar stond ze mijn super mam…

Een onderzeeboot is met ramptoeristen Op weg naar de Titanic zoekgeraakt De zaak waarmee je zulke reizen maakt Stelt alles in het werk voor de vermisten Straks kun je er een combidealtje scoren En dieper zinken nog dan ooit tevoren…

Twee broertjes zijn al dagenlang vermist Wie illegaal of homo is moet vechten Nog altijd schenden leiders mensenrechten Videla ligt tevreden in zijn kist Het rommelt in het paarse kabinet En Harmsen schrijft hierna nog één sonnet…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij Snack Vander Laan denk ik aan jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan…

. --------------------------------------------------- uit: 'Vermiste stad' (2004)…

Ik loop met mijn hoofd in een grijze mist Gevoelens verdoofd blijdschap vermist Niemand kijkt of ziet mij staan Alles ontwijkt mijn komen en gaan Elke dag en niemand ziet Achter mijn lag schuilt een donker verdriet…

Soms hoor ik nog de echo van mijn vermiste nachtegaal in die gewijde verte waar stilte in mij valt…

Vermist: Ernst Kuipers, 64 jaar, Hij was minister, maar ineens verdwenen, Een blauw kostuum, kaalhoofdig, lange tenen, Men vindt zijn plotseling vertrek erg raar. Help ons en maak een eind aan het gegis, Zelfs zijn partij weet niet waar hij nu is.…

door turquoise blauw omarmd is 't leven nauwelijks troostend daar dierbaren worden vermist laatste woorden vol liefde werden in aller ijl verzonden in de hoop gehoord te worden braaf bleef men daar waar men verteld was te blijven de ondergang van een schoolreis…

tramrails liggen er verlaten bij men fluistert dat ‘ie al meer dan een half uur vermist wordt het bord dat aankomsten voorspelt lijkt van slag, en geeft aan dat ‘ie er had moeten zijn in de verste verte is er nog altijd geen ros in aantocht dus klim ik weer op de fiets de wind geeft mij vleugels…

Een standbeeld in een dorpskern wordt vermist! En het nummer van meneer de Beer in Artis! De dag voor schelmen, vlerken, snoodaards, vlegels En bent u dan nog niet genoeg gekist Bestaat het speedsonnet uit zeven regels…

en ineens was ze daar tussen de nevel door kroop ze tevoorschijn we hadden haar gezocht zagen al wat bleek bij de gedachte dat ze vermist zou zijn oogverblindend viel ze met een dartele duik dwars door het raam scheen haar licht over de leemte en drapeerde zich uitgelaten in onze armen stralender dan ooit…

ze hebben de brug verschoven van het heden naar het verleden bladeren zijn als vermist opgegeven die zo even nog daar waren kruisen zij allang het pad niet meer verdrinkt schoonheid gestaag in beek waarin zonderlingen zich schuil houden vallen vogels uit de lucht die eens pirouetten draaiden blaffen wolken de wind aan…

maar ik ben op zoek, naar dat éne ding dus als je het gevonden hebt, laat dan zo snel mogelijk weten aan mij, zodat ik een toontje lager zing dat je het gevonden hebt, dat éne vermiste ding.…

Heel stiekem zou hij worden weggedragen, de vrijheid in, nog vóór hij werd vermist. Maar na vijf weken in een dekenkist begon er twijfel aan zijn hart te knagen en Hugo zat zich somber af te vragen of hij zich heel misschien niet had vergist.…

wat je vandaag de dag een boskoper gaaf nog ook aan wilt doen je stuurt hem niet te keur naar griekenland je ziet daar door rook de boom niet meer alles woedt en ziedt er lijkt geen keer voor mens of dier stel zo waar niet boud hij komt om zo niet vermist stuur een kist bij as met gebrek aan hout een zak van herbruikt papier…